Το πιο σκληρό πρόσωπο της πανδημίας γνωρίζει η Ινδία, που βρίσκεται στο έλεος της υγειονομικής κρίσης, με την εικόνα της να θυμίζει απέραντο νεκροταφείο. Ο σπαραγμός από την απώλεια χιλιάδων ζωών σε ημερήσια βάση γίνεται σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας φανερός. Τα βλέμματα πόνου, οι κραυγές αγωνίας, το κλάμα της απογοήτευσης που φέρνει η ήττα από τον κορωνοϊό, όλα συνθέτουν το δράμα που βιώνει η χώρα.
Τη στιγμή που έχει σημάνει συναγερμός εξαιτίας της ταχείας διασποράς της ινδικής μετάλλαξης σε όλο τον κόσμο, που θέτει νέους συντελεστές στην πολυπαραγοντική εξίσωση διαχείρισης του κορωνοϊού, η Ινδία δέχεται ισχυρό σφυροκόπημα από την παραλλαγή του ιού, σε τέτοιο τραγικό βαθμό που καθημερινά καταλήγουν περίπου 2000 άνθρωποι.
Ίλιγγο προκαλεί και ο αριθμός των ημερήσιων κρουσμάτων που κυμαίνεται κοντά στις 300.000. Οι σκηνές που εκτυλίσσονται καθημερινά στην Ινδία συγκλονίζουν ολόκληρο τον πλανήτη, θυμίζοντας εμπόλεμη ζώνη.
Τα νοσοκομεία έχουν λυγίσει από τις δραματικές ελλείψεις, κρεβάτια για νοσηλείες δεν υπάρχουν, οξυγόνο και ο απαραίτητος ιατρικός εξοπλισμός εκλείπουν εξαιτίας της ασφυξίας στην οποία έχει παραδοθεί το σύστημα υγείας.
Οι εικόνες είναι πρωτόγνωρες εάν σκεφτεί κανείς ότι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχει αρχίσει ένας αγώνας ώστε να ενισχυθεί το ιατρικό σύστημα υγείας της Ινδίας, με χιλιάδες χρήστες να απευθύνουν δραματικό κάλεσμα για συγκέντρωση του απαραίτητου εξοπλισμού.
Στην τραγωδία που εκτυλίσσεται καθημερινά στην Ινδία, μια από τις σκηνές που συγκλονίζουν είναι η καύση δεκάδων χιλιάδων νεκρών.
«Δεν υπάρχουν κρεβάτια με οξυγόνο. Η ιατρική περίθαλψη έχει φτάσει στα όρια της. Τα ξενοδοχεία στη Βομβάη έχουν μετατραπεί σε νοσοκομεία. Δεν μπορούμε να βγούμε από το σπίτι», τα λόγια της Ελληνίδας γιατρού, Ευγενία Βλαχοπούλου, που ζει και εργάζεται τα τελευταία τρία χρόνια στο Νέο Δελχί.
Μέσα από τις δηλώσεις της στο protothema.gr, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η κατάσταση δεν είναι διαχειρίσιμη, ενώ η κοινωνία βρίσκεται υπό την ομηρία του «αόρατου εχθρού».
Αυτόματα γεννάται το ερώτημα πώς έφτασε η Ινδία στο σημείο να καταλαμβάνει την αρνητική πρωτιά στον παγκόσμιο κατάλογο, ως η χώρα που έχει πληγεί περισσότερο από την πανδημία.
Από εκεί που τα βλέμματα ήταν στραμμένα στη Βραζιλία και στις ανυπολόγιστες ζημιές που άφησε πίσω της η πανδημία, πλέον η Ινδία απασχολεί τα πρωτοσέλιδα των μεγαλύτερων μέσων ενημέρωσης διεθνώς.
«Σε αυτό lockdown που διανύουμε ο ιός είναι πιο μεταδοτικός, προσβάλλει νεότερους ανθρώπους. Δεν είναι τόσο θανατηφόρος», επισημαίνει η Ελληνίδα γιατρός εξηγώντας πώς ο υψηλός βαθμός της διασποράς δημιούργησε ένα καθεστώς απόλυτου πόνου.
Όπως τονίζει, παράλληλα, το πρόβλημα εντοπίζεται και στο γεγονός ότι μέχρι τώρα η πλειονότητα του κόσμου έτρεφε φόβο απέναντι στα εμβόλια, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν εμβολιασμοί και η ανοσία να αποτελεί πολύ μακρινό στόχο.
Υπογραμμίζει, ωστόσο, ότι από 1ης Μαΐου θα αρχίσουν να προσέρχονται για εμβολιασμό οι ενήλικοι άνω των 18 ετών.
Την ίδια ώρα, ενδέχεται να υπάρξει σύσταση από το ινδικό κράτος προς τους ξένους να επιστρέψουν στις πατρίδες τους.
Η σαρωτική επέλαση της πανδημίας στην Ινδία γίνεται αντιληπτή και μέσα από τα λεγόμενα του Γρηγόρη Ζαχαριάδη, ο οποίος τα τελευταία τρία χρόνια ζει και εργάζεται στη χώρα, ως σύμβουλος σε έργα Μετρό, σε ορεινό χωριό, στους πρόποδες των Ιμαλαΐων.
Όπως επισημαίνει, η μετάδοση του ιού είναι τόσο απειλητική που από τα 200 τεστ, τα οποία έγιναν στους υπαλλήλους της εταιρείας, στην οποία εργάζεται, οι 40 βγήκαν θετικοί.
Τα μέτρα για την αναχαίτιση της πανδημίας έχουν ενισχυθεί, όπως προσθέτει, με την απαγόρευση της κυκλοφορίας να ξεκινά από τις 7 το απόγευμα, ενώ για την Κυριακή έχει επιβληθεί ολική απαγόρευση μετακινήσεων.
Το σημαντικό, όπως τονίζει ο κ.Ζαχαριάδης, είναι ότι οι ξένοι που διαμένουν στην Ινδία, όπως εκείνος, έχουν εμβολιαστεί με σκεύασμα που παράγεται από εργοστάσιο της AstraZeneca στη χώρα.
Αγωνία επικρατεί και για την έλευση των μουσώνων στην Ινδία, σε μια περίοδο που το τοπίο μοιάζει απόλυτα ρημαγμένο.
H Burkha Dutt είναι μια από τις πιο διάσημες δημοσιογράφους της Ινδίας, κόρη ανώτατου αξιωματούχου της αεροπορίας της Ινδίας, και δημοσιογράφου της μεγαλύτερης εφημερίδας Hindustan Times. Η ίδια αρθρογράφος στη Washington Post, με δική της εκπομπή στο μεγαλύτερο κανάλι της Ινδίας, και με ΕΜΜΥ award.
Σε χθεσινη της ανάρτηση στο twitter δημοσιοποιησε το προσωπικο της δράμα καθώς δεν μπορεί να βρει κρεβάτι σε νοσοκομείο για τον πατέρα της. Και δεν ειναι το μοναδικό περιστατικό.
Η Ινδία είναι χώρα παραγωγός υγρού Οξυγόνου για τα νοσοκομεία παγκοσμίως και μαλιστα μία από τους τρεις μεγαλυτερους παραγωγούς στον κόσμο, έχει 1.366 δισεκατομμύρια πληθυσμό και την προηγούμενη χρονιά εξήγαγε 9500 τόνους υγρού οξυγόνου σε άλλες χώρες. Μια αύξηση εξαγωγών πάνω από 700%. Κάποιοι είπαν ότι οι εξαγωγές είναι το πρόβλημα.
Αλλά ούτε αυτό δεν είναι το πρόβλημα, καθώς η Ινδία παράγει πάνω από 7000 τόνους την ημέρα.
Ποιο είναι το πρόβλημα; Το πρόβλημα είναι ότι εκτοξεύθηκαν εκθετικά τα κρούσματα και το σύστημα διανομής σε μια τεράστια χώρα δεν προλαβαίνει τον ανεφοδιασμό των νοσοκομείων.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι δεν φτάνουν τα δοχεία. Δεν έχουν αρκετές φιάλες για να βάλουν το οξυγόνο αυτής της παραγωγής.
