Κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ: Ο Τσίπρας θα «φάει» και τον Τσακαλώτο;

Oτι ο Τσίπρας δεν είναι Παπανδρέου αποδεικνύεται και από το γεγονός της μη διαγραφής Τσακαλώτου. Εάν κάποιο πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ είχε βγει δημόσια να «φτύσει» κατάμουτρα τον αρχηγό, όπως έκανε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, την ίδια στιγμή ο Ανδρέας θα αποφαινόταν: «Εθεσε εαυτόν εκτός Κινήματος». Δεν θα χρειαζόταν καν η… χατζάρα του Δημήτρη Παγουρόπουλου. Σε ό,τι αφορούσε την αμφισβήτηση και την αποδοκιμασία επιλογών του αρχηγού, αποφάσιζε ο αρχηγός και όχι το Πειθαρχικό Συμβούλιο. Στον ΣΥΡΙΖΑ ο Τσακαλώτος προσώρας τη γλίτωσε. Οχι μόνο επειδή ο Τσίπρας είναι περισσότερο ανεκτικός από τον Ανδρέα, αλλά γιατί ακόμη συναντά ισχυρές αντιστάσεις στην προσπάθεια να μετεξελίξει το κόμμα του σε αρχηγικό, που πρωταρχικό στόχο θα έχει την ανασυγκρότηση, αλά ΠΑΣΟΚ, της Προοδευτικής Παράταξης, προκειμένου να επανέλθει στην εξουσία.

Το γεγονός ότι δεν επιβλήθηκε κάποια ποινή, καθαίρεση ή ακόμη και διαγραφή, στον Ευκλείδη δεν σημαίνει ότι τη γλίτωσε. Κάθε άλλο. Εφεξής η συμπεριφορά του θα ελέγχεται συνεχώς. Αυτός εξάλλου είναι και ο σκοπός για τον οποίο ο Τσίπρας αποφάσισε να δημιουργήσει Επιτροπή Δεοντολογίας, λέγε με «Πειθαρχικό», στην οποία θα μετέχουν τέσσερα πρόσωπα της απολύτου εμπιστοσύνης του. Ο Δημήτρης Τζανακόπουλος, η Ολγα Γεροβασίλη, ο Νάσος Ηλιόπουλος και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος θα αναλάβουν τη «βρώμικη δουλειά» της συμμόρφωσης των στελεχών στις επιλογές και τις επιθυμίες του Αλέξη. Οποιαδήποτε δημόσια αμφισβήτηση και διαφοροποίηση θα επισύρει ποινές. Οποιος είναι… αόμματος στη γραμμή του κόμματος ή θα συμμορφώνεται ή δεν θα ξαναβλέπει το φως της Κουμουνδούρου, λένε οι πληροφορίες από το περιβάλλον του τέως πρωθυπουργού.

Υψηλόβαθμοι παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζονται σχεδόν σίγουροι ότι «η μοίρα του Ευκλείδη είναι προδιαγεγραμμένη». Αν συνεχίσει να αμφισβητεί δημόσια τις επιλογές του αρχηγού, «ο Αλέξης θα τον φάει». Οπως λένε μάλιστα, «ο Τσίπρας είναι εξπέρ να τρώει αυτούς που θεωρεί εμπόδιο και δυνητικά αρνητές της πρωτοκαθεδρίας του». Και φέρνουν ως παράδειγμα τον Αλέκο Αλαβάνο, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, τον Γιάνη Βαρουφάκη. Και η αλήθεια είναι ότι ο Τσακαλώτος είναι ο μόνος από το στελεχιακό απαράτ του ΣΥΡΙΖΑ που θα μπορούσε να γίνει διάδοχος του Τσίπρα. Μπορεί να δηλώνει ότι δεν τον ενδιαφέρει ο ρόλος του δελφίνου, όμως, όπως παραδέχονται σχεδόν όλοι στην Κουμουνδούρου, είναι ο μόνος που θα μπορούσε να αμφισβητήσει και πιθανώς να διαδεχτεί τον Αλέξη μετά από μια νέα ήττα στις εκλογές. Η απουσία ηγετικής εναλλακτικής είναι και η μεγάλη δύναμη του Τσίπρα και γι’ αυτό οι σύντροφοί του της αριστερής μειοψηφίας θεωρούν περίπου βέβαιο ότι στις προθέσεις του Αλέξη είναι «να ξεδοντιάσει τον Ευκλείδη, ακόμη και να τον διαγράψει» εάν συνεχίσει να αμφισβητεί τη στροφή προς την Κεντροαριστερά και το αρχηγικό του imperium.

Σφοδρές επιθεσεις

Το «φάγωμα» του Ευκλείδη δεν είναι πάντως απλή εκτίμηση των «53+», αλλά και αίτημα αρκετών προεδρικών. Μετά τον συνήθη επικριτή Παύλο Πολάκη και ο Χρήστος Σπίρτζης επιτέθηκε με πρωτοφανή σφοδρότητα στον Τσακαλώτο, ενώ εντύπωση προκάλεσε και το γεγονός ότι για πρώτη φορά τοποθετήθηκε δημόσια και η αδελφή του Αλέξη Τσίπρα, η Ζανέτ. Μπορεί να είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, όμως μέχρι τώρα δεν είχε εκφραστεί δημοσίως υπέρ ή κατά προσώπων. Προφανώς δεν ήθελε να φέρει σε δύσκολη θέση τον αδελφό της. Το ότι επέλεξε να αποδοκιμάσει τον Ευκλείδη, γράφοντας στο Facebook «όποιος έχει θέμα με τη γραμμή μπορεί να παραιτηθεί από τη θέση ευθύνης του. Τέλος και έλεος», είναι για όσους γνωρίζουν τα παρασκήνια της Κουμουνδούρου ενδεικτικό της πίεσης που ασκήθηκε στον Τσίπρα είτε να διαγράψει τον Τσακαλώτο, είτε να τον καθαιρέσει από κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο. Η μεγάλη ομάδα των προεδρικών, της οποίας ηγείται ο Νίκος Παππάς, είχε τη γνώμη ότι «θα πρέπει εδώ και τώρα να καταλάβει ο Ευκλείδης ότι επειδή είναι ο άτυπος επικεφαλής των “53+” δεν σημαίνει ότι θα συνδιοικεί με τον Αλέξη». Τονίζουν μάλιστα το «άτυπος» γιατί, όπως λένε, μεταξύ των «53+», ο Ευκλείδης μπορεί να είναι ο πλέον διάσημος, όμως δεν του αναγνωρίζεται η πρωτοκαθεδρία. Κάποιοι μάλιστα υποστηρίζουν ότι στα εσωκομματικά είναι ο πιο μαλακός από τους «53+», ενώ αρκετοί τού χρεώνουν μνημονιακή νοοτροπία, καθώς επιμένει να τηρηθούν οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί έναντι των δανειστών, ενώ ο Τσίπρας υποστηρίζει πως η δημοσιονομική χαλάρωση πρέπει να επεκταθεί και στο 2021 και να διαρκέσει μέχρι να αντιμετωπιστούν οι οικονομικές παρενέργειες από την πανδημία.

Ο Τσίπρας, μέσω διαύλων, φρόντισε να αντιληφθεί ο Τσακαλώτος το εις βάρος του άσχημο κλίμα και τις πιέσεις που δέχεται για να τον τιμωρήσει. Το αποτέλεσμα ήταν ο Ευκλείδης να προβεί σε συμπληρωματική δήλωση, της οποίας το περιεχόμενο είναι περισσότερο επιθετικό από τη διαπίστωση Τσίπρα, ότι «ο Μητσοτάκης είναι πολιτικός απατεώνας» επειδή άλλα έλεγε ως αντιπολίτευση και άλλα πράττει ως κυβέρνηση στο θέμα των Πρεσπών, της ανάπτυξης και του «μαξιλαριού» των 37 δισ. Ο Τσακαλώτος επιτέθηκε στον Τσίπρα για τον όρο «πολιτικός απατεώνας», αλλά στην ανακοίνωση που ο ίδιος εξέδωσε κατηγορεί την κυβέρνηση για χυδαιότητα, ψέματα, λάσπη και fake news. Η «πολιτική απάτη», ακόμη και γι’ αυτόν που δεν ξέρει καλά την ελληνική γλώσσα, μάλλον είναι ήπιος χαρακτηρισμός σε σχέση με τα «χυδαίος», «ψεύτης», «λασπολόγος».

Οι περισσότεροι, ακόμη και πολιτικοί φίλοι του Ευκλείδη, εξηγούν το περιεχόμενο της συμπληρωματικής δήλωσης του πρώην υπουργού Οικονομικών ως προσπάθεια να αντιστρέψει το εις βάρος του κακό κλίμα, το οποίο συνοψίζεται στο εξής και το οποίο αποτελεί και γνώμη του Τσίπρα: «Τη στιγμή που η κυβέρνηση εμφανίζει ρωγμές λόγω των επιλογών και της τακτικής της στα ζητήματα της αντιμετώπισης της πανδημίας, της διαχείρισης της οικονομίας και της υποχωρητικής στάσης στα Ελληνοτουρκικά, έρχεται ο Ευκλείδης να της δώσει την ευκαιρία να στρέψει αλλού τη συζήτηση. Αντί για τις ΜΕΘ, την ανεργία, τα λουκέτα, τις διερευνητικές και τη Χάγη, να συζητάμε για το αν είναι πολιτικός απατεώνας ο Μητσοτάκης και πού το πάει ο Τσακαλώτος».

Το θέμα πάντως για τον Ευκλείδη είναι, σύμφωνα με τα λεγόμενα συνοδοιπόρου του στην εσωκομματική αντιπολίτευση, ότι «δεν έχει αποφασίσει τι ακριβώς θέλει να κάνει και αν μπορεί να το κάνει». Θέλει να αμφισβητήσει τον Τσίπρα, να τον ανατρέψει, να τον διαδεχθεί; Εχει άλλη πολιτική στρατηγική και ποια είναι αυτή; Γενικώς αριστερά και δικαιώματα;

ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ

Ο Τσακαλώτος στον «πρωινό καφέ» έδωσε την εντύπωση, με αυτά που είπε, ότι είναι χολωμένος με την αφαίρεση της ιδιότητας του σκιώδους υπουργού Οικονομικών και την ανάθεσή της στην Εφη Αχτσιόγλου. Αυτός ήταν και ο λόγος που, με εξαίρεση τον Πάνο Σκουρλέτη και εν μέρει και τον Νίκο Βούτση, δεν βρήκε άλλον υποστηρικτή. Αχτσιόγλου, Γεροβασίλη, Φλαμπουράρης, Παππάς, Ηλιόπουλος, Χαρίτσης, Βίτσας, Θεοχαρόπουλος, Ραγκούσης, όλοι βρέθηκαν απέναντι στον Ευκλείδη. Οταν είπε στον Τσίπρα ότι δεν τον αμφισβητεί, αλλά θέλει πολιτική και ιδεολογική αντιπαράθεση η εύκολη απάντηση των επικριτών του ήταν: «Συνιστά ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση το πώς θα αποκαλεί ο Τσίπρας τον Μητσοτάκη; Στο παρελθόν ο Κώστας Καραμανλής είχε πει τον Κώστα Σημίτη “αρχιερέα της διαπλοκής”, ο Ανδρέας Παπανδρέου τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη “εφιάλτη”, ο Κυριάκος έχει πει για τον Τσίπρα ότι είναι “ψεύτης”, “εθνικός προδότης”, “άθλιος”, “βαθιά διαπλεκόμενος”. Ουδείς από τα κόμματά τους διανοήθηκε να αμφισβητήσει τον αρχηγό του για τους χαρακτηρισμούς που κατά καιρούς έδιναν στους αντιπάλους τους. Και εξάλλου δεν είναι η πρώτη φορά που ειπώθηκε ο χαρακτηρισμός “πολιτικός απατεώνας”, έχει γίνει δις στη Βουλή, χωρίς ο Τσακαλώτος να αντιδράσει. Αντέδρασε όμως δύο μέρες μετά την ομιλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη ΔΕΘ, όπου μάλλον τα πήγε καλά, όπως πιστοποιούν και οι δημοσκοπήσεις. Τα ως άνω είναι που κάνουν καχύποπτους τους συνεργάτες του Τσίπρα για τις πραγματικές προθέσεις και τα ανομολόγητα σχέδια του Ευκλείδη όταν λέει ότι “έχει διαρραγεί η μεταξύ μας εμπιστοσύνη”».

Και συμπληρώνουν: «Το πρόβλημα του Ευκλείδη είναι ότι βλέπει τον Τσίπρα να του παίρνει τα νεαρής ηλικίας στελέχη που θεωρούσε ότι ανήκουν στην ομάδα των “53+”. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Αλέξης Χαρίτσης και η Εφη Αχτσιόγλου. Μάλιστα στη δεύτερη -ένα βράδυ στις Βρυξέλλες, όπου είχε μεταβεί μια παρέα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, μετά από πρόσκληση του ευρωβουλευτή Κούλογλου- έλεγε ότι στο μέλλον αυτή είναι που μπορεί να διαδεχθεί τον Τσίπρα. Αν δίπλα στον Χαρίτση και την Αχτσιόγλου προσθέσουμε τον Δημήτρη Τζανακόπουλο, τον Νάσο Ηλιόπουλο, τον Κώστα Ζαχαριάδη και άλλα νεαρά στελέχη, τα οποία επέλεξε ο Τσίπρας να στελεχώσουν τον κομματικό μηχανισμό και την Κοινοβουλευτική Ομάδα, το πρόβλημα του Τσακαλώτου και των συντρόφων του της αριστερής μειοψηφίας, σε περίπτωση που οδηγηθούν σε σύγκρουση με τον προεδρικό μηχανισμό, μεγαλώνει».

«Σώμα πραιτοριανών»

Ο Αλέξης δημιουργεί, όπως μας λέει χαρακτηριστικά πρώην υπουργός, ένα «σώμα πραιτοριανών, με τριαντάρηδες και σαραντάρηδες, που τα μόνα επαγγελματικά τους ένσημα είναι στην πολιτική. Είναι νεαρής ηλικίας στελέχη, τα οποία για σχεδόν μία δεκαετία έχουν ως αποκλειστική ασχολία την πολιτική και το κόμμα. Το γεγονός ότι έγιναν βουλευτές, υπουργοί, πήραν αξιώματα, έχουν δημόσιο λόγο και παρουσία το οφείλουν στον Αλέξη. Και για τον Αλέξη θα δώσουν τα πάντα για να επανέλθουν στην κυβερνητική και κρατική εξουσία». Αυτοί, εκ των πραγμάτων, συγκροτούν μια κομματική δύναμη που δύσκολα μπορούν να την αντιμετωπίσουν ο Τσακαλώτος και η ομάδα του, παρότι λόγω παράδοσης, από την εποχή του 3%, διαθέτουν ισχυρά ερείσματα στο κόμμα και ιδεολογικοπολιτική ηγεμονία στις εσωκομματικές διεργασίες. Λένε ακόμα ότι τα όσα δρομολογεί, μετά και την αναβολή του συνεδρίου, ο Τσίπρας στον ΣΥΡΙΖΑ δεν τα ανέγνωσε καλά ο Τσακαλώτος. Και γι’ αυτό, όπως τον επικρίνουν σύντροφοί του από την αριστερή μειοψηφία, έκανε μια προσωπική συμφωνία με τον Τσίπρα που αφορούσε το δικό του στάτους, αντί να επιδιώξει μια συμφωνία-πακέτο που, εκτός από την αλλαγή του γραμματέα, την αναβολή του συνεδρίου και τους τομεάρχες, να περιλαμβάνει και τα θέματα των συμμαχιών, της φυσιογνωμίας του κόμματος και τη διακριτή και οργανωμένη παρουσία της αριστερής τάσης στο κόμμα. Χωρίς συμφωνία-πακέτο ήταν εύκολο για τον Τσίπρα αρχικά να τον υποβαθμίσει και στη συνέχεια να του στείλει το μήνυμα ότι «το κόμμα είμαι εγώ και δεν πρόκειται να συμπροεδρεύσω».

Τούτων δοθέντων, κάποιος θα μπορούσε να πει και μάλιστα με σχετική βεβαιότητα ότι η επικράτηση του Τσίπρα είναι αδιαμφισβήτητη. Ομως δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο στόχος του Τσίπρα είναι η επιστροφή στην εξουσία. Ενας αιματηρός εμφύλιος που θα θέσει εκτός τον Τσακαλώτο και όσους διαφωνούν με τις επιλογές και τις αποφάσεις του αρχηγού θα οδηγήσει σε διάσπαση. Η αρνητική αυτή εξέλιξη είναι πιθανό να βάλει ταφόπλακα στο όνειρο της επιστροφής στα κυβερνητικά έδρανα. Οι «53+» και οι αριστεροί συνοδοιπόροι τους (Βούτσης, Σκουρλέτης, Φίλης και άλλοι) δεν έχουν δύναμη μόνο στο κόμμα, αλλά και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα. Σε περίπτωση που τα πράγματα οδηγηθούν στα άκρα και υπάρξει διάσπαση οι διαγραφέντες θα ιδρύσουν δικό τους κόμμα και θα έχουν σίγουρα και Κοινοβουλευτική Ομάδα, καθώς στις τάξεις τους ανήκουν τουλάχιστον δέκα βουλευτές. Με απλά λόγια, όπως μας λέει μέλος των «53+» και βουλευτής επαρχίας, «δεν είμαστε Λαφαζάνηδες και ούτε θα γίνουμε. Οι σύντροφοι που έφυγαν το καλοκαίρι του 2015 και συγκρότησαν τη ΛΑΕ κατέβηκαν αμέσως στις εκλογές, δεν μπήκαν στη Βουλή, οδηγήθηκαν στο περιθώριο. Τώρα δεν είναι το ίδιο σκηνικό. Οι εκλογές θα γίνουν το 2023, μέχρι τότε εμείς θα είμαστε στη Βουλή και θα έχουμε δημόσιο λόγο, ενώ αρκετές κομματικές οργανώσεις θα συμπορευτούν μαζί μας. Οσο δε ο Αλέξης θα στρίβει το τιμόνι προς το Κέντρο τόσο θα μεγαλώνει το κενό από αριστερά. Στις εκλογές, που θα γίνουν με απλή αναλογική, θα διεκδικήσουμε ένα σημαντικό ποσοστό αριστερόστροφων ψηφοφόρων από το 32% των εκλογών. Και φυσικά από τη στιγμή που ο Αλέξης ενδιαφέρεται για διεύρυνση από δεξιά με πολιτευτές του πρώην ΠΑΣΟΚ και των ΑΝ.ΕΛ., εμείς μπορούμε να συνεργαστούμε με άλλες αριστερές ομάδες και συλλογικότητες και να δημιουργήσουμε το διάδοχο σχήμα του ριζοσπαστικού ΣΥΡΙΖΑ που θα εκπροσωπείται και στην επόμενη Βουλή».

Συνεργάτες του Τσίπρα θεωρούν ότι «αυτά είναι ονειρώξεις. Και όσοι δεν κατανοούν ότι το μεγάλο όπλο του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Αλέξης θα διαψευστούν οικτρά αν επιχειρήσουν διάσπαση. Η επιρροή τους στον κόσμο είναι ελάχιστη και δεν εκφράζουν ούτε το 1/3 του αρχικού πυρήνα (3%) του ΚΚΕ εσ., της ΕΑΡ, της ΑΚΟΑ και του Συνασπισμού». Μάλιστα για τον Τσακαλώτο είναι από σκληροί έως και ειρωνικοί: «Να μη μετράει το μπόι του με τον ίσκιο του στις μεταμεσονύχτιες συνάξεις της ομάδας του», μας λένε και προσθέτουν: «Μέχρι τώρα ο Ευκλείδης είχε ακροατήριο και στους προεδρικούς, επειδή έχει γνώσεις και ήταν και ο υπουργός Οικονομικών που έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια και άφησε στα κρατικά ταμεία 37 δισ., που είναι αυτά που κρατάνε σήμερα τη χώρα όρθια». Πλέον, οι προεδρικοί και των δύο ομάδων -η μεγάλη του Παππά και η μικρότερη του Τζανακόπουλου- τον έχουν βάλει απέναντι, καθώς φαίνεται ότι η επίθεση στον Τσίπρα είναι μόνο η αρχή μιας διαφορετικής πορείας του ίδιου, αλλά και των «53+». Τη σύγκρουση που μπορεί να οδηγήσει και σε διάσπαση δεν την αποκλείει και ιστορικό στέλεχος της ανανεωτικής Αριστεράς. Εχει δε τη γνώμη ότι σε περίπτωση που αυτό συμβεί όλοι θα είναι χαμένοι. Και πρώτος απ’ όλους ο Τσίπρας που θα δει να ακυρώνεται το σχέδιο επιστροφής του στην εξουσία. Η απειλή των «53+» είναι ότι «σε περίπτωση που διαγράψει τον Τσακαλώτο και όποιον άλλον διαφωνεί με τη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε αρχηγικό κόμμα, θα έχουμε διάσπαση και κατάρρευση των ποσοστών, ενώ ο Αλέξης θα γίνει ο νεότερος συνταξιούχος πρωθυπουργός».

ΕΦΙΑΛΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

Την εφιαλτική αυτή προοπτική φαίνεται ότι σκέφτεται και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και γι’ αυτό αρκείται σε νουθεσίες και «κίτρινες κάρτες» και δεν προχωρά σε κυρώσεις και αποβολές από το κόμμα, όπως τον πιέζουν ορισμένοι θερμοκέφαλοι της προεδρικής πλειοψηφίας. «Οσο είναι ένα παιχνίδι ισορροπιών, έχει καλώς. Ακόμη κι αν είναι επικίνδυνες δεν υπάρχει πρόβλημα. Γι’ αυτό είναι ο Τσίπρας. Για να τις διαχειρίζεται. Το πρόβλημα ξεκινά αν οι ισορροπίες γίνουν παραλυτικές και οδηγήσουν σε απαξία τον ΣΥΡΙΖΑ στο εκλογικό σώμα. Και δυστυχώς, οι υποθέσεις του Τσακαλώτου, της Τζάκρη, του Πολάκη δείχνουν ότι τα πράγματα δεν είναι καλά και γι’ αυτό παρατηρούμε το φαινόμενο, η κυβέρνηση να έχει, έστω μια μικρή, φθορά και αυτή όχι μόνο να μην την εισπράττει η αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και να υποχωρούν τα ποσοστά της, σε σημείο μάλιστα η δημοσκοπική διαφορά να έχει διπλασιαστεί σε σχέση με τις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019».

Σημειώνουμε ότι «η ανοησία της Θοδώρας» να πει «άπατρι και διεθνιστή» -και μάλιστα εν είδει μομφής- τον πρωθυπουργό σκεπάστηκε γρήγορα από την επίθεση του Τσακαλώτου στον Τσίπρα. Και αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που κάποιοι εκ των «53+» επικρίνουν τον Τσακαλώτο για το timing της διαφοροποίησης. Αντί, λένε, να κάνει επίθεση στη βουλευτή Πέλλας και να απαιτήσει την απομάκρυνσή της από το πόστο του αναπληρωτή τομεάρχη των Εξωτερικών, συνδέοντας την επίθεσή της στον Μητσοτάκη με τις απαξιωτικές αναφορές σε «αριστερίστικες εκκρεμότητες (!) στον ΣΥΡΙΖΑ, διάλεξε να στηρίξει τον Μητσοτάκη επιτιθέμενος στον Τσίπρα. Αυτό μόνο κάποιος που δεν σκαμπάζει από πολιτική θα μπορούσε να το κάνει», μας λέει στέλεχος των προεδρικών που συμμετέχει στον πρωινό καφέ και ο οποίος έχει τη γνώμη ότι «όσα είπε ο Ευκλείδης είναι βούτυρο στο ψωμί του Αλέξη στην προσπάθειά του να αλλάξει το κόμμα». Για τη συνεχιζόμενη «διαδικτυακή γελοιότητα» Πολάκη, αυτή, όπως είπε ο Τσίπρας και στους συντρόφους του στον πρωινό καφέ, έχει αρχίσει να ενοχλεί και τον ίδιο τον τέως πρωθυπουργό. Και μάλιστα, κάποιοι από τους συνεργάτες του υποστηρίζουν ότι η ζημιά που κάνει ο Πολάκης στον ΣΥΡΙΖΑ είναι μεγαλύτερη από τις διαφοροποιήσεις Τσακαλώτου, καθώς κανείς σοβαρός άνθρωπος της Αριστεράς και του Κέντρου δεν αισθάνεται άνετα με τα όσα προκλητικά υποστηρίζει ο πρώην υφυπουργός Υγείας. Μάλιστα είναι μεγάλος και ο σκεπτικισμός που επικρατεί στις τάξεις των πασοκογενών για τα όσα λαμβάνουν χώρα στον ΣΥΡΙΖΑ. Η Προοδευτική Συμμαχία «έχασε κάθε δυναμική», μας λέει ένας από τους πρωτεργάτες της Γέφυρας ανάμεσα στην Κουμουνδούρου και τους ανδρεοπαπανδρεϊκούς και σημιτικούς του ΠΑΣΟΚ. Και προσθέτει, «δεν πήγα στον ΣΥΡΙΖΑ για να λύνω τις διαφορές ανάμεσα στον Τσακαλώτο, τον Παππά, τον Σπίρτζη και τον Σκουρλέτη. Αν ήταν έτσι καθόμουν και στο ΚΙΝ.ΑΛ. που τους ξέρω και 40 χρόνια».

Πάντως, κάνουν λάθος όσοι τυχόν θεωρούν ότι ο Τσίπρας θα επικρατήσει άνετα. Η αριστερή μειοψηφία αρνείται τη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε αρχηγικό κόμμα και τη μετακόμισή του από τον χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς σε εκείνον της υπεύθυνης σοσιαλδημοκρατίας. Και στην αυριανή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ ο Τσακαλώτος, εκτός από τον Βούτση και τον Σκουρλέτη, θα έχει έναν ακόμη σύμμαχο, ο οποίος στα όργανα τα λέει χύμα και τσουβαλάτα ακόμη και στον Αλέξη Τσίπρα, τον Νίκο Φίλη. Ο Φίλης, εκτός της θεωρητικής συγκρότησης και της πολιτικής και επικοινωνιακής πείρας που διαθέτει, θεωρείται και ένα από τα πλέον μαχητικά στελέχη της αριστερής τάσης της Κουμουνδούρου, με απήχηση στο εκλογικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ. Η σύγκρουση θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει κόμμα της Αριστεράς, με πρόεδρο και όχι με αρχηγό, ή θα μετεξελιχθεί σε κεντροαριστερό φορέα, ο οποίος στο όνομα των δημοκρατικών παραδόσεων της Προοδευτικής Παράταξης (από τους Φιλελεύθερους του Βενιζέλου έως και το ΠΑΣΟΚ του Παπανδρέου) θα πρέπει να προβάλει και να υπερασπίζεται γεγονότα, αλλαγές και κατακτήσεις που δεν περιορίζονται στον χώρο της κομμουνιστογενούς Αριστεράς και τα οποία ο μαρξιστής Ευκλείδης Τσακαλώτος, σύμφωνα με παλαιότερες δηλώσεις του, τα θεωρεί «εστίες μολύνσεως».

«Κόμμα μέσα στο κόμμα»

Η σοβαρή σύγκρουση στον ΣΥΡΙΖΑ τώρα αρχίζει και σε περίπτωση που δεν ελεγχθεί ενδέχεται να αποβεί διαλυτική. Μάλιστα οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η αριστερή μειοψηφία θα θέσει ακόμη και ζήτημα «κόμματος μέσα στο κόμμα».  Δεν μπορεί, λένε, να υπάρχουν πασοκογενείς, γεφυροποιοί, και διάφορες άλλες τάσεις και ομάδες, με τελευταία αυτή του πρώην βουλευτή των ΑΝ.ΕΛ. Κόκκαλη, και η αριστερή τάση του ΣΥΡΙΖΑ να μη λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από την ηγεσία και σε αρκετές περιπτώσεις να γίνεται στόχος διάφορων φανατικών του αρχηγού. Αν, λένε, θέλει ο Τσίπρας, κόντρα στις αρχές της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ, να φτιάξει αρχηγικό κόμμα, «έχουμε κι εμείς το δικαίωμα να φτιάξουμε κόμμα μέσα στο κόμμα, με δικούς μας βουλευτές, όργανα, εφημερίδα και σάιτ, όπως είναι το Εργατικό Κόμμα στην Αγγλία». Η σύγκρουση αρχίζει, θα έχει ενδιαφέρον, όμως η ανησυχία κάποιων εχεφρόνων, προερχομένων πρωτίστως από το ιστορικό ΠΑΣΟΚ που έχουν ενταχθεί στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι αυτή μπορεί να εξελιχθεί σε απόλυτη καταστροφή. Και ο λόγος είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει δυνάμεις στην Αυτοδιοίκηση, στον συνδικαλισμό και άλλους σοβαρούς θεσμούς της κοινωνίας και αρμούς του κράτους. Το ΠΑΣΟΚ, λένε και έχουν δίκαιο, άντεξε ακόμη και όταν το κόμμα είχε διαλυθεί και υφίστατο μόνο τύποις. Και άντεξε επειδή είχε σοβαρές και οργανωμένες δυνάμεις στα συνδικάτα, στα σωματεία, στους δήμους, στις επαγγελματικές οργανώσεις. Μπορεί το κόμμα οργανωτικά να ήταν φάντασμα, όμως το κρατούσαν ζωντανό και με μεγάλη εκλογική απήχηση οι ισχυρές συνδικαλιστικές, αυτοδιοικητικές και κοινωνικές οργανώσεις που διέθετε. Και τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει, και αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό πρόβλημα που συγκρατεί τον Τσίπρα για να μην ξεκινήσει, αρχής γενόμενης από τον Τσακαλώτο, μετωπική σύγκρουση με όσους διαφωνούν με τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε νέο ΠΑΣΟΚ. Αυτό προφανώς εκμεταλλεύονται και οι διαφωνούντες, που διαθέτουν δύναμη στο κόμμα και απειλούν να κάνουν μαύρη τη ζωή του Αλέξη αν επιχειρήσει να φτιάξει κεντροαριστερό αρχηγικό κόμμα. Και κυρίως να μετατρέψουν το όνειρό του για επιστροφή στην εξουσία σε όνειρο απατηλό. Προφανώς με το επιχείρημα ότι μαζί ξεκίνησαν, αλλά στα μισά στου δρόμου σβήσαν τ’ άστρα της Αριστεράς από τον ΣΥΡΙΖΑ και έμεινε μόνο ένα μισοτελειωμένο γράφημα ως λογότυπο…