Σήμερα και αύριο εκτός απροόπτου, δύο τάσεις (ή ρεύματα όπως εσχάτως αυτοπροσδιορίζονται) του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα συνεδριάσουν ιντερνετικά και θα οργανώσουν τα επόμενα βήματά τους: η νεοσύστατη ΡΕΝΕ (Ριζοσπαστική Εναλλακτική Ενότητα) και η Κίνηση Μελών. Κάποτε οι εν λόγω δύο συνομαδώσεις ήταν μαζί σε συνάξεις στο Κάραβελ, όχι πια. Θα είναι τα δύο νέα επεισόδια στη σειρά «ΣΥΡΙΖΑ και εσωτερικό μέτωπο» και ενόψει δύο μεγάλων προκλήσεων και ζητούμενων για την Κουμουνδούρου: Την εποικοδομητική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση με πειστικό όραμα για τον κόσμο. Και ένα νέο σοβαρό και μεγάλο κόμμα που θα εξελιχθεί στην πολιτική δύναμη του σχεδίου αυτού. Υπό μία ανάγνωση αυτό περνάει μέσα από ένα κόμμα με διαδικασίες, άρα και με ζωντανή την παρουσία τάσεων, λένε οι κομματικοί.
Αυτό περνάει μέσα από άνοιγμα, γρήγορες διαδικασίες και ψηφιακές όπου χρειαστεί λόγω πανδημίας και εμπιστοσύνη στο πολιτικό κεφάλαιο του Αλέξη Τσίπρα, λένε οι πιο παλιοί προεδρικοί ή και πασοκογενείς. Οι δεύτεροι που συσπειρώνονται στην τάση Κίνηση Μελών (Χρήστος Σπίρτζης, Νίκος Παππάς, Παύλος Πολάκης κ.λπ.), όχι αμελητέα και με αρκετές απευθύνσεις, σημειώνουν πως η δική τους κινητικότητα «κοιτάει προς τα έξω, όχι προς τα μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ».
Ετσι την περιγράφει στα «ΝΕΑ» κορυφαίο τους στέλεχος. Κυρίως, όπως λένε, μιλούν και τους απασχολούν θέματα όπως η Υγεία, η Ανάπτυξη, η ανάταξη της Οικονομίας, η μεσαία τάξη. Το τελευταίο, τους έχει συχνά φέρει σε αντιπαράθεση πάντως και εσωτερικά αφού η εν λόγω τάση συχνά κάνει λόγο για την ευθύνη του πρώην ΥΠΟΙΚ Ευκλείδη Τσακαλώτου (άτυπου επικεφαλής των 53) στο «μάδημα» της μεσαίας τάξης. Η εβδομάδα που πέρασε είχε και ένα βίντεο που διακινήθηκε από την περίφημη ιντερνετική Ομάδα Αλήθειας, προσκείμενης στη ΝΔ, όπου ο Πολάκης ομολογούσε αυτό το μάδημα επί ημέρων ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι που έφερε την έμμεση απάντηση του Νίκου Φίλη (σταθερού συνομιλητή του Τσακαλώτου).
Βρέχει μανιφέστα
Ολη η εβδομάδα που πέρασε, πάντως, άνοιξε τη βεντάλια των τάσεων και των κειμένων. «Εβρεξε μανιφέστα και συμβολές-πλατφόρμες», όπως λέει ιστορικό στέλεχος του ΚΚΕ Εσωτερικού. Μέσα σε διάστημα περίπου 10 ημερών, είχαμε την εμφάνιση της ΡΕΝΕ, το κείμενο-πλατφόρμα της νέας διατασικής ομάδας Ομπρέλα (και μια ιντερνετική της μάζωξη), ένα πολύωρο Πολιτικό Συμβούλιο του κόμματος και μια πολιτική απόφαση αρκετά πρακτική για τα επόμενα βήματα του συνεδρίου αλλά και αρκετά αντιπροσωπευτική των νέων ισορροπιών. Δεν πέρασε απαρατήρητο για παράδειγμα πως το ΠΣ έγινε την προηγούμενη Παρασκευή και το κείμενο εξεδόθη έπειτα από τρεις ημέρες με πολλά πηγαινέλα και προσθαφαιρέσεις σε εδάφια.
Και ένα ακόμη κείμενο-συμβολή τεσσάρων στελεχών του ΠΣ (Σπύρος Δανέλλης, Αντώνης Λιάκος, Νίκος Μπίστης, Παναγιώτης Παναγιώτου) που έθετε με σαφήνεια τη σύγκλιση Αριστεράς – Κεντροαριστεράς και ειδικότερα τον βηματισμό με το Κίνημα Αλλαγής – εδώ στοιχίζονται και στελέχη της ΔΗΜΑΡ όπως ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος και ο Δημήτρης Χατζησωκράτης, αλλά και παραδοσιακοί προεδρικοί όπως ο Γ. Μπαλάφας. Πιο δεξιά Κουροπάτκιν;
Ή «πείτε και τίποτε αριστερό κύριε Ντ’ Αλέμα» (ατάκα από την ταινία «Απρίλης» του Νάνι Μορέτι); Εδώ είναι το ερώτημα και έχει σημασία πως η μάχη των τάσεων δεν έγινε δεκτή θετικά από ένα μέρος του κόσμου που θέλει άμεσα απαντήσεις. Στο κέντρο όλων των διεργασιών πάντως είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Πλαισιωμένος από τη νέα ισορροπία των τάσεων, να αναζητά εκείνη τη συνταγή θεσμικής και παραγωγικής αντιπολίτευσης απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Στο πεδίο της πανδημίας και της Οικονομίας. Μια εβδομάδα που καταγράφηκε γόνιμα για εκείνον σύμφωνα με τους συνεργάτες του (περιοδεία στην Πάτρα με αιχμή την Υγεία και τους μικρομεσαίους) και μια αντιπαράθεση στη Βουλή εφ’ όλης της ύλης). Αλλά και στο φόντο μιας μόνιμης ανησυχίας για τον ίδιο και τους επιτελείς του.
Μια ακόμη δημοσκόπηση εξάλλου αποτύπωνε την εβδομάδα που πέρασε το μόνιμο προβάδισμα της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη. Στο ιδιότυπο Βυζάντιο του ΣΥΡΙΖΑ, απασχολεί αυτό. Αν και οι πολιτικοί του αντίπαλοι βλέπουν τη νέα εσωτερική στοίχιση ως σύμπτωμα κόμματος με δομικές παθογένειες, ως μάχη ενόψει συνεδρίου, ως φραξιονισμό δίχως αρχές (για να θυμηθούμε το προ-ζαχαριαδικό ΚΚΕ της δεκαετίας του ’20), ακόμη και ως παιχνίδι με τις μουσικές καρέκλες.
Νέα ρεύματα – Παλιοί λογαριασμοί
Για όποιον μίλησε πάλι, με εκπροσώπους των νέων ή παλιών ρευμάτων, ξέρει πως κάθε ομάδα απλώς εξέφραζε και εκφράζει την πρόθεση απλώς να γίνει ένας γόνιμος διάλογος σε μια εποχή που ήδη εμφανίζει εντελώς νέα επίδικα, όπως την πανδημία. Θα ήταν πάλι άστοχο να μη δει κάποιος πίσω από τη νέα ανασύνθεση των τάσεων και παλιούς λογαριασμούς. Για παράδειγμα η ΡΕΝΕ (Πάνος Ρήγας, Νίκος Σκορίνης, Δημήτρης Σακελλάρης, Αντώνης Κοτσακάς) αποσχίσθηκε από την Κίνηση Μελών και συνέγραψε το δικό της κείμενο έχοντας αντιρρήσεις με τη στρατηγική του Κάραβελ και στελεχών του. «Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ως πολυσυλλεκτικό κόμμα της Αριστεράς που δεν έχει επηρεαστεί από τη λογική του κεντρικού σχεδιασμού και των πλάνων, ως κόμμα που δεν επιδιώκει να ενσωματωθεί στη διαχειριστική αντίληψη της σοσιαλδημοκρατίας, μπορεί να συμβάλει καθοριστικά», αναφέρει το κείμενο της ΡΕΝΕ, που επίσης τονίζει την ανάγκη ενός άλλου κομματικού μοντέλου και μιας νέας κυβερνώσας Αριστεράς.
Περισσότερο όμως συζητήθηκε η εμφάνιση ενός άλλου διατασικού ρεύματος. Με κείμενο περίπου εννέα χιλιάδων λέξεων, με συνάντηση με τον Αλέξη Τσίπρα πριν από το ΠΣ του κόμματος και με την πρώτη άτυπη συνεδρίασή του, η Ομπρέλα έγινε στόχος αλλά και αντικείμενο σχολιασμού. Με κορμό τους 53 υπό τον Τσακαλώτο, τους παλιούς (Ν. Βούτση – Ν. Φίλη – Π. Σκουρλέτη), την ομάδα Δημήτρη Βίτσα (Καλαμαρά, Πουλάκης) αλλά και μια ομάδα στελεχών που συσπειρώνονται γύρω από τον Δημήτρη Παπαδημούλη (Μηταφίδης, Γκόγκογλου, Καλφακάκου, Καμτσίδου, Ροδάκης, Αυδή, Βερελή, Σαμπατακάκης, Μανταδάκης) η Ομπρέλα άνοιξε. Στελέχη της λένε πως στόχος δεν είναι οι συσχετισμοί του συνεδρίου αλλά μια έγνοια για το γεγονός πως ο ΣΥΡΙΖΑ μένει καρφωμένος στο 20% και άρα για να κερδίσει πρέπει να κάνει κι άλλα πράγματα. Εναν νέο προγραμματικό λόγο, όπως λένε, μια κριτική αξιολόγηση των κυβερνητικών ημερών του, μια πιο τολμηρή επαναθεμελίωση θέσεων, όπως για τη σχέση Εκκλησίας – Κράτους. Και σε επίπεδο συμμαχιών, όχι θολές συγκολλήσεις που απλώς «θα βρίζουν τον Μητσοτάκη», αλλά ένα πιο ελκυστικό σχέδιο.
Επιμύθιον: σχηματικά οι δύο ομάδες που θα αντιπαρατεθούν υπό μία έννοια είναι η Ομπρέλα με την Κίνηση Μελών. Μια σειρά στελεχών μένουν προς το παρόν έξω από το πεδίο (ομάδα Τζανακόπουλου Εφη Αχτσιόγλου, Αλέξης Χαρίτσης, μεγάλο μέρος της ΚΟ του κόμματος). Οπως και οι «νέστορες» (Δραγασάκης, Μπαλτάς ή και Φλαμπουράρης) που πάντως συνομιλούν με κάποιους της Ομπρέλας. Θα επιχειρήσει ο Τσίπρας να ελέγξει διά της σύνθεσης τις ομάδες; Ή αυτές θα φτιάξουν ένα είδος επιτροπείας στον Τσίπρα; Ο καιρός θα δείξει.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΝΕΑ
