Mε ανάρτησή του ζήτησε από τον ΣΥΡΙΖΑ να αποσύρει το σποτ για τους δημοσιογράφους, καθώς αναπαρήγαγε αντισημιτικά στερεότυπα ο πρώην πρόεδρος της ισραηλιτικής κοινότητας Αθηνών και επιχειρηματίας, Μίνος Μωυσής.
Με νέα ανάρτησή του τονίζει ότι επιμένει στην άποψη του και στηλιτεύει την επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ με βάση τις προσωπικές του αρχές.
Αναλυτικά στην ανάρτησή του ο κ. Μωυσής αναφέρει τα εξής:
«Συνέχεια….
Αν κανείς κάνει τον κόπο να ψάξει στο internet, θα βρει χιλιάδες, κυριολεκτικά, άρθρα από πανεπιστήμια, ερευνητές και γκουρού της ηγεσίας που αντλούν υλικό από την προσωπικότητα και τα ηγετικά χαρακτηριστικά του Μωυσή για να εντοπίσουν αρχές, στρατηγικές, μεθοδολογίες και τακτικές ηγεσίας. Και όχι, το μεγαλύτερο ηγετικό προσόν του Μωυσή, δεν ήταν το άνοιγμα της Ερυθράς θάλασσας για να περάσει ο λαός που κυνηγούσαν οι Αιγύπτιοι. Ήταν ότι, παρότι ο ίδιος μεγαλωμένος στην άνεση και την πολυτέλεια του παλατιού των Φαραώ και έχοντας εξασφαλίσει προνόμια και μια ζηλευτή ζωή, ήρθε σε ρήξη με το κατεστημένο, συνέλαβε την ιδέα της εξόδου οραματιζόμενος την ελευθερία του λαού, διαπραγματεύτηκε για αυτήν με τον Φαραώ και όταν δεν βρήκε ειρηνική λύση δεν δίστασε να επιλέξει τη σύγκρουση, δεν έκρυψε από το λαό του τα εμπόδια που θα παρουσιαστούν στο δρόμο, επέμενε, και απέναντι σε κάθε εμπόδιο υλοποίησε το σχέδιό του για την έξοδο.
Εικόνα 1η. Η εφημερίδα Φιλελεύθερος και το Liberal.gr γράφουν: «Οι Εβραίοι χρειάστηκε να περάσουν την Ερυθρά θάλασσα για να ξεφύγουν από τους Αιγύπτιους. Ο Κυριάκος καλείται ως νέος Μωυσής να βρει λύσεις εκεί που οι άλλοι βρίσκουν αδιέξοδα και να οδηγήσει έτσι ένα τυραννισμένο λαό στη γη της επαγγελίας».
Όταν λοιπόν κάποιος επικαλείται την ηγετική φυσιογνωμία του Μωυσή για να προσομοιάσει τι απαιτεί η σύγχρονη ηγεσία από ένα πολιτικό σε δύσκολες καταστάσεις, κάνει κάτι που γίνεται συχνά στην επικοινωνία. Δημιουργεί ένα υψηλό και γνωστό standard και θέτει τον πήχη της προσπάθειας και της δέσμευσης που απαιτεί από αυτόν η πραγματικότητα.
Εικόνα 2η. Ένα τηλεοπτικό σποτ με υπογραφή το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχει κεντρικό θέμα τη χειραγώγηση των δημοσιογράφων με χρήματα που ο Μωυσής (Κυριάκος) τους ρίχνει από ψηλά για να τους δελεάσει ή/και να τους εξαγοράσει για να περνάνε τη γραμμή του. «Πόσο κοστίζει ο Μωυσής;» αναρωτιέται το σποτ και καταλήγει «…στην εποχή που οι ειδήσεις αγοράζονται, μην καταπίνεις τον Μωυσή (Κυριάκο) αμάσητο».
Κάποιοι, διαβάζοντας την ανάρτησή μου αλλά και τα σχόλια όσων μαζί μου συμφώνησαν, θέλησαν να εκτρέψουν τη συζήτηση. Ότι δηλαδή, θα έπρεπε να με έχει ενοχλήσει η πρωτογενής αναφορά της εφημερίδας στον Μωυσή (Κυριάκο) και ότι εκεί θα έπρεπε να κατευθύνω την κριτική μου για αντισημιτικά στερεότυπα. Το έκαναν αυτό στην προσπάθειά τους να αρνηθούν, άλλοτε ευγενικά και άλλοτε επιθετικά, ότι το σποτ είχε περιεχόμενο που παραπέμπει σε αντισημιτικό στερεότυπο όπως έγραψα. Δηλαδή, μου ζητούσαν να κάνω κάτι απολύτως παράλογο με βάση μια κοινή επικοινωνιακή πρακτική που θέλει να δανείζεται προσωπικότητες από την ιστορία ή την μυθολογία για να σκιαγραφήσει σύγχρονους ηγέτες.
Δηλαδή αν η εφημερίδα ζητούσε από τον Κυριάκο να αρθεί στο ύψος ενός Οδυσσέα και να οδηγήσει το λαό του στην Ιθάκη περνώντας από τη Σκύλα και τη Χάρυβδη, θα ήταν λογικό να αντιδράσει κανείς για την υπερβατική αυτή προσομοίωση;
Στην ουσία της ανάρτησής μου επιμένω. Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις και η εικόνα του Μωυσή (Κυριάκου) να μοιράζει χρήμα για να χειραγωγήσει και να εξαγοράσει συνειδήσεις (που ήταν ο στόχος του σποτ), αφήνει ένα ισχυρό υπονοούμενο που συνδέεται με ένα όνομα το οποίο η κοινή γνώμη καθολικά αναγνωρίζει ως Εβραίο. Είπα λοιπόν και ξαναλέω, ότι το σποτ, για να πετύχει την κύρια στόχευσή του, παρασύρθηκε στην προαγωγή στερεότυπου που έχει χαρακτηριστικά αντισημιτικού στερεότυπου.
Δεν θέλω κανένα να πείσω ούτε και με ενδιαφέρει το πόσοι διαφωνούν μαζί μου. Εκφράζω ελεύθερα την προσωπική μου άποψη για κάτι που με ενόχλησε πολύ και στηλιτεύω μια λανθασμένη επιλογή πολιτικής επικοινωνίας από τον ΣΥΡΙΖΑ με βάση τις προσωπικές μου αρχές και ευαισθησίες τις οποίες διατηρώ απόλυτο δικαίωμα να ορίζω».
Πηγή: iefimerida.gr
