Σε ακόμη μία – την τρίτη κατά σειρά από τον περασμένο Ιούλιο – αύξηση επιτοκίων αναμένεται να προχωρήσει αύριο, Πέμπτη, η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), με τους μεν, δανειολήπτες να βλέπουν τις δόσεις τους να «φουσκώνουν» και τους δε, καταθέτες να… ανταμείβονται με το σταγονόμετρο.
Ειδικότερα, η αγορά έχει προεξοφλήσει την αύξηση των επιτοκίων καταθέσεων και αναχρηματοδότησης κατά 75 μονάδες βάσης, στο πλαίσιο της προσπάθειας της κεντρικής τράπεζας να τιθασεύσει τον πληθωρισμό, ο οποίος επιμένει να κινείται σε σχεδόν διψήφια ποσοστά και σίγουρα πολύ πάνω από τον στόχο του 2%. Αυτό πρακτικά μεταφράζεται αφενός, σε σημαντική αύξηση του κόστους χρηματοδότησης και δη, σε μία περίοδο, όπου νοικοκυριά και επιχειρήσεις προσπαθούν να διαχειριστούν το ήδη αυξημένο κόστος διαβίωσης και λειτουργίας και αφετέρου, σε «τιμωρία» για τους αποταμιευτές, μιας και οι τράπεζες αρνούνται – τουλάχιστον προς ώρας – να περάσουν την όποια αύξηση στα αντίστοιχα προιόντα.
Πιο αναλυτικά, όπως προκύπτει από τα παραδείγματα που παρουσιάζει το newmoney, σε περίπτωση αύξησης των επιτοκίων κατά 0,75% η δόση ενός μέσου στεγαστικού δανείου, ύψους 100.000 ευρώ, με μέσο αρχικό επιτόκιο 3% και διάρκεια αποπληρωμής τα 15 έτη, ήτοι 180 μήνες, θα αυξηθεί από τα 696 ευρώ/μήνα στα 733 ευρώ/μήνα (επιπλέον επιβάρυνση κατά περίπου 37 ευρώ). Εάν η διάρκεια ανέρχεται στα 20 έτη ή 240 μήνες, τότε το μηνιαίο κόστος αυξάνεται στα 39 ευρώ, με τη δόση να διαμορφώνεται στα 600 ευρώ.
Αντιστοίχως, για ένα μέσο επιχειρηματικό τοκοχρεωλυτικό δάνειο, ύψους 200.000 ευρώ, με μέσο αρχικό επιτόκιο 5,5% και διάρκεια αποπληρωμής τα 10 χρόνια, η αύξηση κατά 75 μονάδες βάσης μεταφράζεται σε αύξηση της μηνιαίας δόσης κατά 76 ευρώ/μήνα (από αρχική δόση 2.230 ευρώ σε 2.307 ευρώ).
Αξίζει να αναφερθεί πως οι αυξήσεις της ΕΚΤ «ακουμπούν» πρωτίστως τα δάνεια με κυμαινόμενο επιτόκιο που αποτελούν και την πλειονότητα στην Ελλάδα, αλλά και τα νέα δάνεια με σταθερό (σ.σ. εξ άλλου, όπως είχε γράψει το newmoney τα περίπου 27.000 δάνεια που χορηγήθηκαν την τελευταία τριετία με σταθερό επιτόκιο έχουν προκαθορισμένες δόσεις). Οι τράπεζες, προκειμένου να «κλειδώσουν» μέσω Interest Rate Swap το κόστος χρηματοδότησης των κεφαλαίων που αντλούν από τη διατραπεζική αγορά, έχουν ένα κόστος της τάξεως των 320 ποσοστιαίων μονάδων, στο οποίο προστίθενται και άλλα κόστη, όπως για την κάλυψη του πιστωτικού και λειτουργικού κινδύνου, της διαχείρισης κ.ο.κ.. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως η επίμαχη δραστηριότητα αποδεικνύεται μάλλον ασύμφορη, με τις ίδιες να προχωρούν αφενός, σε αυξήσεις στα σταθερά επιτόκια, με, ταυτόχρονη, επαναφορά του «πέναλτι» στην πρόωρη εξόφληση και αφετέρου, σε μειώσεις στα spreads δανεισμού για τα κυμαινόμενα, σε μία προσπάθεια να τα καταστήσουν πιο ελκυστικά. «Τους τελευταίους μήνες έχουμε προχωρήσαμε σε μειώσεις στα στεγαστικά δάνεια κυμαινόμενου επιτοκίου 80 και 50 μονάδες βάσης, συνολικά, δηλαδή, -1,30%. Ταυτόχρονα, αυξήσαμε, κατά μέγιστο, 40 και 50 μονάδες βάσης τα προγράμματα σταθερού επιτοκίου, ήτοι +0,9% maximum», τονίζουν στο newmoney αρμόδιες πηγές.
