Κάθε τόσο μέσα από τις σελίδες του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ μου δίνεται η ευκαιρία γράφοντας, να σας κάνω παρέα, σχολιάζοντας γεγονότα της καθημερινότητας.
Αφού συνεχίζετε να με διαβάζετε (όσοι το κάνετε) πάει να πει ότι συμπίπτουν οι απόψεις μας έστω και με μικρές ή >… αποκλίσεις.
Μάλιστα πολλοί από εσάς μου λέτε πως τα ίδια θα θέλατε να γράψετε και εσείς.
Δεν το παίζω (το έχω ξαναπεί..) ξερόλας απλά σχολιάζω συμπεριφορές /γεγονότα που κατά την άποψή μου αντιβαίνουν στο ΝΟΡΜΑΛ!.. και τι να είναι άραγε αυτό το ΝΟΡΜΑΛ;., για μένα πολύ απλά, είναι η ίδια η ΖΩΗ και οι άγραφοι ΕΝΣΤΙΚΤΩΔΕΙΣ κανόνες της.
Στην τελευταία επιστολή το θέμα ήταν η απρόσκλητη θρησκευτική ηχορύπανση που προέρχεται από ανθρώπινες ίσως υπερ το δέον φανατισμένες ενέργειες.
Ενέργειες που εκτός από την παθητική ηχορύπανση, ταυτόχρονα με την επίδρασή τους προσβάλουν, θίγουν σε τελική ανάλυση τον επιδιωκόμενο σκοπό, την ΛΑΤΡΕΙΑ και κατ΄επέκταση την ίδια την θρησκεία.
Πιθανόν από ορισμένους να παρεξηγήθηκα πρόθεσή μου δεν ήταν να θίξω, να κατηγορήσω, το αντίθετο…..
Η αναζήτηση ησυχίας είναι μια ενστικτώδης βιολογική ανάγκη του ανθρώπου, τον οποίο δημιούργησε η υπέρτατη δύναμη που υμνούν (νομίζουν!..) με εκκωφαντικό τρόπο στις διάφορες λατρείες.
Άποψή μου ότι η οποιαδήποτε μορφή λατρείας που θίγει αυτή την ανθρώπινη ανάγκη, προσβάλει τον δημιουργό που την χάρισε για προστασία.
Θέλω να είμαι δίκαιος η συγκεκριμένη ηχορύπανση δεν είναι η μοναδική, που προέρχεται από παράγοντα προσφοράς, έστω και αν αυτό αντιβαίνει σε ότι επικράτησε να λέμε… «το καλό παράδειγμα».
ΌΝΤΩΣ!.. δεν είναι ο μοναδικός θόρυβος …. με καλόβουλη θα έλεγα προέλευση.
Για παράδειγμα κάθε τόσο τα νεύρα τεντώνονται, απρόσμενα χτυπάει κόκκινο, ξαφνικά στο τίποτα, αιτία ο συνήθης εκκωφαντικός ηχητικός χαλασμός, παράγωγο πειραγμένης εξάτμισης κάποιου μηχανοκίνητου δίκυκλου, παραλλαγμένου άθλιου μέσου (σε μορφή και παρουσία) μεταφοράς κάποιου συμπολίτη χρήστη αναβάτη που η
συμπεριφορά του τείνει μάλλον εν αγνοία του (;..) να τον χαρακτηρίσει απολίτιστο.
Η ομοιότητα με την θρησκευτική ηχορύπανση είναι ότι και στην περίπτωση αυτή οι υπό κατηγορία αναβάτες οι περισσότεροι εκτελούν ένα επάγγελμα αυτό του ντελιβερά που σκοπός του είναι να εξυπηρετεί να προσφέρει, άλλωστε αυτές τις μέρες είναι σε όλους γνωστή η προσφορά τους στην περίοδο της πανδημίας.
Εκείνο που και στις δύο περιπτώσεις ενοχλεί είναι πως παράγοντες που υπάρχουν για να προσφέρουν, ταυτόχρονα καταπατούν τις αρχές του προορισμού τους.
Ένας προορισμός που είναι η πρόνοια, η εξυπηρέτηση, η φροντίδα.
Θέλετε και άλλο παράδειγμα;
Τα κατοικίδια και συγκεκριμένα τα τόσο προσφιλή πλέον σε πολλούς κατόχους τους και μη, σκυλιά πάσης ράτσας!…
Ένα επιλεγμένο ζώο για προστασία, συντροφιά, ψυχαγωγία ακόμη και θεραπεία, έχει καταντήσει πάρα πολλές φορές (τις περισσότερες) σε μάστιγα ηχορύπανσης.
Αιτία η προχειρότητα απόκτησής του, η ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΠΟΙΗΣΗ, όπως και η έλλειψη ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ, αλλά και κυρίως η ακαταλληλότητα των κατόχων του να του παρέχουν τα αναγκαία.
Ο κάθε σκύλος (οποιοσδήποτε) είναι μια ΖΩΗ και όχι ένα αντικείμενο,
επομένως έχει τις ανάγκες επιβίωσης, άνεσης, συντροφιάς, επίσης φοβάται, χαίρεται, αρρωσταίνει, θέλει να αισθάνεται ελεύθερος.
Αν κάτι από όλα αυτά (συνήθως τα περισσότερα..) του λείψουν διαμαρτύρεται, κοινώς γαυγίζει και κατά συνέπεια ηχορυπαίνει.
Σπάνια ένας σκύλος που έχει ενταχθεί σε μια οικογένεια σαν ισότιμο μέλος απολαμβάνοντας την συμπεριφορά που του αρμόζει σαν ζωντανός οργανισμός θα γαυγίσει ενοχλητικά.
Τις περισσότερες φορές θα το κάνει για να δηλώσει την παρουσία του όταν συναντά κάποιον όμοιό του, αλλά και τους φίλους του, επίσης όταν χαίρεται παίζοντας, πάντα όμως σταματώντας υπακούοντας άμεσα, εκπαιδευμένος στις κατάλληλες φιλικές εντολές, ποτέ όμως ασταμάτητα και ενοχλητικά ηχορυπαίνωντας.
Άλλος ένας λοιπόν παράγοντας προσφοράς με λάθος παρουσία λόγω απουσίας γνώσης και ανικανότητας του κατόχου του, με αποτέλεσμα να έχει καταντήσει το αντίθετο από αυτό που θα προσέφερε ο προορισμός του.
Με αυτά και μ αυτά… αλλά και πολλά άλλα……
Ένας από τους πραγματικούς κινδύνους της ύπαρξής μας «ο θόρυβος» ανενόχλητος, κάνει αισθητή την παρουσία του, δείχνοντας την λάθος παιδεία αλλά και το επικρατούν επίπεδο πολιτισμού.
Αυτό που γίνεται στην δική μας κοινωνία με τον θόρυβο, το έχω ξαναγράψει, είναι κάτι το αδιανόητο, εξωπραγματικό, κάτι που τελικά διαγράφει και αναιρεί οτιδήποτε σχετικό συμπέρασμα επιστημονικά αποδεδειγμένο, αποτέλεσμα διεθνών πολυετών έγκυρων ερευνών.
Το θλιβερό είναι ότι αυτή την τόσο ωραία (αλλά σύντομη) παρουσία μας στον γήινο κόσμο δεν μας(!..) την προστατεύουν.
Όταν για έναν από τους σοβαρότερους και πιο ύπουλους κινδύνους για την ύπαρξή μας, καμία πρόνοια δεν λαμβάνεται…
Περιβάλλον απείθαρχο και μη οργανωμένο δημιουργεί άτομα, χαμηλού πολιτιστικού επιπέδου, χαρακτήρες αυταρχικούς με ροπή στην παρανομία με κύριο κανόνα το «ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ!….»
Κυρίως όμως δημιουργεί άβουλες μονάδες με κύριο χαρακτηριστικό την ψυχολογία της μάζας και με βούληση την εκτός κανόνων επιβίωση.
Άλλο χαρακτηριστικό ενός τέτοιου περιβάλλοντος είναι να ταλαιπωρεί, να αγχώνει, να εκνευρίζει, να αρρωσταίνει και να εξαφανίζει κάθε αντίδραση αυτών που θα ήθελαν να αντισταθούν στο κατεστημένο, να διαφέρουν.
Τάσος Γ. Καπουρνιώτης
Αρχιτέκτονας
