Εχουμε βαρεθεί να ακούμε από παράγοντες ομάδων ότι οι αγώνες πρέπει να παίζονται και να κερδίζονται μέσα στους αγωνιστικού χώρους και όχι στις δικαστικές αίθουσες.
Ολοι οι παράγοντες το υποστηρίζουν αυτό, όμως ότι φτάνει η κρίσιμη στιγμή όλοι βάζουν το καλό της ομάδας τους και τους τρεις βαθμούς της νίκης πάνω από το λεγόμενο fair play.
Ουδέποτε ή για να ακριβολογούμε, σπάνια έχουμε δει πρόεδρο και κατ’ επέκταση ομάδα να δέχεται τη συνέχιση ενός αγώνα που θα μπορούσε να τον κερδίσει στις δικαστικές αίθουσες. Ολοι τους ψάχνουν την παραμικρή αφορμή για να διακοπή ένα ματς και να το κερδίσουν στα χαρτιά.
Και όμως ο Αχιλλέας Μπέος και ο Βόλος έδειξαν το σωστό δρόμο. Το δρόμο του fair play.
Την ώρα λοιπόν, που έχει γίνει ο κακός χαμός στο Πανθεσσαλικό στάδιο εξαιτίας του «ντου» των οπαδών του Ολυμπιακού και τη χρήση δακρυγόνων από την αστυνομία, με συνέπεια οι Κόστιτς και Γκλάβτσιτς να αδυνατούν να αγωνιστούν έχοντας λιποθυμικές τάσεις, ο Αχιλλέας Μπέος παίρνει την απόφαση να βγάλει την ομάδα του να αγωνιστεί έστω και για 3 λεπτά ώστε να μην τιμωρηθεί ο Ολυμπιακός και παρά το γεγονός ότι δύο ποδοσφαιριστές του με δυσκολία στέκονταν όρθιοι.
Και όλα αυτά γνωρίζοντας ότι σε περίπτωση που δεν συνεχιζόταν το ματς, ο Βόλος θα το κέρδιζε στα χαρτιά με 3-0 και θα πρόσθετε 3 υπερπολίτιμους βαθμούς στο “σακούλι” του αντί για έναν που κέρδισε χθες.
Αυτό όμως ήταν το σωστό.
Αυτό ήταν το τίμιο και αυτό έπρεπε να γίνει.
Και αυτό θα γινόταν από τον Αχιλλέα Μπέο είτε είχε απέναντί του την ΑΕΚ, τον Παναθηναϊκό ή τον ΠΑΟΚ.
