Ο χρόνιος πόνος είναι νόσος και πρέπει να θεραπεύεται, επισήμαναν μεταξύ άλλων οι γιατροί αναισθησιολόγοι που στελεχώνουν το Ιατρείο Πόνου που λειτουργεί από το 1996 στο Νοσοκομείο του Βόλου, αλλά είναι ελάχιστα γνωστό στο ευρύ κοινό. Πέρυσι εξυπηρέτησε 1000 άτομα ενώ φέτος εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει τα 1200.
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα παρηγορικής φροντίδας η διοίκηση του Νοσοκομείου του Βόλου αποφάσισε να αναδείξει τη δουλειά που γίνεται στο ιατρείο πόνου που λειτουργεί στο Αχιλλοπούλειο απ΄οτο 1996 κάθε Τετάρτη και Πέμπτη από τις 8:30π.μ. έως τις 2 το μεσημέρι ενώ αυτή τη Δευτέρα θα είναι ανοιχτό από τις 10π.μ. έως τις έξι το απόγευμα για να το επισκεφθούν οι πολίτες και να ενημερωθούν για τη δράση του.
Όπως επισήμανε ο Φώτης Υφαντίδης, γιατρός αναισθησιολόγος σε έρευνα που έγινε στο Νοσοκομείο του Βόλου, με τη χρήση ερωτηματολογίου, καταδείχθηκε ότι οι πολίτες που απευθύνονται στο ιατρείο γνωρίζουν ελάχιστα για το αντικείμενο της παρηγορικής φροντίδας. Εκτιμάται ότι μέχρι το 2020 παγκοσμίως, 16 εκ. άτομα θα χάσουν τη ζωή τους από καρκίνο, ο ένας στους πέντε με μέτριο πόνο, ένας στους τέσσερις με κατεστραμμένη τη σχέση του με ασθενείς και φίλους λόγω της κακής ποιότητας ζωής από τους πόνους. Οι συγκεκριμένοι ασθενείς υποφέρουν από κατάθλιψη, διακόπτουν καθημερινές δραστηριότητες, είναι απελπισμένοι, αρνούνται πολλές φορές τη θεραπεία, έχουν έλλειψη ενδιαφέροντος για τη ζωή. «Εμείς παρέχουμε συμβουλές, φαρμακευτική αγωγή, ψυχολογική υποστήριξη και στοχεύομε στην ανακούφιση από τον πόνο και την επανένταξη στο κοινωνικό σύνολο», εξήγησε.
Όπως εξήγησε η κ. Χαυτούρα, σύμφωνα με την έρευνα μεταξύ των επισκεπτών αλλά και ασθενών του Αχιλλοπούλειου καταδείχθηκε ότι ένα 80% των ερωτηθέντων δεν γνωρίζουν τίποτα για το ιατρείο, 95% δεν το έχουν επισκεφθεί, 60% θα το επισκέπτονταν μετά από σύσταση γιατρού (σκεπτικισμός) , 30% δεν γνωρίζουν ποιες ηλικιακές μονάδες απευθύνονται σε αυτό, ενώ ένα 95% δεν γνωρίζουν ότι μπορούν και να νοσηλευτούν.
«Εμείς απευθυνόμαστε σε μεγάλο αριθμό ασθενών που πάσχουν από νοσήματα με χρόνιο πόνο, όπως μετατραυματικοί ασθενείς, ασθενείς με θωρακοτομές, καρκίνο, βουβονωκήλες, οσφυο-ισχυαλγίες, αυχεναλγίες, ημικρανίες κλπ. Όλοι αυτοί υποθεραπεύονται. Συνήθως πάνε από γιατρό σε γιατρό και με συντηρητικές θεραπείες προσπαθούν να δώσουν λύση στο πρόβλημά τους ενώ βιώνουν μια ζωή αβίωτη γιατί χάνουν την καθημερινότητά τους και δεν μπορούν να ζήσουν γιατί πονούν. Ο πόνος υποεκτιμάται στην Ελλάδα. Έχουμε γνωρίσει περιπτώσεις που άνθρωποι υποφέρουν για χρόνια και δεν μπορούν να ζήσουν τη ζωή τους» ανέφερε η κ. Χαυτούρα.
Ειδικότερα αναφερόμενη στους πόνους από καρκίνο τόνισε ότι στο 30-40% των περιπτώσεων ο καρκινικός πόνος ξεκινά νωρίς και συνοδεύει τους ασθενείς στο τέλος της ζωής τους σε ποσοστό 70-80%. «Οι άνθρωποι αυτοί είναι δυνατόν να βοηθηθούν όμως ο κόσμος δεν το γνωρίζει».
Οι θεραπείες που ακολουθούνται δεν είναι μόνο συντηρητική με αναλγητικά, αλλά γίνονται και παρεμβατικές πράξεις, επισκληρίδιες εγχύσεις, αποκλεισμοί περιφερικών νεύρων με καλά αποτελέσματα. Επιπλέον οι δύο αναισθησιολόγοι επισήμαναν ότι οι περιπτώσεις αντιμετωπίζονται πολυπαραγοντικά και απαιτείται η ύπαρξη μιας ομάδας με διάφορες ειδικότητες γιατρών. «Κάνουμε προσπάθεια να στηθεί αυτή η ομάδα, αλλά δεν είναι εύκολο» επισήμανε η κ. Χαυτούρα.
Τέλος ο υποδιοικητής του Νοσοκομείου Βόλου κ. Αποστολίδης επισήμανε ότι η διοίκηση παρά τους μειωμένους προϋπολογισμούς και συνεχίζει να υποστηρίζει το ιατρείο πόνου, καθώς οι ανάγκες είναι πολύ μεγάλες.
