Τι ισχύει και τι όχι από όσα ακούμε και διαβάζουμε γύρω από την πανδημία του κοροναιού;
O Observer ζήτησε από τους David Spiegelhalter και Anthony Masters της ειδικής ομάδας της Royal Statistical Society Covid να δώσουν τις δικές τους απαντήσεις ώστε να «καθαρίσουν» το τοπίο.
Διαφορετικές εστίες μόλυνσης
Η γονιδιωματική αλληλουχία έχει εντοπίσει περισσότερους από 1.000 διαφορετικούς «σπόρους» του Sars-CoV-2 που εισήχθησαν στις αρχές του 2020. Αντί για ένα βασικό ξέσπασμα, που αντηχούσε προς τα έξω σαν «έκρηξη», τώρα γνωρίζουμε ότι πολλοί εξερράγησαν ταυτόχρονα σε όλη την Μεγάλη Βρετανία. Υπήρχαν πολύ περισσότερες εισαγωγές Sars-CoV-2 από τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία παρά από την Κίνα-οι ιοί μπορούν να πραγματοποιήσουν έμμεσες «πτήσεις». Η κορύφωση ήταν στις αρχές Μαρτίου, μετά το διάλειμμα στο σχολείο. Στον αγώνα ποδοσφαίρου του Champions League στο Άνφιλντ μεταξύ της Λίβερπουλ και της Ατλέτικο Μαδρίτης στις 10 Μαρτίου, 49.000 τοπικοί υποστηρικτές αναμίχθηκαν με 3.000 οπαδούς της αντίπαλης ομάδας, ενώ τα σχολεία στη Μαδρίτη έκλεισαν και οι οπαδοί δεν μπορούσαν να παρακολουθήσουν τους αγώνες.
Οι θάνατοι αναφέρθηκαν εντός 28 ημερών από το θετικό τεστ κοροναϊού, ανά ημέρα της εβδομάδας που αναφέρθηκε.
Πώς μια συγκεκριμένη μέρα επηρεάζει τον αριθμό των νεκρών
Η καθημερινή καταμέτρηση στις ειδήσεις για τα στοιχεία θανάτου «28 ημερών» δεν αντιπροσωπεύει τους θανάτους που συνέβησαν το τελευταίο 24ωρο, αλλά αυτούς που αναφέρθηκαν πρόσφατα. Υπάρχει σαφής εβδομαδιαίος κύκλος, με τους αριθμούς να τείνουν να είναι υψηλότεροι την Τρίτη και την Τετάρτη λόγω αναφορών καθυστερήσεων το Σαββατοκύριακο. Αυτό οδήγησε σε μερικές δραματικές διαφορές: υπήρξαν 560 θάνατοι που αναφέρθηκαν για την Αγγλία τη Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2021, ανεβαίνοντας στους 1.507 την επόμενη ημέρα. Δεδομένου ότι αυτοί οι αριθμοί κυκλοφορούν περίπου στις 4 το απόγευμα κάθε μέρα, γίνονται γνωστά από τα ΜΜΕ και έτσι έχουν δημοσιογραφική σημασία, ανεξάρτητα από τη συνάφεια.
Τον πρώτο χρόνο του Covid, οι άνω των 90 ετών είχαν 35.000 περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από τον κοροναϊό
Υπάρχει μια εξαιρετική διαφορά στους κινδύνους που αντιμετωπίζουν διαφορετικές γενιές. Από περίπου 7 εκατομμύρια μαθητές ηλικίας μεταξύ 5 και 14 ετών, 11 πέθαναν κοροναϊό, το οποίο αναφέρεται στο πιστοποιητικό θανάτου τους κατά τη διάρκεια του έτους (ένας στους 660.000). Την ίδια περίοδο, 469 πέθαναν από άλλα αίτια. Στο άλλο άκρο της κλίμακας, από περισσότερα από 500.000 άτομα ηλικίας άνω των 90 ετών, σχεδόν 30.000 πέθαναν από κοροναϊό (περίπου έξι στους 100). Αυτό ήταν 35.000 φορές πιο θανατηφόρος κίνδυνος από αυτόν που βιώνουν οι μαθητές.
Το 2020 σημειώθηκε ο μεγαλύτερος αριθμός θανάτων από το 1918 στην Αγγλία και την Ουαλία
Υπήρξαν ισχυρισμοί ότι την πρώτη χρονιά, ο κοροναϊός δεν ήταν ιδιαίτερα θανατηφόρος σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια. Αλλά υπήρχαν μόνο δύο χρόνια όπου οι συνολικοί θάνατοι που καταγράφηκαν στην Αγγλία και την Ουαλία ξεπέρασαν τους 600.000: το 1918, την έναρξη μιας παγκόσμιας πανδημίας γρίπης και το 2020.
Το Ηνωμένο Βασίλειο οδήγησε τον κόσμο στη δοκιμή θεραπειών Covid
Η βρετανική οργάνωση Randomized Evaluation of Covid-19 Therapy (Recovery) έχει γίνει τη μεγαλύτερη συνεργασία στον κόσμο για δοκιμές σε άτομα που νοσηλεύονται με Covid-19, με περισσότερα από 180 νοσοκομεία και περίπου 40.000 νοσοκομειακούς ασθενείς να έχουν λάβει μέρος μέχρι στιγμής.
Η Recovery εκμεταλλεύεται τη μοναδική υποδομή NHS για ταυτόχρονη εκτέλεση πολλών αλληλεπικαλυπτόμενων δοκιμών, έτσι ώστε κάθε ασθενής να μπορεί να συμμετέχει σε πολλές μελέτες. Οι δοκιμές είχαν τεράστια επιρροή.
Οι άνθρωποι που πέθαναν με Covid έχουν χάσει κατά μέσο όρο περίπου 10-16 χρόνια ζωής
Μερικοί ευάλωτοι άνθρωποι που πέθαναν στο πρώτο κύμα θα είχαν επιβιώσει, σε διαφορετική περίπτωση, μόνο για μικρό χρονικό διάστημα περισσότερο. Αυτή η «μετατόπιση θνησιμότητας» εμφανίζεται συχνά όταν μια ομάδα θανάτων λόγω έντονης ζέστης ή κρύου ακολουθείται από πτώση στα ποσοστά θνησιμότητας. »Στην αρχή του πρώτου κύματος, ένας από εμάς (DS) φέρεται να είπε, «πολλοί άνθρωποι που πεθαίνουν από Covid θα είχαν πεθάνει ούτως ή άλλως σε σύντομο χρονικό διάστημα», ενώ άλλοι εκτιμούσαν ότι αυτό το ποσοστό θα μπορούσε να είναι περισσότερο από το μισό. Αποδείχθηκε λάθος από το περιορισμένο έλλειμμα θανάτων το επόμενο έτος. Εκτιμάται, κατά μέσο όρο, ότι περίπου 10 χρόνια ζωής χάνονται από θανάτους από Covid-19 στο Ηνωμένο Βασίλειο και 16 χρόνια παγκοσμίως» αναφέρεται στον Observer.
Οι περισσότεροι άνθρωποι πέθαναν «από» Covid και όχι «με» αυτόν
Υπήρξαν πολλοί ισχυρισμοί ότι ο Covid-19 δεν σχετιζόταν με τον θάνατο πολλών ανθρώπων. Όταν ο Covid-19 αναφέρθηκε στο πιστοποιητικό θανάτου στο πρώτο κύμα, ήταν η υποκείμενη αιτία θνησιμότητας για περισσότερες από εννέα στις 10 εγγραφές. Αυτό αλλάζει κάπως όταν ο ιός γίνεται πιο σπάνιος, με το ποσοστό να πεθαίνει «με» τον Covid-19 στο 32% στα τέλη Απριλίου 2021. Όταν υπάρχει λιγότερη διασπορά του ιού, τα κρούσματα τείνουν να είναι λιγότερο σοβαρά, αν και η παρούσα μόλυνση θεωρήθηκε ότι συνέβαλε μέχρι θανάτου με κάποιο τρόπο.
Η κατανάλωση αλκοόλ παρέμεινε η ίδια κατά το lockdown
Ο καθένας αντέδρασε διαφορετικά κατά την περίοδο του lockdown. Η κατανάλωση αλκοόλ υψηλού κινδύνου αυξήθηκε σημαντικά κατά το πρώτο κύμα, αλλά αυξήθηκε επίσης το ποσοστό που ανέφερε τη μείωση της κατανάλωσης. Παρόλο που τα πρότυπα κατανάλωσης αλκοόλ αλλάζουν η προσωρινή συνολική ποσότητα αλκοόλ που καταναλώνεται φαίνεται να παραμένει σταθερή. Η έρευνα Alcovision σε περισσότερους από 80.000 πότες έδειξε ότι ακόμη και όταν οι παμπ έκλεισαν, ο μέσος αριθμός ημερών κατανάλωσης δεν άλλαξε.
Οι περισσότεροι άνθρωποι με Sars-CoV-2 δεν μολύνουν κανέναν
Εκτιμάται ότι, όταν εισήχθη σε ευάλωτες ομάδες που δεν έλαβαν προφυλάξεις, πως περίπου το 75% των ανθρώπων που κόλλησαν το αρχικό στέλεχος του ιού δεν συνέχισαν να μολύνουν κανέναν άλλο. Μια μικρή μειοψηφία (10%) εκτιμάται ότι οδηγεί στη μεγάλη πλειοψηφία (80%) των νέων περιπτώσεων. Ορισμένα μπορεί να είναι ιδιαίτερα μολυσματικά, ενώ μπορεί να σημειωθούν και περιστατικά «υπερ-διαδότη».
Η πανδημία ήταν σωτήρια για τους νέους
Σε σύγκριση με τον προηγούμενο πενταετή μέσο όρο στην Αγγλία και την Ουαλία, καταγράφηκαν περισσότεροι από 300 λιγότεροι θάνατοι το 2020 για άτομα ηλικίας 15 έως 29 ετών. Μια υποτιθέμενη εξήγηση είναι τα μειωμένα ατυχήματα και η βία: δηλαδή 300 λιγότερες οικογένειες που θρηνούν. Αυτές οι οικογένειες δεν γνωρίζουν ποιοι είναι, σε αντίθεση με τις 115 οικογένειες εκείνων σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα που πέθαναν με Covid-19. Αλλά η πανδημία είχε μεγάλο αντίκτυπο στην ψυχική υγεία των νεότερων ενηλίκων.
Πηγή: in.gr
