Ήταν τόσο χαρούμενοι όταν ξυπνούσαν και αντικρίζονταν και πάντα επιβράβευαν ο ένας τον άλλον με ένα τεράστιο χαμόγελο.
Ο Σαμ, γιος του ζευγαριού, δήλωσε σε τοπικό κανάλι ότι η μητέρα του αρρώστησε βαριά μία ημέρα μετά τη γιορτή των Ευχαριστιών.
Ο ίδιος αναφέρει πως η ασθένεια της μητέρας του αμέσως έφερε και τον πατέρα του στην ίδια κατάσταση, βρίσκοντάς τους τελικά στο ίδιο νοσοκομείο, όπου για 5 ημέρες μοιράζονταν και το ίδιο δωμάτιο.
Στις 30 Νοεμβρίου ο πατέρας του Σαμ απεβίωσε. Όταν ρωτήθηκε ποια ήταν η αιτία θανάτου, απάντησε «ραγισμένη καρδία».
Μόλις 20 ώρες αργότερα έφυγε από τη ζωή και η Τζουν.
«Έζησαν μια μεγάλη και χαρούμενη ζωή μαζί. Ήταν αφιερωμένοι στο Θεό και την οικογένεια»
Το ζευγάρι, μεγαλωμένο στο Κεντάκι, γνωρίστηκε το 1941 σε εκκλησιαστική λειτουργία, όταν ήταν και οι δύο 20 ετών. Ένα χρόνο αργότερα παντρεύτηκαν, όταν ο Χάμπερτ είχε άδεια από τον αμερικανικό στρατό. Μόλις τελείωσε ο πόλεμος μετακόμισαν στο Οχάιο, με τον Χάμπαρτ να βρίσκει δουλειά σε μια εταιρία και τους δυο τους να αποκτούν μαζί 3 παιδιά, που τους έδωσαν 7 εγγόνια και 11 δισέγγονα.
Η Τζουν ήταν εξαιρετική μητέρα και έκανε τη διαμονή στο σπίτι ευχάριστη. Σχεδίασε ένα μεγάλο κήπο, έραβε μόνη της φορέματα για τις κόρες της.
Το μυστικό της αγάπης τους, όπως οι ίδιοι έλεγαν, ήταν πως ποτέ δεν καυγάδιζαν έντονα και σοβαρά. «Δε λέμε ότι η ζωή μας δεν είχε προβλήματα, αλλά ποτέ δε βλάψαμε ο ένας τον άλλον… Αν υπάρξει ένταση φεύγεις για λίγα λεπτά να ηρεμήσεις και έπειτα επιστρέφεις, είτε ξεχνώντας αυτό που έγινε, είτε βρίσκοντας λύση» έλεγε ο Χάμπαρτ.
Η Τζουν έλεγε: Ποτέ δε θες να βλάψεις αυτόν που αγαπάς. Τον βάζεις πάνω από τα δικά σου συναισθήματα. Αν υπάρχουν δυσκολίες, δούλεψε τες για να λυθούν. Τέλος γνώμη μου είναι να μη πηγαίνεις ποτέ στο κρεβάτι τσακωμένος.
Χαρακτηριστική είναι και η δήλωση της κόρης τους, Τζο, η οποία έλεγε ότι οι γονείς της ήταν τόσο χαρούμενοι όταν ξυπνούσαν και αντικρίζονταν και πάντα επιβράβευαν ο ένας τον άλλον με ένα τεράστιο χαμόγελο.
