Σάλο έχουν προκαλέσει οι δηλώσεις του Αλέξη Κούγια ότι ο αναισθησιολόγος που επανέφερε στη ζωή την Τζωρτζίνα στο Καραμανδάνειο Νοσοκομείο, Ιωάννης Χασαπόπουλος, έπρεπε να εγκαταλείψει την προσπάθεια μετά τα είκοσι λεπτά γνωρίζοντας ότι το παιδί ενδεχομένως θα μείνει τετραπληγικό.
Η Αλεξία Μωυσίδου, είναι μητέρα ενός κοριτσιού 10 χρόνων, της Αλεξάνδρας. Το δεκάχρονο παιδί γεννήθηκε υγιέστατο, στα τρία του χρόνια έπαθε μία ίωση και στην συνέχεια διαγνώστηκε με ένα σπάνιο σύνδρομο, το οποίο τις «έκαψε» κάποια ζωτικά όργανα.
Κατά συνέπεια η Αλεξάνδρα χρειάστηκε να νοσηλευτεί σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και ο εντατικολόγος κ. Ηλιάδης με την ομάδα του έδωσαν μεγάλη μάχη για να καταφέρουν να την κρατήσουν στην ζωή.
Στη διάρκεια της νοσηλείας του 10χρονου κοριτσιού υπέστη 3 φορές ανακοπή καρδιάς και οι γιατροί το επανέφεραν στην ζωή.
Η μητέρα της Αλεξάνδρας σχολίασε τις δηλώσεις του Αλέξη Κούγια στην εκπομπή «Χαμογέλα και πάλι» και αγανακτισμένη λέει χαρακτηριστικά ότι ένα χαμόγελο του παιδιού της είναι αρκετό για να της δίνει ζωή.
«Θέλω να ρωτήσω. Τι μας προτείνει ο κύριος να κάνουμε δηλαδή; Θα μας πει τώρα και τι θα κάνουμε στα παιδιά μας; Που ένα παιδί. λέει, που δεν περπατάει και δεν μιλάει, γιατί να υπάρχει; Σήμερα το παιδί μου είναι 10 χρόνων. Και ήταν ένα παιδάκι 3,5 χρόνων που περπατούσε και μιλούσε κι έπαθε μία ίωση και από την ίωση έχουμε δώσει μεγάλη μάχη που αν δεν ήταν ο κ. Ηλιάδης, ειδικά ένα μεσημέρι να της κάνει κρικοθυρεοειδοτομή, το παιδί δεν θα ζούσε. Και τώρα με αυτά που βγαίνει και λέει ο άλλος, τι να πω, είμαι φοβερά εκνευρισμένη μαζί του, φοβερά εκνευρισμένη μαζί του».
«Έπαθε έγκαυμα»
Σε ερώτηση αν η 10χρονη υπέστη ανακοπή η μητέρα απάντησε: «Ναι, υπέστη καρδιακή ανακοπή γιατί έπαθε Steven Johnson, κάτι πάρα πολύ σοβαρό, δηλαδή από μία ίωση έπαθε έγκαυμα σε όλο της το κορμί, έπαθε έγκαυμα, την έβαλε σε απομόνωση ο κ. Ηλιάδης, που αυτά τα περιστατικά δεν ζουν. Κάνανε πολλή ώρα ΚΑΡΠΑ στο παιδί και μετά ξαναέπαθε το απόγευμα ανακοπή κι άλλη. Αυτά τα περιστατικά γενικώς, δεν ζουν. Αλλά χάρη στον κ. Ηλιάδη που ήταν εκεί με την ομάδα του, πάνω κατά πάνω, έτσι έζησε η Αλεξάνδρα».
«Η Αλεξάνδρα είναι ένα παιδί που μου έλεγαν όλοι μόλις βγήκε ότι δεν περπατάει και δεν μιλάει, ότι δεν θα φάει, το παλέψαμε πάρα πολύ και τρώει σιγά σιγά, πατημένα τα τρώει κι όταν το άκουσαν στο Παίδων αυτό, μου λένε, ανατριχιάζουμε και που το ακούμε. Δηλαδή, δίνουμε μάχες καθημερινές με αυτό το παιδί και κερδίζουμε πράγματα. Δύσκολα αλλά κερδίζουμε. Αλλά δεν παύει να υπάρχει το παιδί στην ζωή. Ένας γιατρός αιματολόγος όταν βγήκε έξω ο γιατρός έλεγε ‘θρίαμβος, θρίαμβος’ που βγήκε».
