Στην αρχή προσπαθείς να ωραιοποιήσεις τις ήττες από το κάθε χωριό, ξεχνώντας επιμελώς τη δήλωση του προέδρου σου ότι αν η ομάδα δεν τερματίσει στις πρώτες δύο θέσεις, θα πέσει στο ποτάμι.
Εν συνεχεία, προσπαθείς να πείσεις τους φιλάθλους ότι η ομάδα δεν χρωστάει πουθενά και λίγες εβδομάδες αργότερα, σκάει η μία προσφυγή μετά την άλλη.
Ακολουθεί το καθιερωμένο τα τελευταία χρόνια κράξιμο των φιλάθλων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για μία ακόμα απογοητευτική χρονιά και απλά το προσπερνάς.
Και καταλήγουμε στα σοβαρά επεισόδια μετά το τέλους ενός αγώνα, όπου μία μερίδα οπαδών την… πέφτουν στον «ισχυρό άνδρα» της ομάδας. Κάποιοι κάνουν λόγο για ψιλές, κάποιοι άλλοι για χοντρές. Το σίγουρο είναι ένας χαμός έγινε έξω από το γήπεδο όπου εκτός από γαλλικά και σπρωξιές έπεσε και ξύλο, το οποίο σταμάτησε έπειτα από επέμβαση της αστυνομίας.
Κάποιοι φυσικά (μεταξύ των οποίων και οι «έγκυροι» δημοσιογράφοι αυτής της πόλης) προσπαθούν να αποσιωπήσουν το γεγονός, όπως προσπάθησαν να υποβαθμίσουν και όλα τα προηγούμενα που αναφέραμε.
Όμως όσο και να προσπαθούν κάποιοι να κρύψουν την αλήθεια, αυτή δεν κρύβεται. Και πολύ δε περισσότερο δεν κρύβεται η ποδοσφαιρική μιζέρια που έχουν οδηγήσει κάποιοι «μεγαλοπαράγοντες» την ομάδα.
Κάποιοι μάλιστα προσπαθούν ακόμα και σήμερα να μας πείσουν ότι η ομάδα τους είναι υπερωκεάνιο, έστω κι αν γνωρίζουν καλά ότι οι ίδιοι είναι εκείνοι που τα τελευταία χρόνια την έχουν καταντήσει βαρκούλα. Μία βαρκούλα που την βυθίζουν καθημερινά.
