“Η Τζωρτζίνα ως μεγαλύτερη βίωσε την απόλυτη φρίκη στη ζωή της” αναφέρει συγκλονισμένη στο protothema.gr η παιδοψυχολόγος – λογοπαθολόγος Χριστίνα Μπογιατζή, που ήταν από τους πρώτους ειδικούς που δέχτηκαν την επιβλητική και κυριαρχική συμπεριφορά της Ρούλας Πισπιρίγκου, όταν με ανάρτηση της στο Facebook είχε αναλύσει τις ζωγραφιές του 9χρονου κοριτσιού.
Όπως εξηγεί λίγες ώρες μετά την σύλληψη της γυναίκας, που κατηγορείται για τον τραγικό θάνατο της Τζωρτζίνας, ενώ ερευνάται η εμπλοκή της και στους άλλους δυο της Μαλένας και της Ίριδας, η 33χρονη επικοινώνησε μαζί της μέσω μηνυμάτων:
“Είχε επικοινωνήσει μαζί μου μετά την ανάλυση των ζωγραφιών που είχα κάνει στην προσωπική μου σελίδα στο Facebook. Μου έστειλε μήνυμα στο messenger. Ήταν φανερά ενοχλημένη θα έλεγα, χωρίς να με απειλήσει βέβαια, με νομικό τρόπο. Μου ζήτησε να κατεβάσω την ανάρτηση μου και πως δεν έχω κανένα δικαίωμα να αναλύω την ζωγραφιά του παιδιού της. Μάλιστα στο τέλος μου έγραψε “τελευταία φορά στο λέω κατέβασε την και ζήτα και συγγνώμη”” λέει η Χριστίνα Μπογιατζή και συνεχίζει:
“Το ύφος της ήταν καθαρά εξουσιαστικό, φαίνεται και στο βλέμμα της αυτό. Μάλιστα εκείνη την ώρα που μου έστειλε το μήνυμα παρακολουθούσα μια συζήτηση περί του θέματος στο space στο Twitter και της είπα πως αν θέλει να συμμετέχει και να μας διαψεύσει όλους. Εκεί μου απάντησε “Μη με απειλείτε κυρία μου” κάτι που δεν είχα κάνει. Εγώ της το ζήτησα αυτό γιατί ήθελα εκείνη την ώρα να μας βγάλει όλους ψεύτες κάτι που δεν έκανε”.
Η παιδοψυχολόγος πρώτη φορά είδε τις ζωγραφιές σε τρέιλερ της εκπομπής της Αγγελικής Νικολούλη “Φως στο Τούνελ”:
“Όταν είδα τις ζωγραφιές του παιδιού πραγματικά τα έχασα γιατί ήταν δυο ζωγραφιές που μεταξύ τους είχαν συνοχή. Η Τζωρτζίνα δεν ήταν ένα παιδί που γενικά ζωγράφιζε πολύ. Ήταν ένα πλάσμα υπερ κινητικό που του άρεσε το σωματικό παιχνίδι. Για να φτάσει στο σημείο να ζωγραφίσει αυτές τις εικόνες, ήθελε να στοιχειοθετήσει το τι πραγματικά συνέβαινε στη ζωή της”.
Σύμφωνα με την ειδικό η 9χρονη υπέφερε τα περισσότερα:
“Η Τζωρτζίνα υπέφερε περισσότερο από τα άλλα δυο παιδιά. Ήταν η μεγαλύτερη και αντιλαμβανόταν περισσότερα. Δεν είναι τυχαίο το μαύρο κεφάλι που ζωγράφισε για την μάνα της, ούτε και την κούνια που της έδωσε το σχήμα της κρεμάλας. Από την άλλη το τρίτο πιο συγκλονιστικό στοιχείο είναι ο άγγελος που ζωγράφισε, που τον έκανε σαν πτηνό. Οι άγγελοι στα παιδιά είναι ουτοπία συναισθημάτων και το πτηνό κάτι σαν αρπακτικό κάτι που έρχεται να τα τρομάξει. Δεν είναι ότι καλύτερο για ένα παιδί να ζωγραφίζει ένα πτηνό και μάλιστα με τόσο μεγάλο ράμφος. Μιλάμε για δυο ζωγραφιές που απεικονίζουν φόβο και φρίκη” λέει και συνεχίζει :
“Έγινε μάνα για να εργαλειοποιήσει τα παιδιά της να τα χρησιμοποιήσει σαν εργαλεία της τόσο για να κρατά τον άνδρα της όσο και για άλλα θέματα που πιστεύω πως δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστά. Χωρίς να θέλω να αδικήσω την Μαλένα και την Ίριδα η Τζωρτζίνα βίωσε την φρίκη. Ήταν η πιο δυνατή, ήταν παλικάρι στη ζωή της”.
Στην ανάλυση της η ειδικός Χριστίνα Μπογιατζή αναφέρει πως όλες οι κινήσεις και τα έργα της Ρούλας Πισπιρίγκου ήταν προσχεδιασμένα:
“Ως μάνα, ψυχολόγος, Ελληνίδα δεν θέλω να της αποδοθεί καμία συνθήκη επιείκειας επικαλούμενη κάποια ψυχιατρική νόσο. Επιστημονικά υπάρχουν ευρήματα ψυχιατρικής νοσηρότητας, εννοείται αυτό, αλλά να μην χρησιμοποιηθεί νομικά αυτό. Ήταν όλα τόσο προσχεδιασμένα και μεθοδικά που δεν μπορείς να πεις ακαταλόγιστο, εν βρασμώ. Η γυναίκα αυτή εννέα χρόνια σκεφτόταν πως θα σκοτώσει τα παιδιά της. Δεν μιλάμε για ένα έγκλημα τριών παιδιών μόνο, αλλά και εννέα ετών. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό. Μιλάμε για ένα παμφάγο τέρας που ότι μπορούσε να φάει το έφαγε. Δεν την έχω τόσο ικανή να κάνει κακό στον εαυτό της γιατί δίνει στον εαυτό της ένα αίσθημα ψευτο δικαίωσης. Πάντα ένας τέτοιος άνθρωπος βρίσκει τρόπο να δικαιολογήσει την πράξη του στον εαυτό του. Δεν θα παραδεχτεί στον εαυτό της ποτέ το τι έχει κάνει”.
