Το μεγάλο πρόβλημα του Παπαπέτρου, και της ομάδας που τον περιβάλλει, είναι η έλλειψη αυτογνωσίας, την ίδια ώρα που ο αυτοθαυμασμός για την εξυπνάδα τους και τις ικανότητες τους αγγίζουν τα όρια της αυτοικανοποίησης . Αυτό, πέραν των άλλων, τους οδηγεί σε μια βάναυσα προκλητική και προσβλητική υποτίμηση της νοημοσύνης των πολιτών.
Χθες ο υποψήφιος, που στο υποσυνείδητο του φαίνεται πως παλεύει αν θέλει να γίνει Δήμαρχος η… Εισαγγελέας, Παπαπέτρος, ακολουθούμενος από μια κουστωδία , εμφανίστηκε στην Εισαγγελία για να παραδώσει – κατά πως είπε – στοιχεία για τις οφειλές της ΔΕΥΑΜΒ στη ΔΕΗ. Και εκθέτοντας, την ήδη σε δύσκολη θέση ευρισκόμενη Εισαγγελία Βόλου, έσπευσε όχι μόνο να την δικαιολογήσει για την απαράδεκτη διαρροή της προκαταρκτικής, αλλά να συντάξει και ένα πρόχειρο… κατηγορητήριο, ενδεχομένως για να απαλλάξει από τον φόρτο τον πραγματικό Εισαγγελέα.
Η όλη κατάσταση θα μπορούσε να ήταν αντικείμενο σάτιρας, π.χ με ατάκες του τύπου «Παπαπέτρος: το πρωί υποψήφιος, το βράδυ Εισαγγελέας» αν δεν ήταν τόσο σοβαρή. Όχι, βεβαίως, για το χρέος προς τη ΔΕΗ, πανελλαδικό φαινόμενο άλλωστε για τις ΔΕΥΑ, που θα ρυθμιστεί συνολικά, αλλά για την ευκολία που κάποιοι εκθέτουν θεμελιώδεις θεσμούς της Δημοκρατίας, όπως η Δικαιοσύνη, για ιδιοτελείς προσωπικούς σκοπούς.
Και όπως παρατηρούν έγκριτοι νομικοί το θέμα παίρνει και επιστημονικές διαστάσεις με το «κατηγορητήριο» Παπαπέτρου, να αντιμετωπίζεται ανεκδοτολογικά. Καθώς – όπως λένε οι ίδιοι νομικοί – «Απιστία είναι όταν με τις πράξεις μου ζημίωσα οικονομικά την εταιρεία. Αλλά ποια ζημιά έχει η ΔΕΥΑΜΒ; Και Παράβαση καθήκοντος προκύπτει όταν βλάπτω την επιχείρηση, για να ωφελήσω τον εαυτό μου ή τρίτον. Αν τα έλεγε ασκούμενος αυτά, θα έπρεπε να σταλεί πίσω στη νομική για επανάληψη».
Βεβαίως ο Παπαπέτρος και οι συν αυτώ δεν είναι αδαείς. Αδίστακτοι και διψασμένοι για την εξουσία και τη νομή της και δεν ορρωδούν προ ουδενός για να επιτύχουν. Αυτό, όμως, τους ξεμπροστιάζει και τους αποκαλύπτει με το πραγματικό τους πρόσωπο στην κοινωνία, και τους καθιστά πολιτικά αναξιόπιστους και αφερέγγυους.
Παράδειγμα χαρακτηριστικό: Αναφέρει ο Παπαπέτρος σε συνέντευξη: «δεν πρέπει το κράτος να καλύψει το χρέος των ΔΕΥΑ (χρωστάνε σχεδόν όλες στη ΔΕΗ), γιατί έτσι θα τα πληρώσει πάλι ο φορολογούμενος» . Και σε άλλη συνέντευξη την επόμενη μέρα: «φυσικά και δεν πρέπει να κοπεί το νερό στο νοσοκομείο, στο γηροκομείο και σε άλλα ιδρύματα που χρωστάνε τεράστια ποσά. Να τους επιχορηγήσει το κράτος για να πληρώσουν».
Ή όταν σε δηλώσεις του παρουσιάζει το «κατηγορητήριο» που συνέταξε για δήθεν ποινικά αδικήματα και λίγο μετά χαρακτηρίζει το ίδιο θέμα μείζον πολιτικό!
Η λογική έχει πάει περίπατο…
