Γράφει ο Τάσος Γ. Καπουρνιώτης, Αρχιτέκτονας
Παράδοση…. Λέξη Ελληνική με πολλές όμως ερμηνείες.
Σήμερα θα μας απασχολήσουν δύο από αυτές, οι πιο κάτω……
Η μία:
_ «Το να τίθεται κάποιος/κάτι υπο την εξουσία, κυριαρχία κάποιου», με λίγα λόγια να παραδοθεί.. και
Η άλλη:
_ «Το σύνολο ή το καθένα ξεχωριστά από τα στοιχεία του παρελθόντος ενός πολιτισμού» κοινά παραδοσιακοί θεσμοί όπως και τα διατηρητέα Μνημεία.
Δύο ερμηνείες που στην περίπτωση της σημερινής επιστολής, ζώντας την καθημερινότητα, προκαλούν η μία την άλλη.
Παρακολουθήστε:….
_Θέμα Πανελλήνιο:… το υπο δημοσίευση Νομοσχέδιο για τον Πολιτικό γάμο ομοφυλόφιλων ζευγαριών και η δυνατότητα απόκτησης παιδιών από αυτά με μεθόδους «παρά φύσιν».
_Θέμα τοπικό:… η για μια άλλη φορά δημιουργία εμποδίων στην εξέλιξη με πρόθεμα την παράδοση.
Ας τα πούμε λοιπόν….
Από τότε που ο θεσμός του ΓΑΜΟΥ εμφανίσθηκε μέχρι και σήμερα, αποτελεί την κοινωνική εξέλιξη/οργάνωση της βιολογικής τάσης δια μέσου της συνεύρεσης ενός ετερόφυλου ζευγαριού, για αυτοδιαιώνιση (δημιουργία απογόνων).
Αποτέλεσμα να είναι ζωτικός για την ανθρώπινη κοινωνία, διαμέσου της οικογένειας και των απογόνων.
Όταν οι άνθρωποι άρχισαν να δημιουργούν κοινωνικές ομάδες, από μία κατάσταση απόλυτης σχεδόν σεξουαλικής έλξης και ερωτικής ασυδοσίας, άρχισαν να αναπτύσσονται οι κώδικες του ΓΑΜΟΥ, της οικογένειας και οι συζυγικοί περιορισμοί.
Η εύρεση συντρόφου προόδευσε μέσω ενός πλήθους μεταβολών, από μία κατάσταση σχεδόν απόλυτου ερωτικού πλουραλισμού (αρσενικό), μέχρι τα σημερινά πρότυπα.
Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί πως μεταξύ των πρώιμων φυλών πριν να θεσπιστεί ο ΓΑΜΟΣ υπήρχε ελάχιστη, ή καμία ρύθμιση των σχέσεων των φύλων (όποιος προλάβαινε και μπορούσε).
Με λίγα λόγια ο ΓΑΜΟΣ είναι το διαχρονικά αναγνωρισμένο κοινωνικό επακόλουθο μιας φυσικής τάσης (ένωση δύο ετερόφυλων).
Δεδομένου του ότι η Φύση επιτακτικά επιμένει στην αναπαραγωγή αδιαφορώντας και μη συμμετέχοντας στην επίλυση των οποιαδήποτε προβλημάτων συμβίωσης, αφήνοντάς τα να επιλυθούν από την κοινωνία, δημιουργώντας έτσι με την σύμπραξη του ανθρώπου διαμέσου του ΓΑΜΟΥ, την λύση στο παντοτινά παρόν πρόβλημα/θέμα που δεν είναι άλλο από την εξελικτική συνέχιση της ανθρωπότητας.
Αλώστε η ίδια δεν αναγνωρίζει τα άτομα όπως και τα αποκαλούμενα ήθη και ενδιαφέρεται μόνο και αποκλειστικά για την αναπαραγωγή του είδους, στοχεύοντας γιαυτό στην επιτακτική συνύπαρξη ετερόφυλων.
Η εξέλιξη του ΓΑΜΟΥ είναι απλά η ιστορία του ελέγχου του σεξ και της ανατροφής/ανάπτυξης των βιολογικών συνεπειών του (παιδιά) μέσα από τις πιέσεις των κοινωνικών, των θρησκευτικών και των αστικών περιορισμών.
Στην συνέχεια για την ροή της επιστολής θα κάνουμε μια κουβέντα για το σεξ την βασική αρχική αιτία του ΓΑΜΟΥ…
Όλοι γνωρίζουμε πως Σεξ- συνουσία ονομάζεται η ερωτική πράξη μεταξύ ετερόφυλων ανθρώπων, όπως το ίδιο συμβαίνει με όλα τα υπόλοιπα μέλη του ζωικού βασιλείου.
Βιολογικός σκοπός αυτής της πράξης είναι η αναπαραγωγή για τη συνέχιση του είδους, ελεγχόμενα όμως στην πορεία καθιερώθηκε να γίνεται και για ευχαρίστηση.
Το τελευταίο (ευχαρίστηση/ απόλαυση) είναι και το μόνο που αφορά την οποιαδήποτε σεξουαλική «παρά φύσιν» ομόφυλη συμπεριφορά, που προέρχεται από ερωτική έλξη, αποτέλεσμα συναισθηματικής σύνδεσης.
Γεγονός ότι ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι εκτός της οποιασδήποτε σεξουαλικής ή συντροφικής απόλαυσης δεν μπορεί να έχει καμιά βιολογική δημιουργία, καμιά συνέχεια.
Η διαφορά μεταξύ ετερόφυλων και ομόφυλων ζευγαριών είναι σαν δύο όμοιες εμφανισιακά Ferrari (Φερράρι) η μια όμως με κινητήρα και η άλλη χωρίς.
Τα επιχειρήματα περι ίσων δικαιωμάτων μεταξύ πολιτών δεν ευσταθούν, το ετερόφυλο ζευγάρι απολαμβάνει και δημιουργεί, το ομόφυλο απολαμβάνει μόνο.
Από την άλλη πρακτικά ο ΓΑΜΟΣ σαν θεσμός εξασφαλίζει εκτός από την συμβίωση ενός άνδρα και μιας γυναίκας και τα δημιουργήματα της αναπαραγωγής τα παιδιά τους, την ανατροφή των οποίων αναλαμβάνουν από κοινού ο πατέρας και η μητέρα έχοντας αναφαίρετες υποχρεώσεις και εκτός των άλλων τους μεταδίδουν βιολογικά και το DNA τους.
Στην πορεία της ανθρωπότητας και σε όλους τους πολιτισμούς η αίσθηση του μεγαλείου της ένωσης του ΓΑΜΟΥ, ήταν πάντα σεβαστή.
Κυρίως η Μάνα αποτέλεσε και αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο μιας οικογένειας αποτελώντας την συνέχεια της κύησης στην ζωή.
Παραδόξως και κόντρα στους κανόνες της φύσης και την κοινωνική εξέλιξη, κάτι που εδώ και χρόνια σε Χώρες του Εξωτερικού έγινε, αυτές τις μέρες με νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης, επιχειρείται η μετάλλαξη της έννοιας του ΓΑΜΟΥ και κατασυνέπεια της οικογένειας.
Προτείνεται «αλλαγή του ορισμού του γάμου και της γονικής ευθύνης» με την θέσπιση ΓΑΜΟΥ ομοφυλόφιλων ζευγαριών.
Με αυτή την μορφή ο ΓΑΜΟΣ παρουσιάζεται σαν απόκτηση ισονομίας, τεκμήριο ελευθερίας, ίσων δικαιωμάτων κάτι σαν κοινωνική βίζα.
Αν συμβεί αυτό που μάλλον εκβιαστικά θα συμβεί, μία παράδοση κοινωνική που εδώ και αιώνες έχει καθιερωθεί εξυπηρετώντας την φυσική ανάγκη αναπαραγωγής πρόκειται, επιχειρείται να καταργηθεί.
Αντ΄αυτού με την νομιμοποίηση του ΓΑΜΟΥ ομόφυλων ζευγαριών και την δυνατότητα τεκνοθεσίας, θα αλλάξει η συγκρότηση της οικογενειακής ζωής, τα θεμελιώδη πρότυπα (πατέρας, μητέρα), η έννοια της γονικής ευθύνης, η καταγωγή, καθώς και τα κοινωνικά ήθη.
Παραδόξως παραδομένοι στην πίεση μιας προωθούμενης διεθνώς ιδεολογικής τάσης επιχειρείται η άρνηση της παράδοσης που αφορά τον ΓΑΜΟ και την ταυτότητά του, αδιαφορώντας για το ότι η ευτυχία του ανθρώπου και της ανθρώπινης κοινωνίας συνδέεται στενά με την επιτυχή ένωση αυτού και της οικογένειας.
Με το σκεπτικό ότι η οικογένεια είναι πρωταρχική και θεμελιώδης μορφή κοινωνικής οργάνωσης, συμφέροντα και συναισθήματα των προσώπων που συνιστούν το ζευγάρι έρχονται σε υποδεέστερη μοίρα.
Επιπλέον άλλο ΓΑΜΟΣ (θα μπορούσε κάτω από προϋποθέσεις) και άλλο τεκνοθεσία (απαράδεκτη).
Γιατί όταν θα υπάρξουν παιδιά προτάσσεται η ψυχική, κοινωνική και συναισθηματική τους ισορροπία, γιαυτό άλλωστε αποτελούν αντικείμενο ειδικής νομοθετικής προστασίας των οποιονδήποτε συμφερόντων τους και της ψυχοκοινωνικής τους ανάπτυξης.
Εκκινώντας από τη βασική αυτή αρχή, είναι καταφανέστατο σφάλμα να προτάσσεται το ζήτημα της ίσης μεταχείρισης των ομόφυλων ζευγαριών.
Τελειώνω την πρώτη ενότητα με ότι σχετικό έχει πει ο Αριστοτέλης:
«Τίποτα από όσα είναι δοσμένα από την Φύση δεν είναι χωρίς τάξη».
Ο ΓΑΜΟΣ με την σημερινή μορφή και λειτουργεία του εξυπηρετούσε και εξυπηρετεί τις απαιτήσεις της Φύσης.
Οτιδήποτε άλλο είναι καταδικασμένο, η Φύση δεν εκδικείται μόνο (όπως μεγαλόστομα και εμφαντικά μερικοί αναφέρουν) με τις θεομηνίες…
Κλείνοντας έρχομαι στην δεύτερη ενότητα που αφορά την διατήρηση της παράδοσης…
Αλήθεια τί πιο παραδοσιακό από ένα ΓΑΜΟ!….. που είναι όλοι αυτοί (ακούσατε κάποια αντίδραση) που διακαώς ενδιαφέρονται για κάτι ακαλαίσθητα ντουβάρια- ξεπερασμένα κτίρια και σκουριασμένες σιδηρογραμμές;
