Ηχηρή παρέμβαση στη Βουλή για αντιχαλαζική στο Αν. Πήλιο από τον βουλευτή Μαγνησίας Χρήστο Μπουκώρο, παρουσία του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και της διοίκησης του ΕΛΓΑ
Στις συνεχόμενες και εκτεταμένες καταστροφές της παραγωγής στο Ανατολικό Πήλιο, εξαιτίας των έντονων καιρικών φαινομένων, αναφέρθηκε εκτενώς και με έμφαση ο βουλευτής Μαγνησίας και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. Χρήστος Μπουκώρος, στη διάρκεια της σημερινής συνεδρίασης της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου, παρουσία του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκη Βορίδη, του διοικητή του ΕΛΓΑ Ανδρέα Λυκουρέντζο και του αντιπροέδρου Νίκου Δούκα.
Ο Χρ. Μπουκώρος μετέφερε το τεράστιο ενδιαφέρον για την επέκταση της αντιχαλαζικής προστασίας στο Ανατολικό Πήλιο και συγκεκριμένα στη Ζαγορά, το Πουρί, τη Μακρυράχη, το Ανήλιο και υπενθύμισε την πρόσφατη σύσκεψη για το θέμα με τη συμμετοχή του υποδιοικητή του ΕΛΓΑ Ν. Δούκα.
Συγκεκριμένα, τόνισε:«Τα τέσσερα τελευταία χρόνια είχαμε όλο και εντονότερες χαλαζοπτώσεις, όλο και μεγαλύτερες ζημιές για παραγωγούς με πολύ χαμηλό εισόδημα, με μέσο εισόδημα 10.000 -12.000 ευρώ ετησίως. Από τη ζημιά κέρδος δεν βγαίνει. Όποια κι αν είναι η αποζημίωση, ο αγρότης θα είναι ζημιογόνος κάθε χρόνο.
Γι’ αυτό φωνάζουμε, διατρανώνουμε το αίτημα του αγροτικού κόσμου του ανατολικού Πηλίου για αντιχαλαζική προστασία. Και αντιχαλαζική προστασία δεν βλέπουμε. Οχι από τη δική σας διοίκηση, και από τις προηγούμενες διοικήσεις, κατά κύριο λόγο. Εσείς ένα χρόνο και ούτε διοικείτε τον οργανισμό. Όμως είναι περίεργο να έχει ενταχθεί στην αντιχαλαζική προστασία η περιορισμένη περιοχή της Τσαριτσάνης Λάρισας, – κύριε Υποδιοικητά, το λέω σε εσάς που είστε συντοπίτης μας- και να μην έχει ενταχθεί το Ανατολικό Πήλιο με 20.000 τόνους παραγωγής ετησίως προϊόντος Π.Ο.Π., εξαγώγιμου. Να μένει ακάλυπτο και να καλείστε εσείς να πληρώνετε κάθε χρόνο αποζημιώσεις.
Πότε επιτέλους θα έχουμε αντιχαλαζική προστασία στο Ανατολικό Πήλιο; Γιατί πρέπει ο ΕΛΓΑ να πληρώνει συνεχώς αποζημιώσεις; Δεν ξέρω αν είναι η κλιματική αλλαγή ή άλλοι παράγοντες, πάντως τα φαινόμενα είναι ιδιαιτέρως πυκνά τα τελευταία χρόνια και πρέπει η Πολιτεία και ο αρμόδιος οργανισμός να πάρουν αποφάσεις, χθες όχι σήμερα».
Σε άλλο σημείο της ομιλία του ο βουλευτής Μαγνησίας τόνισε: «Αυτό που με «καίει» προσωπικά και «καίει» την εκλογική μου περιφέρεια είναι πότε θα ενταχθεί το Ανατολικό Πήλιο σε ένα πρόγραμμα αντιχαλαζικής προστασίας. Καθηγητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας προτείνουν, όπως και σε άλλες περιοχές, στην Καβάλα και στις Σέρρες, αυτή την αντιχαλαζική προστασία, γιατί θεωρούν ότι είναι αποδοτική», ενώ καταλήγοντας ανέφερε, απευθυνόμενος στον πρόεδρο του ΕΛΓΑ:
«Έθεσα σήμερα από την πλευρά της Μαγνησίας μόνο το θέμα του Ανατολικού Πηλίου, γιατί είναι ζήτημα επιβίωσης. Θα μπορούσα να σας πω και για τους κτηνοτρόφους των περιοχών του Αλμυρού και του Βελεστίνου, οι οποίοι αισθάνονται ότι περισσότερα πληρώνουν και λιγότερα λαμβάνουν, θα μπορούσα να θέσω και άλλα ζητήματα αγροτών δυναμικών καλλιεργειών, αλλά αυτά ξέρω ότι σας απασχολούν όλα και στο πλαίσιο της εξυγίανσης του Οργανισμού και στο πλαίσιο της αναμόρφωσης του Κανονισμού.
Θέτω τα επείγοντα, κ. πρόεδρε, και είμαι σίγουρος ότι θα δώσετε τις απαντήσεις εκείνες που θα κάνουν τον αγροτικό κόσμο μιας ορεινής και μειονεκτικής περιοχής να αισθανθεί ότι η πολιτεία και τα όργανά της είναι κοντά τους».
Εξάλλου, στην αρχή της τοποθέτησής του ο Χρ. Μπουκώρος ανέφερε: «Αντιλαμβανόμαστε όλοι τη δυσκολία να διοικείς έναν ζημιογόνο Οργανισμό, όπως είναι ο ΕΛΓΑ. Εισπράττει λιγότερα ασφάλιστρα -όπως ανέλυσε ο Υπουργός- και πληρώνει περισσότερες αποζημιώσεις. Ευχόμαστε, για λογαριασμό του αγροτικού κόσμου, να εξυγιανθεί ο Οργανισμός. Είναι προς το συμφέρον του αγροτικού κόσμου να είναι ένας υγιής οργανισμός, για να μπορεί να πληρώνει και στον πρέποντα χρόνο και στον κατάλληλο βαθμό τις αποζημιώσεις από τις ζημιές που προκαλούνται στην αγροτική παραγωγή.
Οφείλουμε όλοι να συμφωνήσουν ότι έχει ξεπεραστεί ο Κανονισμός των αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ, αφού όταν συντάχθηκε δεν υπήρχε καμία υποψία για την κλιματική αλλαγή και για τις νέες αιτίες καταστροφών της αγροτικής παραγωγής.
Πολλά έχουν αλλάξει και με παλιά όπλα προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε καινούργιους εχθρούς. Αποτέλεσμα ο αγροτικός κόσμος να αισθάνεται ότι πληρώνει χωρίς να καλύπτεται, να αισθάνεται αβεβαιότητα, να μην μπορεί να κάνει προγραμματισμό, να μην μπορεί να προχωρήσει σε επέκταση της δραστηριότητάς του».
