Ξεμύτισαν τα τσιράκια του «σκοτινισμού», πολιτικά και δημοσιογραφικά, και με αφορμή το διαγωνισμό για την εκμίσθωση του πάρκινγκ της Φιλελλήνων σε ιδιώτη, με δημόσιο πλειοδοτικό διαγωνισμό άρχισαν τις ψευδολογίες και τις συκοφαντίες, το μόνο άλλωστε που ξέρουν να κάνουν καλά…
Κρύβουν αυτά τα ενεργούμενα του καθεστώτος του Πολυχρονεμένου, που κατέρρευσε παταγωδώς, ότι η Δημοτική Αρχή του Αχιλλέα Μπέου παρέλαβε ένα κουφάρι, μια εστία μόλυνσης και όχλησης στην καρδιά της πόλης. Το κουφάρι του πάρκινγκ, για το οποίο ήδη είχαν ήδη δαπανηθεί περί τα πέντε εκατομμύρια ευρώ. Οπότε δύο επιλογές υπήρχαν για τη Δημοτική Αρχή: ή το εγκατέλειπε οριστικά και μέσα στο βούρκο που υπήρχε θα χάνονταν τα χρήματα των δημοτών που ήδη είχαν δαπανηθεί ή θα το αποπεράτωνε με την προοπτική αξιοποίησής του, κυρίως ως προς την συνεισφορά του στην ανακούφιση του κυκλοφοριακού, την εξυπηρέτηση των περιοίκων και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής στην πόλη. Η κοινωνική διάσταση του θέματος βάρυνε αποφασιστικά.
Επειδή στη συνομοταξία αυτή των ασπόνδυλων του «σκοτινού» καθεστώτος περιλαμβάνονται και γνώστες – ντόκτορες της οικονομικής επιστήμης, είδαμε και αναλύσεις βασισμένες στη λογική του «τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι…», γνήσια δηλαδή αντιπροσωπευτικές της «μπακαλικής» που διακονούν… «γιατί το νοικιάζουν τόσο; Δεν βγαίνει, τι κρύβεται από πίσω;» και άλλα τέτοια συνωμοσιολογικά (και βρόμικα), που, πάντως, εύλογα προκύπτουν για όσους τα διατυπώνουν καθώς κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια.
Κι όμως είναι απλό. Το πάρκινγκ δεν νοικιάζεται τόσο (5.000 ευρώ το μήνα) και κυρίως δεν εκχωρείται σε κανέναν ενδιαφερόμενο συγκεκριμένα. Γίνεται πλειοδοτικός διαγωνισμός, όποιος θέλει μπορεί να πάρει μέρος και να διεκδικήσει την εκμίσθωση και το τίμημα δεν είναι παρά τιμή εκκίνησης! Αν εκτιμούν ότι είναι τζάμπα ας σπεύσουν οι ίδιοι να το πάρουν και να κονομήσουν! Δεν θα χρειαστεί άλλωστε, μετά από αυτό, πότε να ζητιανεύουν και πότε να εκβιάζουν (όσοι το κάνουν) δεξιά κι αριστερά για να βγάζουν τον άρτον τον επιούσιον…
