Μπορεί πολλοί άνθρωποι στη θέα ενός καρχαρία να φοβούνται, αλλά σύμφωνα με τους επιστήμονες το θαλάσσιο αυτό ζώο μπορεί να συμβάλει στην καταπολέμηση του καρκίνου.
Και αυτό γιατί μέσα σε 400 εκατομμύρια χρόνια το ανοσοποιητικό σύστημα των καρχαριών έχει εξελιχθεί έτσι ώστε να απομακρύνει σχεδόν κάθε επικίνδυνο ιό ή απειλητικό για τη ζωή όγκο.
Αυτός θεωρείται και ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους ορισμένα είδη, όπως ο μεγάλος λευκός καρχαρίας, μπορούν να ζήσουν έως και εβδομήντα χρόνια. Επιπλέον, οι καρχαρίες έχουν εξαιρετικές δυνατότητες επούλωσης πληγών, πράγμα που σημαίνει ότι ο τραυματισμός τους σπάνια οδηγεί στο θάνατο.
Η διαφορά του ανοσοποιητικού ενός καρχαρία με ενός ανθρώπου
Πλέον, οι ερευνητές όπως αναφέρει η Daily Mail έχουν λύσει το παζλ, απαντώντας γιατί το ανοσοποιητικό σύστημα των καρχαριών είναι τόσο αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση των ασθενειών.
Στον ανθρώπινο οργανισμό, όταν το ανοσοποιητικό σύστημα αισθάνεται την παρουσία ξένων κυττάρων όπως ένας ιός ή κάποια βακτήρια, απελευθερώνεται μια πρωτεΐνη που ονομάζεται αντίσωμα. Αυτό ζητά υποστήριξη από πιο ισχυρά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, που ονομάζονται Τ-κύτταρα, προκειμένου να εξουδετερώσουν τον εισβολέα από κοινού. Μόλις εντοπίσουν τον στόχο τους, τα συνθετικά αντισώματα ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα και επιτίθενται στα καρκινικά κύτταρα. Το Herceptin, το φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία ορισμένων μορφών καρκίνου του μαστού και του στομάχου, στην ουσία του είναι ένα μονοκλωνικό αντίσωμα.
Ωστόσο, τα ανθρώπινα και τα τεχνητά αντισώματα τείνουν να είναι ογκώδη μόρια σχήματος Υ, τα οποία, εξαιτίας του μεγέθους τους, συνήθως περιορίζονται μόνο σε έναν μικρό αριθμό στόχων από τα κύτταρα εισβολής. Αυτό εξηγεί γιατί το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα και τα φάρμακα που βασίζονται σε αντισώματα δεν είναι 100% αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση του εχθρού.
Στους καρχαρίες, τα αντισώματα είναι δέκα φορές μικρότερα αυτών που βρίσκονται στον άνθρωπο. Το μέγεθός τους, τους επιτρέπει να διεισδύσουν βαθύτερα σε μικροσκοπικές ρωγμές που βρίσκονται στην επιφάνεια βακτηρίων ή καρκινικών κυττάρων, ενισχύοντας τις πιθανότητες το ανοσοποιητικό σύστημα να ανταπεξέλθει στις επιδρομές.
