Αναμφίβολα το 2022 δεν είναι, επαγγελματικά τουλάχιστον, χρονιά σταθμός για την κ. Βίκυ Μήτρου. Ξεκίνησε, εκεί κατά τον Μάρτιο, να φάει τη θέση του Σωκράτη Αναγνώστου στον ΟΛΒ, αλλά έφαγε τα μούτρα της υποχρεωθείσα τελικά σε παραίτηση. Και τώρα ξεχνώντας τη διάθεσή της για προσφορά, το ήθος και την εντιμότητά της, όπως μας ενημέρωνε τότε, διεκδικεί αποζημίωση για μια θέση που η ίδια είχε ψηφίσει ότι θα είναι άμισθη! Με τη διαταγή πληρωμής, ωστόσο, που πέτυχε να εκδοθεί, να αναστέλλεται από το Πρωτοδικείο…
Για την ιστορία, πάντως, και για να μην ξεχνάμε την ηθικοπολιτική διακήρυξη της κυρίας Μήτρου, ας υπενθυμίσουμε μερικά τσιτάτα από όσα τότε μας έλεγε:
“επικρατεί η αντίληψη μονοκρατορίας, όπως και τοξικές συμπεριφορές και γενικότερα ένα έρεβος το οποίο δημιουργεί εύλογες αμφιβολίες σε σχέση με το λιμάνι και κατ’ επέκταση τον Βόλο”
“Όλοι κρινόμαστε για το ήθος μας, την εντιμότητα μας, την διάθεση μας για προσφορά στην τοπική κοινωνία. Έδωσα αγώνα στο διοικητικό συμβούλιο για να προασπιστώ αυτές μου τις αρχές”. Σε θέματα αρχών, αξιών και εντιμότητας μου δεν υποχωρώ“.
“ήμουν είμαι και θα είμαι πάντα στρατιώτης της παράταξής μας, χωρίς ποτέ να εξαρτώ την προσφορά μου σε αυτήν από αξιώματα, αργομισθίες και αλλά τυχερά“.
ΥΓ Ο καθένας και η καθεμία ας κρίνουν όπως νομίζουν τη συνέπεια λόγων και έργων…
