Μπορεί ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, να τοποθέτησε την ανακοίνωση των αποφάσεών του για την Προεδρική εκλογή στο διάστημα μετά τα μέσα Ιανουαρίου, ωστόσο πολύ δύσκολα η «προεδρολογία» θα κοπάσει. Από τη μια τα επίμονα σενάρια για πιθανές υποψηφιότητες δίνουν και παίρνουν και από την άλλη υπάρχουν και οι πολιτικές πρωτοβουλίες άλλων κομμάτων που τροφοδοτούν τη συζήτηση.
Την ίδια στιγμή, η ονοματολογία γύρω από τους πιθανούς υποψηφίους έχει τη δική της σημειολογία, όσον αφορά τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις. Όταν πριν μερικούς μήνες άνοιξε η συζήτηση με διάφορα σενάρια ως προς τις πιθανές επιλογές του πρωθυπουργού, σε αυτά κυριαρχούσε η άποψη ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεχόμενος εσωκομματικής πίεση από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, θα επιδιώξει να ικανοποιήσει το οπαδικό φρόνημα βουλευτών και ψηφοφόρων και θα κινηθεί στη λογική μια παραταξιακής επιλογής.
Με αυτό το σκεπτικό, ως πιθανές επιλογές ακούστηκαν τα ονόματα του Προέδρου της Βουλής, Κωνσταντίνου Τασούλα, και του υπουργού Αμυνας, Νίκου Δένδια. Ακόμα και οι αναφορές για πιθανή υποψηφιότητα των Λουκά Παπαδήμου και Γιάννη Στουρνάρα επίσης παρέπεμπαν στην αποδοχή που θα είχαν στο εσωκομματικό ακροατήριο, καθώς η ΝΔ στήριξε την κυβέρνηση του πρώτου, ενώ ο δεύτερος συμμετείχε στην κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά.
Δεν περνάει απαρατήρητο ότι αυτή η συζήτηση τις τελευταίες μέρες, μετά τη συζήτηση στη Βουλή για τον προϋπολογισμό, από την οποία ο κ. Μητσοτάκης εξήλθε αναμφισβήτητα ενισχυμένος, έχει αποκτήσει άλλα χαρακτηριστικά. Στα σενάρια που ακούγονται προστίθενται νέα ονόματα, ενώ η ανάλυση που τα συνοδεύει είναι ότι ο πρωθυπουργός θα κινηθεί με ορίζοντα μια επιλογή που θα εξασφαλίσει ευρύτερη στήριξη. Προφανώς διότι έχει υποχωρήσει η εσωκομματική πίεση, που θα καθιστούσε μονόδρομο μια παραταξιακή επιλογή.
Έτσι, στο προσκήνιο ήρθαν τις τελευταίες μέρες τα ονόματα των Μαρίας Δαμανάκη, Λίνας Μενδώνη και Μαρίας Ευθυμίου, ενώ υπάρχουν και αναφορές ότι δεν θα πρέπει να θεωρείται απίθανη μια εκ νέου υποψηφιότητα της κ. Σακελλαροπούλου.
Αυτή η αλλαγή στην ονοματολογία της Προεδρικής εκλογής συνδέεται με εκτιμήσεις στελεχών της κυβερνητικής παράταξης ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης αισθάνεται ότι έχει ανακτήσει το χαμένο έδαφος και είναι ξανά κυρίαρχος του πολιτικού τοπίου.
Ως εκ τούτου, μπορεί με μεγαλύτερη ελευθερία να κινηθεί στην επιλογή του. Τα ίδια στελέχη υποστηρίζουν ότι μια επιλογή με παραταξιακά χαρακτηριστικά μπορεί να εξυπηρετούσε τη λογική της τήρησης εσωκομματικών ισορροπιών, ωστόσο θα ήταν ίσως αναντίστοιχη με το υπερκομματικό προφίλ του πολιτικού που μπορεί να «συνομιλεί» με ευρύτερα πολιτικά ακροατήρια, το οποίο ο πρωθυπουργός έχει οικοδομήσει.
Την ίδια στιγμή, τροφή στην ονοματολογία της Προεδρικής εκλογής αναμένεται ότι θα δοθεί και από άλλες πλευρές. Η κινητικότητα που δρομολογήθηκε με την πρόταση της Νέας Αριστεράς για την υποψηφιότητα του Χρήστου Ράμμου, αναμένεται να έχει συνέχεια εκπορευόμενη από τον ΣΥΡΙΖΑ. Στην Κουμουνδούρου επιθυμούν να δείξουν ότι είναι η πολιτική δύναμη του προοδευτικού χώρου που μπορεί να βγει μπροστά και να αναλάβει σχετική πρωτοβουλία.
Σίγουρα, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ προσβλέπει και στην άσκηση πίεσης προς την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, που έχει δηλώσει σε όλους τους τόνους ότι θα απέχει από σενάρια και πρόωρη έναρξη της συζήτησης. Αυτό δεν θα εμποδίσει την Κουμουνδούρου να κατηγορήσει όσους αποφεύγουν να συνταχθούν πίσω από μια δική της πρόταση ότι δεν επιθυμούν τον σχηματισμό προοδευτικού μετώπου απέναντι στην κυβέρνηση.
Πηγή: skai.gr
