Αν δεν έχετε πάει ποτέ, ήρθε η ώρα να το κάνετε…
Βουνό ή θάλασσα;
Αν ανήκεις στην κατηγορία που εύκολα θα πει «αδιαφορώ, παντού περνάω καλά», είσαι σίγουρα ο ιδανικός για διακοπές με μεγάλη παρέα. Αν γέρνεις προς τα κάπου, ήρθε η ώρα να μάθεις πως μόλις βρέθηκε ο ιδανικός προορισμός για σένα.
Οι υποστηρικτές του πρώτου παρατάσσουν τα επιχειρήματά τους, αυτοί της δεύτερης το ίδιο και η άτυπη «μάχη» θα μπορούσε να συνεχιστεί εις το διηνεκές, αν δεν παρενέβαινε ένας συγκεκριμένος προορισμός: το Πήλιο.
Το Πήλιο αποτελεί, ενδεχομένως, το μοναδικό μέρος στην Ελλάδα που φαντάζει ιδεατό και για τις τέσσερις εποχές του χρόνου, καθώς είτε πας φθινόπωρο είτε χειμώνα είτε άνοιξη είτε καλοκαίρι, πάντα θα βρεις κάτι (πολύ) ενδιαφέρον να κάνεις.
Άρα λέμε ένα τεράστιο «ναι» για τα μέσα Ιουνίου, όταν οι περισσότεροι από εμάς θα ετοιμάσουμε βαλίτσες για παραλίες – όνειρο.
Κρυστάλλινα νερά, «πλούσιες» παραλίες
Μπορεί το Πήλιο να το έχουμε οι περισσότεροι στο μυαλό μας σαν έναν χειμερινό προορισμό, όμως οι παραλίες του συναγωνίζονται μ’ ευκολία ορισμένες από τις καλύτερες που συναντάμε ακόμα και στα χιλιοτραγουδισμένα (δικαίως, βέβαια) ελληνικά νησιά.
Αν κατηφορίσει κανείς από τους οικισμούς που βρίσκονται στα… ψηλά, θ’ αντικρίσει αρκετές παραλίες που «καρφώνονται» δια παντός στο μυαλό και που ιδίως στα τέλη Σεπτέμβρη -λόγω του γεγονότος πως δεν πηγαίνει τόσο πολύς κόσμος- φορούν τον υγρό μανδύα του ονειρώδους ησυχαστηρίου για τους ταξιδιώτες.
Ο Μυλοπόταμος, ίσως η πιο γνωστή παραλία εκεί, αποτελεί έναν must προορισμό για βουτιές. Μικρή μεν μα υπέροχη παραλία δε, όπου άμμος και βότσαλο αναμειγνύονται, ο Μυλοπόταμος είναι κρυμμένος ανάμεσα στα βράχια, με την βλάστηση να τον «αγκαλιάζει» απ’ όλες τις πλευρές.
Στον Άγιο Ιωάννη τα κρυστάλλινα νερά κόβουν την ανάσα, ενώ η χρυσή αμμουδιά του -κυρίως το απόγευμα- είναι μια εικόνα που απλά πρέπει να δει κανείς έστω και για μια φορά στην ζωή του.
Στην Φακίστρα η άγρια ομορφιά θα συνεπάρει ακόμα και ανθρώπους που με τον ενθουσιασμό έχουν χωρίσει από την περίοδο που παιζόταν η πρώτη σεζόν του «Τόλμη και Γοητεία»: Οι επιβλητικοί απόκρημνοι βράχοι και η ακρογιαλιά με τα γαλαζοπράσινα νερά συνδυάζονται αρμονικά και «παράγουν» ένα οπτικό αποτέλεσμα που σπάνια συναντάς αλλού.
Πέραν, ωστόσο, των τριών πιο «προβεβλημένων» παραλιών του Πηλίου, υπάρχουν πολλές ακόμα διαφορετικές επιλογές: Παπά Νερό, Χορευτό, Πλατανίδια, Άφησσος, Άγιοι Σαράντα και αρκετές ακόμα, σ’ έναν μοναδικό μπουκέτο επιλογών που θα ικανοποιήσει και τους πλέον απαιτητικούς.
Χωριά βγαλμένα από παραμύθι
Σύμφωνοι, ναι: το Πήλιο είναι ευρέως γνωστό για το χιονοδρομικό του κέντρο και στην αντίληψη των περισσότερων αποτελεί… μονόδρομο τον χειμώνα προκειμένου να κάνουν σκι και να γεμίσουν τα πνευμόνια τους με βουνίσιο αέρα, όμως τα γραφικά χωριά του ποτέ δεν είναι πιο όμορφα από το φθινόπωρο.
Η Πορταριά είναι μάλλον το πιο γνωστό και άκρως κοσμοπολίτικο χωριό του Πηλίου και η θέα που έχει προς τον Βόλο αλλά και τον Παγασητικό καθιστά υποχρεωτική τη βόλτα εκεί. Η φυσική της ομορφιά, η γραφικότητά της και το γεγονός πως ισαπέχει από θάλασσα και βουνό (είναι το πρώτο βουνό που συναντά κανείς ανεβαίνοντας από τον Βόλο) προσμετρώνται, φυσικά, στα θετικά της.
Τα λιθόστρωτα καλντερίμια είναι «στολισμένα» με δέντρα και λουλούδια, ενώ τα σπουδαία αρχοντικά, οι λιθόχτιστες βρύσες και, φυσικά, η πλατεία «Μελίνα Μερκούρη» συμπληρώνουν μια εικόνα που μοιάζει να έχει γεννηθεί από τον καμβά ταλαντούχου ζωγράφου.
Η Τσαγκαράδα με τα απίστευτα, ουρανομήκη πλατάνια, τις φημισμένες καστανιές της και τη θέα προς ολόκληρο, θαρρείς, το Αιγαίο, είναι ακόμα ένα χωριό που θα γίνει η πρωτεύουσα της καρδιάς σας μόλις πατήσετε το πόδι σας εκεί. Δίνει, βλέπεις, την αίσθηση πως έχει χτιστεί κατά μήκος του δρόμου, με τα επιβλητικά σπίτια και την πλατεία της Αγίας Παρασκευής να συμπληρώνουν το μοναδικά φωτεινό οπτικό «συνονθύλευμα».
Μονοπάτια για χαλάρωση
Ένα από τα πιο υποτιμημένα, ενδεχομένως, προτερήματα του Πηλίου, το οποίο σπανίως αναφέρεται όταν η κουβέντα περιστρέφεται γύρω από το βουνό του νομού Μαγνησίας, είναι ο μεγάλος αριθμός μονοπατιών που συναντά ο επισκέπτης εκεί.
Σ’ αυτά μπορεί κανείς να περπατήσει για ν’ «αδειάσει» το μυαλό του, να αθληθεί τρέχοντας, να κάνει ποδήλατο, ενώ τώρα που είναι ακόμα καλός ο καιρός υπάρχει και η δυνατότητα για ιππασία μέσα στην ανεξάντλητη φύση.
Παρά το γεγονός πως τα μονοπάτια-καλντερίμια είναι πολύ παλιά (κάποια χρονολογούνται πίσω στο 1950), χάρη στην συμβολή των τοπικών κοινωνιών βρίσκονται σε εξαιρετική κατάσταση και, σαν άλλες Σειρήνες, καλούν τον επισκέπτη να τα ερευνήσει.
Αλήθεια, ακόμα να ετοιμάσετε βαλίτσα;
Πηγή: ethnos.gr
