Το ισχύον πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας φαίνεται ότι μπαίνει στο χρονοντούλαπο και τίθεται σε ισχύ ένα νέο σχήμα, όπου το Κράτος θα επιδοτεί τα δάνεια όσων «γονάτισαν» λόγω της νέας κρίσης και αδυνατούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.
Με δεδομένες, ωστόσο, τις πολλές τεχνικές δυσκολίες μετάβασης στο νέο σχήμα, δεν αποκλείεται να προβλεφθεί ένα μικρό μεταβατικό χρονικό διάστημα, στη διάρκεια του οποίου οι αρμόδιες υπηρεσίες θα πρέπει να ολοκληρώσουν τη μελέτη επιπτώσεων και να συγκεκριμενοποιήσουν/ποσοτικοποιήσουν τα νέα κριτήρια υπαγωγής.
Παρά τις τεχνικές λεπτομέρειες, προκειμένου οι επικεφαλής των Θεσμών να άρουν τις όποιες επιφυλάξεις τους, το κλίμα από το στρατόπεδο των ξένων τεχνοκρατών είναι ότι το νέο σχήμα μπορεί να λειτουργήσει απλά, πιο αποτελεσματικά για τους ισολογισμούς των τραπεζών και σίγουρα πολύ πιο γρήγορα από το ισχύον πλαίσιο και το νόμο Κατσέλη. Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι ξένοι τεχνοκράτες αναγνώρισαν το σοκ που υπέστησαν και τα ελληνικά νοικοκυριά από την αιφνίδια και βίαιη νέα κρίση, ενώ οι ενστάσεις και επιφυλάξεις που είχαν εγείρει, δείχνουν να αμβλύνονται, καθώς το νέο σχήμα προστασίας παρεμβαίνει στοχευμένα και όχι οριζόντια.
Γιατί αλλάζουν στάση οι Θεσμοί για την πρώτη κατοικία
Το «κλειδί» της αλλαγής στάσης των Θεσμών βρίσκεται στον πυρήνα του ισχύοντος πλαισίου. Αυτό, ως γνωστόν, αφορά σε δάνεια που είχαν «κοκκινίσει» στις 31 Δεκεμβρίου του 2018, δηλαδή η παύση πληρωμών είχε ξεκινήσει από το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους. Ενδεχόμενη παράταση του ισχύοντος πλαισίου δεν θα εξυπηρετούσε επί της ουσίας τη σημερινή συγκυρία, αφού θα έδινε απλώς δυνατότητα να μπουν στην πλατφόρμα κάποιες ελάχιστες εκατοντάδες δανειοληπτών, που το σκέφτονταν ή είχαν ξεκινήσει την προκαταρκτική διαδικασία.
Το νέο σχήμα φαίνεται ότι στοχεύει στη νέα πραγματικότητα, δηλαδή στις «πληγές» που άνοιξε η πανδημία. Χιλιάδες νοικοκυριά και μικρές επιχειρήσεις, που έλαβαν δάνεια με υποθήκη την κύρια κατοικία, ως τώρα εξυπηρετούσαν με νύχια και με δόντια τις υποχρεώσεις τους είτε είχαν ρυθμίσει τα εν λόγω δάνεια, για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στα βάρη που κληρονόμησαν από την προηγούμενη κρίση. Ξαφνικά, με την πανδημία βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο. Αυτούς ακριβώς προτίθεται να καλύψει το νέο σχήμα.
Το σχέδιο της Αθήνας για την πρώτη κατοικία
Το σχέδιο της ελληνικής πλευράς προβλέπει τη δυνατότητα επιδότησης από το Κράτος αυτών των δανείων- ενήμερων, ρυθμισμένων και ενήμερων- όχι όμως οριζόντια, αλλά με στόχευση στα ευάλωτα νοικοκυριά. Αυτό εκ των πραγμάτων σημαίνει αυστηρά εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια. Εδώ, πάντως, εντοπίζεται η σοβαρότερη δυσκολία στις τεχνικές συζητήσεις των δύο πλευρών. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι ξένοι τεχνοκράτες πιέζουν για μελέτη επιπτώσεων, δηλαδή πόσοι μπορεί να είναι συνολικά οι πληττόμενοι από την πανδημία, έτσι ώστε να μπουν οι «κόφτες» εισοδήματος και περιουσίας.
«Πόσοι είναι αυτοί που έχουν εισόδημα ως 12.000 ευρώ;» φέρεται να ρώτησαν μεταξύ άλλων σε χθεσινή επικοινωνία με την ελληνική πλευρά. Απάντηση επί τέτοιων ερωτημάτων φυσικά δεν υπάρχει κι έτσι δεν αποκλείεται να πάμε σε μια μεταβατική περίοδο για την εφαρμογή του νέου σχήματος.
Μια άλλη δυσκολία, η οποία πάντα χαρακτήρισε τις διαβουλεύσεις με τους Θεσμούς, είναι οι διαφορές μεταξύ των ίδιων των Θεσμών. Εν προκειμένω, ενώ η ΕΚΤ είναι θετική στο σχέδιο της επιδότησης αφού «αναπνέουν» οι τράπεζες, η Κομισιόν και το ΔΝΤ ζητάνε πολύ αυστηρά κριτήρια, έτσι ώστε να μην επιβαρυνθεί υπέρμετρα ο Προϋπολογισμός.
Εάν δεν υπάρξουν ανατροπές της τελευταίας στιγμής, αυτό το νέο σχήμα θα λειτουργεί εφεξής ως «ομπρέλα» για όσους πλήττονται από τη νέα κρίση και θα «κουμπώσει» με το νέο Πτωχευτικό, τουλάχιστον στο στάδιο πριν από την πτώχευση, έτσι ώστε να υπάρχει μια πρώτη δικλείδα ασφαλείας για τους αδύναμους. Η δεύτερη δικλείδα θα ενεργοποιείται μετά τη ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων, όταν Κρατικός φορέας θα μπορεί να αγοράζει τα ακίνητα των «αδύναμων» νοικοκυριών και να τους τα εκμισθώνει, έτσι ώστε να αποφευχθούν κύματα εξώσεων. Με την ενεργοποίηση του συνολικού πλαισίου (προπτωχευτική και πτωχευτική διαδικασία), παύει να υπάρχει οριζόντια προστασία, όπως εισήχθη στο ελληνικό δίκαιο όταν ξέσπασε η δημοσιονομική κρίση το 2009.
Πηγή: iefimerida.gr
