Τη συζήτηση για την παρουσία των ροτβάιλερ σε σπίτια επανέφερε η τραγική είδηση για τον θάνατο του μόλις δύο μηνών βρέφους στα Γλυκά Νερά από τα δαγκώματα σκύλου αυτής της ράτσας.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Αμερικανικού Κυνολογικού Ομίλου (American Kennel Club) η επιθετική συμπεριφορά των ροτβάιλερ είναι συνήθως αποτέλεσμα ανευθυνότητας των ιδιοκτητών, κακοποίηση, παραμέλησης ή απουσίας εκπαίδευσης. Η φυσική τους δύναμη, όπως προκύπτει από το όνομά τους που σημαίνει το σκυλί του χασάπη καθώς η βασική τους χρήση μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα ήταν να φυλάνε κοπάδια και να σέρνουν καρότσια με κρέας, κάνει απαραίτητη την επίσημη εκπαίδευση.
Τα ροτβάιλερ, σύμφωνα με την Wikipedia, αγαπούν τους ιδιοκτήτες τους, προστατεύουν την περιοχή τους και είναι εχθρικά προς τους επισκέπτες εκτός και εάν καθοδηγηθούν διαφορετικά.
Το ροτβάιλερ ένα πολύ δυνατό ζώο, το οποίο μπορεί ακόμη και άθελά του να προκαλέσει σοβαρούς τραυματισμούς στον άνθρωπο και ειδικότερα στα παιδιά. Απαιτείται συνεχής εκπαίδευση, τόσο των ίδιων των ζώων, όσο και του ιδιοκτήτη τους, ο οποίος καλείται να συνειδητοποιήσει ότι αναλαμβάνει μία πολύ μεγάλη ευθύνη. Θεωρούνται ιδανικοί φύλακες για τα σπίτια και τις αγροικίες, αρκεί να έχουν λάβει άρτια εκπαίδευση.
Τα αρσενικά κυμαίνονται από 61 μέχρι 68 εκατοστά και φτάνουν περίπου στα 50 κιλά βάρος. Τα θηλυκά είναι κάπως μικρότερα, 56 με 63 εκατοστά ύψος και βάρος περίπου 42 κιλά. Για το μέγεθός τους είναι πολύ δυνατά. Σε πολλές περιπτώσεις στην Κεντρική Ευρώπη, χρησιμοποιούνται για να σέρνουν… φορτωμένα κάρα, τα οποία ζυγίζουν αρκετές φορές το βάρος τους. Έχει αποδειχθεί ότι μπορούν εύκολα να ρίξουν στο έδαφος έναν ενήλικα άνδρα, βάρους 80 κιλών. Η εκπαίδευση υπακοής είναι απαραίτητη λόγω του μέγεθους και δύναμής του, ενώ ο ιδιοκτήτης τους θα πρέπει να γνωρίζει πώς να επιβάλλεται στο ζώο ανά πάσα στιγμή και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Οι ιδιοσυγκρασίες των Ροτβάιλερ ποικίλλουν. Κατά βάση είναι ήρεμα, αλλά άγρυπνοι σύντροφοι. Ακολουθούν συχνά τους κυρίους τους παντού μέσα στο σπίτι και τους προστατεύουν από κάθε κίνδυνο που θα προκύψει. Τα νευρικά, ευερέθιστα ή υπερενεργητικά σκυλιά επιδεικνύουν γνωρίσματα που είναι ανεπιθύμητα, καθώς γίνονται επιθετικά, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις δεν αναγνωρίζουν τον πραγματικό κίνδυνο. Το Ροτβάιλερ είναι γνωστό επίσης στο να προκαλεί τους ιδιοκτήτες του ή άλλους ανθρώπους, παίζοντας παιχνίδια που συνήθως αποδεικνύονται επικίνδυνα. Το σκυλί μπορεί να μην είναι σε θέση να διακρίνει μεταξύ ενός αγκαλιάσματος από οικογενειακό μέλος, ή των εχθρικών προθέσεων ενός εισβολέα. Τα σκυλιά πρέπει να εκπαιδευθούν προσεκτικά. Οι ξένοι δεν πρέπει ποτέ να μπουν μέσα στο χώρο χωρίς προειδοποίηση, καθώς το σκυλί δεν ξέρει τη διαφορά μεταξύ ενός ακίνδυνου φίλου ή ενός διαρρήκτη. Το Ροτβάιλερ μπορεί συχνά να ελεγχθεί χρησιμοποιώντας λεκτικές επιπλήξεις μόνο, ενώ απαιτεί περιστασιακά τις ισχυρές φυσικές διορθώσεις.
Πρόκειται για ένα ευαίσθητο, ευφυές και πιστό ζώο που θέλει συνήθως να ευχαριστεί τον ιδιοκτήτη του. Περιστασιακά, μπορεί να είναι αρκετά επίμονο, γι’ αυτό και απαιτεί περισσότερη προσοχή. Είναι επιτακτικό η πειθαρχία να είναι συνεπής και σταθερή χωρίς να είναι υπερβολικά άγρια.
Η προσαρμοστικότητα του Ροτβάιλερ στα μικρά παιδιά ποικίλλεαπό ζώο σε ζώο. Πολλά είναι πολύ ανεκτικά και αγαπούν τα μικρά παιδιά, άλλα αγανακτούν με την τραχιά συμπεριφορά από ένα άγνωστο παιδί. Ένα σοβαρό πρόβλημα είναι το μέγεθος του σκυλιού. Οικογένειες έχουν αναγκαστεί να δώσουν τα πολύ αγαπημένα ροτβάιλέρ τους επειδή το σκυλί τους προκάλεσε ακούσια τραυματισμό σε μικρά παιδιά στην οικογένεια με την πρόσκρουση πάνω τους. Μερικοί εκτροφείς συστήνουν να μη συμβιώνουν τα ζώα αυτά με παιδιά που δεν έχουν μπει τουλάχιστον στη σχολική ηλικία, ενώ απαιτείται ένα ικανό διάστημα για να προσαρμοστεί ο σκύλος στην παρουσία τους.
Το Ροτβάιλερ δεν πρέπει ποτέ να ζει έξω δεμένο σε μια αλυσίδα. Μια μεγάλη αυλή με έναν υψηλό φράκτη είναι ιδανικό. Η καθημερινή βόλτα μαζί με τον ιδιοκτήτη προσφέρει περισσότερο στο δέσιμο μαζί του.
