Mπορεί η Κίνα να επιχειρεί να κατεβάσει τους τόνους της αντιπαράθεσης μετά την πολύνεκρη σύγκρουση στα Ιμαλάια, αλλά στην Ινδία η κοινή γνώμη βράζει και διψά για εκδίκηση.
Τουλάχιστον 20 Ινδοί στρατιώτες σκοτώθηκαν στο επεισόδιο στη διαφιλονικούμενη συνοριακή περιοχή, την ίδια όπου πριν από 58 χρόνια οι ένοπλες δυνάμεις των δύο χωρών συγκρούστηκαν επί ένα μήνα με περίπου 700 Κινέζους στρατιώτες και σχεδόν διπλάσιους Ινδούς να χάνουν τις ζωές τους και τη νίκη να εξασφαλίζει τελικά η Κίνα, η οποία ανακοίνωσε κατάπαυση του πυρός, αφού προηγουμένως εξασφάλισε τον de facto έλεγχο της περιοχής Ακσάι Σιν, που διεκδικούσαν οι δύο χώρες.
Αλλά οι στρατοί των δύο κρατών που βρίσκονται με το δάκτυλο στη σκανδάλη σήμερα στα Ιμαλάια είναι πολύ διαφορετικοί από εκείνους που πολέμησαν πριν από περίπου έξι δεκαετίες.
Σύμφωνα με φετινή έρευνα αιγυπτιακών ΜΜΕ η Ινδία έπεται της Κίνας όσον αφορά στη στρατιωτική ισχύ και πολλοί συμμερίζονται αυτή την άποψη, αλλά όπως αναφέρουν πρόσφατες μελέτες του Κέντρου Μπέλφερ του Harvard Kennedy School of Government της Βοστώνης και του Center for a New American Security της Ουάσιγκτον υποδεικνύουν ότι η Ινδία έχει το πλεονέκτημα σε ορεινά περιβάλλοντα με μεγάλο υψόμετρο, όπως εκείνο στη συνοριακή γραμμή στα Ιμαλάια.
Τα πυρηνικά οπλοστάσια Κίνας και Ινδίας
Οι νέες εντάσεις στην περιοχή αυτή δεν αναμένεται, βέβαια, να οδηγήσουν σε κάποια πυρηνική σύρραξη, αλλά το γεγονός ότι Κίνα και Ινδία συγκαταλέγονται στο μεταξύ στις εννέα πυρηνικές δυνάμεις του πλανήτη, που μπορούν να προκαλέσουν όλεθρο με το πάτημα ενός κουμπιού είναι ένας παράγοντας που πρέπει να προσμετρηθεί στην προσπάθεια αποτίμησης της ισορροπίας των δυνάμεων, όπως σημειώνει σε ανάλυσή του το CNN.
Η Κίνα συμπεριλήφθηκε στο κλαμπ των πυρηνικών δυνάμεων το 1964 και η Ινδία μία δεκαετία αργότερα. Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε προ ημερών στη δημοσιότητα το Διεθνές Ερευνητικό Ινστιτούτο της Στοκχόλμης για την Ειρήνη (SIRPI) η Κίνα εκτιμάται ότι διαθέτει κάπου 320 πυρηνικές κεφαλές – αριθμός υπερδιπλάσιος από εκείνον της Ινδίας (150). Οι δύο χώρες ενίσχυσαν τον περασμένο χρόνο τα οπλοστάσιά τους – η Κίνα με 40 και η Ινδία με άλλες δέκα πυρηνικές κεφαλές, ενώ αμφότερες μπορούν να εκτοξεύσουν πυρηνικά όπλα με πυραύλους, βομβαρδιστικά και υποβρύχια. Πάντως τόσο το Πεκίνο όσο και το Νέο Δελχί έχουν δεσμευτεί να μην χρησιμοποιήσουν πρώτες πυρηνικά όπλα, παρα μόνον σε αντίποινα.
Οι πολεμικές αεροπορίες των δύο χωρών
Η Ινδία διαθέτει κάπου 270 μαχητικά και άλλα 68 αεροσκάφη χερσαίων επιθέσεων, σύμφωνα με την έρευνα που εκπόνησε το Κέντρο Belfer τον Μάρτιο, καθώς και μια σειρά από μικρές αεροπορικές βάσεις κοντά στη μεθόριο με την Κίνα.
Η τελευταία, πάλι, διαθέτει 157 μαχητικά κι ένα μικρό σμήνος μη επανδρωμένων αεροσκαφών χερσαίων επιθέσεων καθώς και οκτώ βάσεις στην περιοχή, η πλειονότητα των οποίων είναι πολιτικά αεροδρόμια σε προβληματικό υψόμετρο και δύσκολο γεωγραφικά και κλιματολογικά περιβάλλον.
Η ίδια έκθεση δίνει ένα ποιοτικό πλεονέκτημα στην ινδική πολεμική αεροπορία στην περιοχή, αφού μπορεί να αντιπαρατάξει Mirage 2000 και Sukhoi Su-30 παντός καιρού και πολλαπλών ρόλων στα κινεζικά J-10 ( τα μόνα που διαθέτουν αντίστοιχα χαρακτηριστικά) , τα J-11 και τα Su-27. Εξάλλου η Ινδία έστησε και θωράκισε τις βάσεις της έχοντας κατά του νου την κινεζική απειλή, σύμφωνα με έκθεση του περασμένου Οκτωβρίου του Center for a New American Security (CNAS), ενώ η Κίνα παραμέλησε τουλάχιστον τέσσερις βάσεις της στη μεθόριο με την Ινδία ενισχύοντας εκείνες στα ανατολικά και νότια, θεωρώντας ότι απειλείται από τις ΗΠΑ.
Πρόσθετο ατού των Ινδών πιλότων, σύμφωνα με την έκθεση του Κέντρου Belfer, είναι η εμπειρία που έχουν αποκτήσει στις πρόσφατες συγκρούσεις με το Πακιστάν, ενώ οι Κινέζοι πιλότοι ίσως δυσκολευτούν να λάβουν μόνοι τους αποφάσεις στο δυναμικά εξελισσόμενο πεδίο μιας εναέριας αναμέτρησης.
Οι χερσαίες δυνάμεις Κίνας και Ινδίας στη μεθόριο
Ανάλογη εμπειρία απέκτησαν και οι χερσαίες δυνάμεις της Ινδίας από τις μάχες στο διαφιλονικούμενο Κασμίρ και τα συνοριακά επεισόδια με το Πακιστάν, αναφέρει η έκθεση του CNAS. Ενώ ο κινεζικός στρατός δεν έχει εμπλακεί σε μάχη από τη σύγκρουσή του με το Βιετνάμ το 1979 σε αντίποινα για τη στρατιωτική επέμβαση του τελευταίου στην Καμπότζη. Η μεθοριακή σύρραξη κράτησε ένα μήνα και πολλοί θεωρούν ότι έληξε σε βάρος της Κίνας, αφού οι δυνάμεις της βρέθηκαν απέναντι σε Βιετναμέζους στρατιώτες που αν και λιγότεροι αριθμητικά είχαν πολύ μεγαλύτερη εμπειρία μετά τον πόλεμο με τις ΗΠΑ.
Από την άλλη πλευρά οι δυνάμεις Κίνας και Ινδίας στα Ιμαλάια σήμερα είναι σχεδόν ισάριθμες (περίπου 225.000 Ινδοί και 200.000 με 230.000 Κινέζοι στρατιώτες, σύμφωνα με το Κέντρο Belfer)
Οι σύμμαχοι των δύο χωρών
Αν και η Κίνα πιθανώς να αντιμετωπίσει μόνη της την Ινδία – σε περίπτωση που στραβώσουν τα πράγματα στα Ιμαλάια – το Νέο Δελχί έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια αμυντικές συνεργασίες με χώρες που ανησυχούν για την ενισχυόμενη στρατιωτική δύναμη του Πεκίνου, όπως οι ΗΠΑ, με την Ουάσιγκτον να αποκαλεί την Ινδία «σημαντικό αμυντικό εταίρο» και να αυξάνει τα κοινά γυμνάσια με στρατιώτες από το Νέο Δελχί.
Αν προκύψει σύρραξη στα Ιμαλάια οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες ενδέχεται να συνδράμουν την Ινδία να αποκτήσει μια σαφέστερη εικόνα των κινήσεων των Κινεζικών δυνάμεων στο πεδίο της μάχης και των μετακινήσεων ενισχύσεων από την ενδοχώρα.
Πέραν τούτων η Ινδία μετέχει και σε στρατιωτικά γυμνάσια με την Ιαπωνία, τη Γαλλία και την Αυστραλία, ενώ η Κίνα στερείται τέτοιων ευκαιριών, εξαιρουμένων των αυξανόμενα αναβαθμισμένων κοινών ασκήσεων με το Πακιστάν και τη Ρωσία, σύμφωνα με την έκθεση του CNAS.
