Η πρόσφατη εξαφάνιση της 15χρονης Φωτεινής από το Περιστέρι, η οποία πείστηκε από έναν 22χρονο άνδρα που γνώρισε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να εγκαταλείψει το σπίτι της, αναδεικνύει τους κινδύνους που κρύβει το διαδίκτυο για τους εφήβους. Η περιπέτεια της έφηβης είχε αίσιo τέλος, καθώς οι αρχές την εντόπισαν μετά από 48 ώρες, ενώ συνέλαβαν τον 22χρονο και άλλα δύο άτομα για αρπαγή ανηλίκου.
Ωστόσο, το περιστατικό έρχεται να ρίξει φως σε μια δραματική κατάσταση που εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια.
Τα στατιστικά στοιχεία για τη ραγδαία αύξηση των περιστατικών εξαφανίσεων και φυγής ανηλίκων από το σπίτι τους προκαλούν σοκ.
Σύμφωνα με τον ετήσιο απολογισμό του «Χαμόγελου του Παιδιού», το 2021 υπήρξαν αιτήματα για αναζήτηση 124 παιδιών που είχαν φύγει από το σπίτι τους. Από αυτά, τα 109 παιδιά βρέθηκαν, όμως 15 ανήλικοι εξακολουθούν να αγνοούνται. Ιδιαίτερη αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι, σε σχέση με το 2020, υπήρξε αύξηση 23% στον αριθμό περιστατικών εξαφάνισης παιδιών.
Επιπλέον, σύμφωνα με τις έρευνες, το 2019 η βασική αιτία φυγής των ανήλικων παιδιών ήταν ενδοοικογενειακά προβλήματα που αντιμετώπιζαν μέσα στο σπίτι τους.
Ωστόσο, οι καταγραφές των περιστατικών εξαφάνισης δείχνουν ότι το 2020 και το 2021 η αιτία της αύξησής τους είχε να κάνει με το διαδίκτυο και με τα κυκλώματα που δρουν σε αυτό.
«Δυστυχώς αυτά που έχουν παρατηρηθεί στην υπόλοιπη Ευρώπη και στην Αμερική συμβαίνουν πλέον και στην Ελλάδα. Δεν μπορούμε να ξεφύγουμε. Τα κυκλώματα που δρουν μέσα από το ίντερνετ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένα τεράστιο σύγχρονο πρόβλημα, το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί» δηλώνει στη Real News ο ιδρυτής και πρόεδρος του «Χαμόγελου του Παιδιού», Κώστας Γιαννόπουλος.
Γιατί τα παιδιά εγκαταλείπουν τα σπίτια τους;
Τους λόγους, για τους οποίους ένα ανήλικο παιδί εγκαταλείπει το σπίτι του εξηγεί στην Real News η διευθύντρια του Διεθνούς Ινστιτούτου Κυβερνοασφάλειας, καθηγήτρια εγκληματολογίας Κέλλυ Ιωαννίδου, επισημαίνοντας ότι η ενδοοικογενειακή βία και τα κυκλώματα εκμετάλλευσης των παιδιών είναι από τους βασικότερους λόγους που εγκαταλείπουν τις οικογένειές τους.
«Αρχικά το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας, τόσο σωματικής όσο και λεκτικής, ακμάζει ολοένα και περισσότερο σήμερα και συναντάται ανεξαρτήτως της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης της οικογένειας από την οποία προέρχεται το παιδί. Η εν λόγω συμπεριφορά παρουσιάζει διάφορες μορφές βίας, μπορεί να είναι ο γονιός που ασκεί βία στο παιδί, άλλες κάποιος αδερφός, αλλά και κακοποίηση ή απειλή της μητέρας από τον σύντροφό της. Πολλά παιδιά βιώνουν καθημερινά αποτρόπαιες σκηνές βίας, που αφήνουν ανεξίτηλα σημάδια στην ψυχή τους. Στην ουσία, ζώντας υπό αυτές τις συνθήκες, σε αρκετές περιπτώσεις προσάπτουν κατηγορίες στον εαυτό τους και αισθάνονται υπεύθυνα. Η συναισθηματική αυτή καταπίεση έχει ως αποτέλεσμα να αναγκάζει τους εφήβους να εγκαταλείπουν το σπίτι τους» λέει χαρακτηριστικά η κ. Ιωάννου.
