Συγκίνηση προκαλεί ο θάνατος του συγγραφέα Ραφαήλ Φρεζή, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 97 ετών. Υπήρξε πρόσωπο που συνέδεσε το όνομά του με την Ισραηλιτική Κοινότητα Βόλου, κατείχε το αξίωμα του προέδρου, ενώ ήταν πατέρας του μεγάλου μαέστρου Ερρίκου Φρεζή.
Η δράση του Ραφαήλ Φρεζή στα εβραϊκά δρώμενα άρχισε από την παιδική του ηλικία όταν εντάχθηκε στην ομάδα προσκόπων “Μακαμπή” και συνέχισε με την Εβραϊκή Νεολαία. Μέχρι το 1957 εργάστηκε στις Επιτροπές Σεισμοπλήκτων, Περίθαλψης και Πνευματικής Δράσης. Επίσης διευκόλυνε τα μέλη της Κοινότητας στη σύνταξη των δικαιολογητικών προκειμένου αυτοί να μεταναστεύσουν στο Ισραήλ και την Αμερική. ΄Ολες αυτές οι δραστηριότητες τον ανάγκασαν να εργαστεί υπεράνθρωπα, προκειμένου να ανταπεξέλθει με επιτυχία σ’αυτές τις αποστολές.
Στις αρχές του 1957 εκλέχθηκε γεν. γραμματέας (θέση την οποία κατείχε σχεδόν ανελλιπώς μέχρι το 1975). Αναλαμβάνει ένα τιτάνιο έργο που συνίσταται στην ανέγερση των ‘εβραϊκών πολυκατοικιών’ και την ανοικοδόμηση της Συναγωγής.
Το 1975 εκλέχθηκε πρόεδρος της Κοινότητας με μεγάλη πλειοψηφία, θέση που διατήρησε μέχρι το 2005.
Μεθοδικός, ανήσυχος με βαθύ το αίσθημα του καθήκοντος σημείωσε- με την βοήθεια των συνεργατών του- σημαντικές επιτυχίες σε όλους τους τομείς δραστηριοτήτων της Κοινότητας, με βασικότερο στόχο την οικονομική αυτάρκεια της Κοινότητας που, εκείνη την εποχή, ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση.
Εκτός από τα εβραϊκά δρώμενα, διατέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου Εμπορικών Αντιπροσώπων και αργότερα συμμετείχε στη Διοίκηση του Επιμελητηρίου, από το οποίο τιμήθηκε κατά τη συνταξιοδότησή του.
Εκανε πολύ ενδιαφέρουσες ομιλίες, έδωσε πολλές συνεντεύξεις και άπειρες δημοσιεύσεις, κερδίζοντας τις εντυπώσεις και την εκτίμηση των βολιωτών.
Επίσης, με ιστορικές και άλλες πληροφορίες που έδινε σε ιδρύματα και οργανισμούς του εξωτερικού, όπως το Μουσείο Ολοκαυτώματος της Ουάσιγκτον, στο Γιάντ Βασέμ κ.α., κατέστησε τη Κοινότητα ευρύτερα γνωστή στον Εβραϊσμό του εξωτερικού.
Ο Ραφαήλ έχει να επιδείξει άριστο συγγραφικό έργο, προϊόν μόχθου και μελέτης. Το κίνητρο της προσφοράς και της αγάπης για τον εβραϊσμό τον ώθησαν να ασχοληθεί και να καταξιωθεί και σ΄ ένα αντικείμενο άγνωστο γι΄ αυτόν, εκτός βέβαια από ένα διάστημα που -σε πολύ νεαρή ηλικία- υπήρξε ανταποκριτής στις εφημερίδες “Εβραϊκή Εστία” & “Ισραηλιτική Επιθεώρησις”.
Το πρώτο του βιβλίο “Ισραηλιτική Κοινότητα Βόλου” εκδόθηκε το 1994 και επανεκδόθηκε βελτιωμένο το 2002. Η τεράστια επιτυχία που σημείωσε αυτό το βιβλίο του άνοιξε τα φτερά και ο Ραφαήλ Φρεζής συνέχισε, το 1999, με το βιβλίο “Ο Εβραϊκός Τύπος στην Ελλάδα”. Συνέχισε με μικρότερες εκδόσεις οι οποίες ήταν “αφιερώματα” στο “Μεγάλο φιλανθρωπικό έργο της Αμέρικαν Τζόϊντ στην Ελλάδα”, στην “Εξεγέρση των Εβραίων στο γκέττο της Βαρσοβίας και στο στρατόπεδο Μπιρκενάου”, καθώς και στις “Πτυχές του ναζιστικού διωγμού των Εβραίων στην Αθήνα” και μια μονογραφία για το “εκπαιδευτικό έργο των Σχολών της Alliance Israelite Universelle” στην Ελλάδα.
Ακολούθησε το πόνημά του “Έλληνες Εβραίοι συγγραφείς και λογοτέχνες”, που εκδόθηκε το 2005, ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα ακόμη έργο του η “Eλληνική Βιβλιογραφία 1716-2005”, που εκδόθηκε από το Κ.Ι.Σ. και αναφέρεται σε όλα τα βιβλία που κυκλοφόρησαν με θέμα την ιστορία, το πολιτισμό των Εβραίων, το Ολοκαύτωμα. Δύο εργασίες του περιλαμβάνονται σε τόμους που εκδόθηκαν από το Δημοτικό Κέντρο Ιστορίας του Βόλου και την “Εταιρεία Μελέτης Θεσσαλικών Ερευνών”.
Έλαβε το Τιμητικό Μετάλλιο της 50ετίας του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος, που μέχρι σήμερα, έχει απονεμηθεί σε λίγες, επίλεκτες εβραϊκές προσωπικότητες που προσέφεραν στον Ελληνικό Εβραϊσμό.
