Είναι το τέλος εποχής. Το άδοξο τέλος για μία γενιά που έφτασε κοντά σε έναν παγκόσμιο τίτλο, αλλά απέτυχε να σφραγίσει με κάτι χειροπιαστό την ιστορική της διαδρομή.
Το 2014 το Βέλγιο ήταν ακόμα ανώριμο έφτασε μέχρι τα προημιτελικά. Τέσσερα χρόνια αργότερα απέκλεισε την Βραζιλία στα νοκ-άουτ, όμως ταβάνι ήταν η τρίτη θέση.
Αυτή τη φορά, δεν υπήρχε ούτε φλόγα, ούτε φόρμα, ούτε ενέργεια, ούτε πίστη. Στον τελικό πρόκρισης με την Κροατία, ο Ρομέλου Λουκάκου έχασε γκολ που δεν έχει χάσει ποτέ στην καριέρα του και οι «κόκκινοι διάβολοι» μετά το 0-0 που δεν άλλαξε ποτέ, επιστρέφουν πρόωρα σπίτι τους, την ώρα που η Κροατία περιμένει τον νικητή του 5ου γκρουπ (πιθανότατα στην Ισπανία) στο πρώτο μεγάλο ματς για τους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Κάτι… γερασμένα παλικάρια
Ο Κέβιν Ντε Μπρόινε παραδέχθηκε κυνικά ότι «είμαστε πολύ γέροι» και αυτό φάνηκε και από την ενδεκάδα που ο Ρομπέρτο Μαρτίνεθ επέλεξε να παίξει το τελευταίο του χαρτί σε αυτό το Μουντιάλ.
Οι 7 από τους 11 ήταν άνω των 30 ετών, ένας ακόμα (Καράσκο) σε αυτό το όριο, δείγμα ότι οι κόκκινοι διάβολοι πήγαν να παίξουν ρέστα, εμπιστευόμενοι όλα τα μεγάλα παιδιά.
Και πριν προλάβουν να ιδρώσουν, θα μπορούσαν να κυνηγάνε στο σκορ. Με την σέντρα, ο Πέρισιτς βρέθηκε σε θέση βολής από τα αριστερά, όμως το εκπληκτικό σουτ μόλις στο 10ο δευτερόλεπτο πέρασε ελάχιστα άουτ.
Το σχήμα με τον Μέρτενς ως ψευτοεννιάρι, ίσως λειτουργούσε πριν από μερικά χρόνια, όχι όμως και τώρα. Ο Βέλγος μεσοεπιθετικός είχε την ευκαιρία να ανοίξει το σκορ, μετά από πάσα πάρε-βάλε του Ντε Μπρόινε (13’), όμως το τελείωμα του ήταν απογοητευτικό, όπως και όλη η εικόνα του Βελγίου στο Μουντιάλ.
Το εργάκι θα μπορούσε να τελειώσει ξανά από νωρίς, όμως και πάλι οι Βέλγοι σώθηκαν in extremis. Οι Κροάτες κέρδισαν πέναλτι σε ανατροπή του Κράμαριτς, όμως ενώ ο Μόντριτς ήταν έτοιμος να εκτελέσει την εσχάτη των ποινών (20’), το VAR βρήκε οφσάιντ στο ξεκίνημα της φάσης, που ακύρωσε το κροατικό πέναλτι.
Όσο τα λεπτά κυλούσαν, τόσο χειρότερο γινόταν το παιχνίδι. Απελπιστικά αργή ανάπτυξη από το Βέλγιο, λίγα ρίσκα από την ομάδα του Ντάλιτς, που με εξαίρεση μία άστοχη κεφαλιά του Λιβάγια από καλή θέση (33’) έδειξε να βολεύεται με τον τρόπο που κυλούσε η αναμέτρηση.
Ούτε την θάλασσα με βότσαλο!
Το κρυφτούλι τελείωσε στην ανάπαυλα. Ο Μαρτίνεθ έριξε το τελευταίο του χαρτί με την είσοδο του Ρομέλου Λουκάκου και η εικόνα του ματς άλλαξε, ζωντάνεψε. Πλέον είχαμε παιχνίδι. Το βελγικό τανκ είχε την πρώτη καλή κεφαλιά στα χέρια του Λιβάκοβιτς (46’) από κόρνερ που κέρδισε ο ίδιος, με το παιχνίδι να γίνεται εντελώς… ροκ.
Οι Βέλγοι κέρδισαν επιθετικά, όμως έχασαν ανασταλτικά και αν δεν υπήρχε ο Κουρτουά, η πρόκριση θα είχε χαθεί από νωρίς. Η «χρβάτσκα» είδε τους χώρους να πολλαπλασιάζονται και ξεκίνησε τον βομβαρδισμό. Σε ένα κυριαρχικό πεντάλεπτο (49’ – 54’) είχαν τρία εξαιρετικά σουτ από το ύψος της περιοχής από Κόβατσιτς (49’), Μπρόζοβιτς (53’), Μόντριτς (54’), όμως ο Κουρτουά με ισάριθμες αποκρούσεις έδειξε γιατί ίσως είναι ο κορυφαίος στον κόσμο.
Κι αφού δεν έγινε το 1-0, λίγο έλειψε να γίνει το 0-1. Ο Ντε Μπρόινε έβγαλε και πάλι τον Καράσκο φάτσα με την εστία, όμως εκείνος καθυστέρησε να πλασάρει με τον Γκβάρντιολ να βάζει την σωτήρια προβολή. Η μπάλα στρώθηκε στον Λουκάκου με κενή την εστία, όμως ο Βέλγος σέντερ-φορ, κατάφερε να σημαδέψει το δοκάρι (60’) πιθανώς στην πιο καθοριστική χαμένη ευκαιρία της καριέρας του.
Η αποχή λόγω τραυματισμού σαν να «σκούριασε» το τανκ της Ίντερ, που βρισκόταν σε θέση βολής, όμως τα θαλάσσωνε στην τελική προσπάθεια. Ξανά με άδεια την εστία σημάδεψε άστοχα με το κεφάλι στο 62ο λεπτό (σε μία φάση που αν έμπαινε γκολ θα ακυρωνόταν μέσω VAR, αφού στην σέντρα του Ντε Μπρόινε η μπάλα είχε βγει), ενώ σε μία ακόμα στιγμή (86’) μετά από σέντρα σουτ του Μενιέ, ο Λουκάκου με το καλάμι έστειλε την μπάλα έξω!
Οι παίκτες που έφερε από τον πάγκο ο Μαρτίνεθ έδωσαν πνοή, μέτρα και ενέργεια, όμως ο χρόνος πίεζε πλέον απελπιστικά.
Κι όταν παρουσιάστηκε ξανά κλασική ευκαιρία, ο Λουκάκου έδειξε ότι αυτό το απόγευμα δεν θα μπορούσε ούτε να σημαδέψει την θάλασσα με ένα βότσαλο. Ο Τοργκάν Αζάρ με υπέροχη σέντρα έβγαλε τον Λουάκου πάλι με άδειο τέρμα (90’), εκείνος επέλεξε να τελειώσει την μπάλα με το στήθος (!), σπαταλώντας την τελευταία ευκαιρία που θα μπορούσε να σώσει μία ολόκληρη γενιά.
ΚΡΟΑΤΙΑ (Ζλάτκο Ντάλιτς / 4-1-2-3): Λιβάκοβιτς, Γιουράνοβιτς, Λόβρεν, Γκβάρντιολ, Σόσα, Μπρόζοβιτς, Μόντριτς, Κόβατσιτς (92’ Μάγερ), Πέρισιτς, Κράμαριτς (64’ Πάσαλιτς), Λιβάγια (64’ Πέτκοβιτς).
ΒΕΛΓΙΟ (Ρομπέρτο Μαρτίνεθ): Κουρτουά, Ντεντόνκερ (72’ Τίλεμανς), Αλντερβάιρελντ, Βερτόνχεν, Καστάνιε, Μενιέ (87’ Εντέν Αζάρ), Βίτσελ, Ντε Μπρόινε, Τροσάρ (59’ Τοργκάν Αζάρ), Καράσκο (72’ Ντοκού), Μέρτενς (46’ Λουκάκου).
