Ομολογουμένως η περίπτωση του δημοτικού συμβούλου Βόλου, Θεολόγη Διαμαντένια, είναι μια σπάνια και ειδική περίπτωση. Μαχητικός, ασυμβίβαστος, αεικίνητος, δίνει καθημερινά – χρόνια τώρα – μεγάλες και μικρές μάχες για τον τόπο του εκλογικού του ενδιαφέροντος. Τώρα αν τις χάνει, όλες, μικρή σημασία έχει. Μήπως δηλαδή και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, με τον οποίο αρκετοί εσχάτως τον συγκρίνουν, δεν έχασε ολάκερη Πόλη;
Τελευταία μεγάλη μάχη, λοιπόν, του πορφυρογέννητου της Νέας Αγχιάλου ήταν να μην αλλάξει ο πολεοδομικός σχεδιασμός και να μην καθοριστούν χρήσεις γης για τη φιλοξενία προσφύγων και μεταναστών. Ο τοπικός Αρχων έσπευσε να μας διαβεβαιώσει, ως τουλάχιστον καταλάβαμε, ότι δεν θέλει τους «ξένους» όχι γιατί είναι ρατσιστής και ξενοφοβικός, αλλά επειδή είναι οπαδός της σοφής παροιμίας «μια σπιθαμή από τον κ…λο μας και όπου θέλει ας μπει». Γι αυτό και δεν είναι αντίθετος να γίνουν τα καταραμένα hot spots αλλού..
Βέβαια δόθηκε μια ολόκληρη μάχη για να του δώσουν να καταλάβει ότι η αλλαγή χρήσης γης δεν σημαίνει ντε και καλά την αυτόματη άφιξη προσφύγων και μεταναστών. Ο Θεολόγης που είναι πιο πονηρός και φυσικά έξυπνος από όλους τους άλλους δεν πείθεται και παραμένει στους προμαχώνες της Βασιλεύουσας για να αντιμετωπίσει τα κύματα των νέο Οθωμανών! Αναμφιβόλως ΑΞΙΟΣ!
ΥΓ Η στήλη που κλίνει ευλαβικά το γόνυ στον μεγάλο αντιστασιακό και με δεδομένη την επιθυμία να συνδράμει στον αγώνα του τού παρέχει μια συμβουλή – σχέδιο: Να εγκαταστήσει μια καντίνα στην είσοδο της Νέας Αγχιάλου και να ψήνει σουβλάκια και πανσέτες! Όπως είχαν οι Βυζαντινοί το υγρόν πυρ, αυτός θα έχει σύμμαχο την χοιρινή…τσίκνα. Και δρόμο οι αλλόθρησκοι Θεολόγη μου, δρόμο…
