Μετά από μια περίοδο έντονων αναταράξεων, στο Μέγαρο Μαξίμου φαίνεται ότι αποκαθίσταται η… ηρεμία με γνώμονα τα στοιχεία από τις κυλιόμενες μετρήσεις που διενεργούνται και λαμβάνουν υπόψιν και την παρουσία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ πριν από δέκα μέρες. Και αυτό γιατί, όπως προκύπτει, δεν “τσιμπά” μόνο η ΝΔ, αλλά διορθώνονται και ποιοτικά στοιχεία, όπως οι προσωπικοί δείκτες του Κυριάκου Μητσοτάκη μετά την περίοδο της μεγάλης έντασης λόγω των παρακολουθήσεων. Αυτές τις μέρες, σημειωτέον, όλες οι μεγάλες εταιρίες δημοσκοπήσεων τρέχουν τις δικές τους έρευνες, με δεδομένο ότι πρέπει να “μετρηθούν” οι παρουσίες του κ. Μητσοτάκη και του κ. Τσίπρα στη ΔΕΘ, ενώ σύντομα αναμένεται να δημοσιευτούν αρκετές από τις έρευνες.
Ως προς τα βασικά ευρήματα των ερευνών που “τρέχουν”, αρμόδιες πηγές σημειώνουν ότι καταγράφεται μια ικανή διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, με αμφότερα τα μεγάλα κόμματα να καταγράφουν κέρδη, προφανώς λόγω και επανασυσπείρωσης κοινών. Ειδικότερα για τη ΝΔ, οι ίδιες πηγές εκτιμούν ότι πρόκειται για “κεντρώους” ψηφοφόρους που μπορεί τις προηγούμενες εβδομάδες να είχαν αποστασιοποιηθεί, όντας ενοχλημένοι από την υπόθεση των παρακολουθήσεων, μετά τη ΔΕΘ, όμως, φαίνεται να επαναπροσεγγίζουν το κυβερνών κόμμα. Και ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να καταγράφει μικρά κέρδη, κάτι που εξηγείται επίσης ως τάση επανασυσπείρωσης ψηφοφόρων με αντιδεξιά χαρακτηριστικά, σε μια περίοδο πόλωσης που παραδοσιακά ευνοεί τα μεγάλα κόμματα.
Ως προς το ΠΑΣΟΚ, συγκλίνουσες πηγές κατατείνουν στο συμπέρασμα ότι το momentum της περιόδου των παρακολουθήσεων είναι πίσω, με το κόμμα να εμφανίζεται να κάνει διόρθωση προς τα κάτω, παραμένοντας, βεβαίως, σε διψήφια ποσοστά. Αυτό που διαπιστώνεται, δε, είναι ότι, παρ’ όλη την υπόθεση των παρακολουθήσεων, πολλοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, πάνω από το 1/3, εμφανίζεται να μην διαφωνεί με κεντρικές επιλογές της κυβέρνησης, αλλά και να επιθυμεί μια κυβερνητική συνεργασία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, σε περίπτωση μη επίτευξης αυτοδυναμίας και ενόψει της προοπτικής ακυβερνησίας.
Κρίσιμο μέγεθος ως προς τον πήχη της αυτοδυναμίας, δε, θα είναι και ο αριθμός των κομμάτων της επόμενης Βουλής. Το ΜεΡΑ25 είναι σε οριακή κατάσταση, αλλά, αν και αυτή τη στιγμή εμφανίζεται εκτός Βουλής, κανείς δημοσκόπος δεν βιάζεται να “ξεγράψει” το κόμμα του Γιάνη Βαρουφάκη, το οποίο “ψαρεύει” στη δεξαμενή των ψηφοφόρων για πρώτη φορά, αλλά και αριστερόστροφων ψηφοφόρων που μπορεί να φλερτάρουν και με την αποχή.
Στόχος η αυτοδυναμία
Στο Μέγαρο Μαξίμου, πάντως, δεν συζητούνται σενάρια συνεργασίας με την Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, τα οποία “κατακλύζουν” την πολιτική συζήτηση αυτές τις μέρες. “Δεν μπορείς να κυβερνήσεις με κάποιον όταν εμείς κοιτάμε στη Δύση και αυτός στην Ανατολή”, είπε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου (ΑΝΤ1), ενώ και η Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία λειτουργεί ως σύνδεσμος μεταξύ του Μαξίμου και την Κ.Ο. της ΝΔ διερωτήθηκε (Alpha 9,89) “πώς είναι δυνατόν να συμφωνήσουμε προγραμματικά με τον κ. Βελόπουλο σε θέματα εξωτερικής πολιτικής ή στους τομείς της υγείας με τους εμβολιασμούς;”. Και από τη μεριά της Ελληνικής Λύσης, βεβαίως, κάθε σενάριο διαψεύδεται, αν και το κόμμα του κ. Βελόπουλου συντηρεί μια φιλολογία ότι η ΝΔ θα μπορούσε μετεκλογικά να μην…εποφθλαμιά όλο το κόμμα, αλλά μερικούς βουλευτές, προκειμένου να συγκροτήσει μια ευκαιριακή πλειοψηφία. Και αυτό, βεβαίως, διαψεύδεται διαρρήδην από μέρους της κυβέρνησης.
Στην πραγματικότητα, από τη στιγμή που οι ‘γέφυρες” με το ΠΑΣΟΚ μοιάζουν αυτή τη στιγμή “καμμένες”, για την κυβέρνηση ο βασικός στρατηγικός στόχος είναι η αυτοδυναμία. Εξ ου και, όσο πλησιάζουμε προς τις κάλπες, τα διλήμματα, με έμφαση αυτό της σταθερότητας έναντι της ακυβερνησίας, θα τίθενται όλο και πιο εμφατικά προς τους πολίτες. Ο κ. Μητσοτάκης, άλλωστε, έχει διαμηνύσει ότι δεν νοείται χαλαρότητα και στην πρώτη κάλπη της απλής αναλογικής. Ήδη, δε, η ΝΔ αναδιατάσσει τις δυνάμεις της, με τον πρωινό καφέ του Μαξίμου να διευρύνεται με την επαναφορά του επικοινωνιολόγου Έρικ Πάρκς ως campaign strategist, ενώ μια φορά στο τέλος της εβδομάδας θα συμμετέχει σε αυτόν και ο γραμματέας της ΝΔ Παύλος Μαρινάκης, μεταφέροντας τον “παλμό” που εισπράττουν από την κοινωνία τα κομματικά στελέχη.
