Γράφει ο Τάσος Γ. Καπουρνιώτης Αρχιτέκτονας
Σαν κοινωνία εννοείται το σύνολο των ανθρώπων που συμβιώνουν σε κάποιον τόπο.
Εναλλακτικά θα μπορούσε να ορισθεί και σαν η διαρκής στο χρόνο συνεργατική ομάδα, τα μέλη της οποίας ανέπτυξαν και αναπτύσσουν οργανωμένα πρότυπα σχέσεων, συνεργασιών μέσω μιας διαρκούς αλληλεπίδρασης.
Οι κοινωνίες διαμορφώνουν διάφορα πρότυπα συμπεριφοράς που τα θεωρούν αποδεκτά ή απαράδεκτα.
Αυτά τα πρότυπα συμπεριφοράς σε μια σταθερή κοινωνία είναι γνωστά ως κοινωνικοί κανόνες, οι οποίοι πρέπει να τηρούνται για μια σφαιρική επιτυχία.
Οι κοινωνίες και οι νόρμες τους υφίστανται σταδιακές και διαρκείς αλλαγές ακολουθώντας την εξέλιξη.
Ευρύτερα, μια κοινωνία είναι μια οικονομική, κοινωνική και λόγω αναγκών παραγωγής βιομηχανική υποδομή, φτιαγμένη από μία ποικίλη συλλογή ατόμων.
Από τον Διαφωτισμό οι κοινωνίες τείνουν να είναι (έγιναν) πιο ισότιμες με την δημοκρατία το πιο αποδεκτό πολιτικό σύστημα.
Καταλήγοντας, είναι φανερό πως σε μια κοινωνία πρέπει να υπάρχει ισορροπία, ο κάθε άνθρωπος δεν μπορεί να αποκλείσει τον εαυτό του ή να τον αποκλείσουν από αυτήν γιατί τον και την χρειάζεται.
Όλοι μαζί αποτελούν ένα παζλ από ξεχωριστά άτομα που στο σύνολό τους (πληθυσμός) συμπληρώνουν την κάθε κοινωνία και συντελούν στην ανάπτυξή της..
Ο Μανάβης, ο Αγρότης, ο Χασάπης, ο Βοσκός, ο Φούρναρης, ο Μπακάλης, ο Μάστορας, είναι απαραίτητοι για να υπάρχουν ο Γιατρός, ο Δάσκαλος, ο Δικηγόρος, ο Μηχανικός, ο Οικονομολόγος.
Το οποιοδήποτε πτυχίο δεν μπορεί να υπάρξει και να αποδώσει χωρίς το κασάκι, το ράφι, τον μπαλτά, το σφυρί, το πριόνι, το μυστρί, το φτυάρι, τον κασμά, το οποιοδήποτε εργαλείο.
Κάθε κοινωνία για να είναι οργανωμένη Διοικείται / Διαχειρίζεται από μια ομάδα εκλεγμένων αντιπροσώπων μέσα από τα μέλη της και για τον σκοπό αυτό γίνονται Εκλογές σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Είναι μια διαδικασία βάσει της οποίας ένας οργανωμένος αλλά και συντεταγμένος πληθυσμός επιλέγει αυτούς που θεωρεί ικανούς να τον εκπροσωπήσουν στην διαχείριση του συνόλου.
Είναι το δημοκρατικότερο μέσο επιλογής ικανών αντιπροσώπων σε κάθε είδους ανάγκη κάθε βαθμίδας (Πόλη-Χωριό-Χώρα) κοινωνικής ομαδοποίησης.
Τέλος το σεμινάριο… Έπρεπε να γίνει γιατί από την λειτουργία μιας κοινωνίας εξαρτώνται τα πάντα που την αφορούν….
Έρχομαι στο δια ταύτα…..
Οι Εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση πλησιάζουν, στην πόλη μας οι διεκδικητές γνωστοί, δηλώθηκαν οι παρατάξεις που η κάθε μία, αποτελούμενη από άτομα της τοπικής κοινωνίας (γνωστά από το βιογραφικό τους), θα διεκδικήσει την Δημοτική Αρχή.
Βασικοί αντίπαλοι η παράταξη της σημερινής Δημοτικής Αρχής και το νεοσύστατο συγκρότημα επιστημόνων και ατόμων «καθώς πρέπει», όπως αρέσκονται να λένε (πολύ εγωιστικό).
Σε δηλώσεις τους (οι συγκεκριμένοι όπως και πολλοί από εκείνους που τους υποστηρίζουν), για το αντίπαλο δέος (έτσι είναι γιαυτούς), στην προσπάθειά τους να το αμαυρώσουν υποβαθμίζοντάς το, προβάλλουν τις ιδιότητές και την κοινωνική τους θέση (σημερινή ή πρώην), σαν πλεονέκτημα ανωτερότητας.
Κλασικό Παράδειγμα: Ένας από αυτούς, που εδώ και 24 χρόνια είναι Καθηγητής στο ΠΘ σε μια από τις τοπικές πιο Πολιτισμικές Πολυτεχνικές σχολές (Αρχιτεκτονική), έπρεπε να χρηστεί υποψήφιος, για να θυμηθεί επιτέλους ότι υπάρχει για αυτή την πόλη.
Αλήθεια τόσο καιρό τι έκανε εκτός από το να συγγράφει, να παίρνει προβιβασμούς και εύσημα για την ειδικότητά του (τον εαυτούλη δηλαδή).
Επί του θέματος, τελικά δεν μας είπε την άποψή του σαν Αρχιτέκτονας για τους δίδυμους κόμβους…..
Έγραψε όμως και μας απηύθυνε μια επιστολή με τίτλο «Εδώ και χρόνια ο Βόλος βυθίζεται αργά σε μια πολιτική δυστοπία».
Σε αυτήν με 1310 (ακαταλαβίστικες, κυρίως εντυπωσιασμού και αριστερής χροιάς) λέξεις, βρίσκει την ευκαιρία να αμαυρώσει τους πολιτικούς του αντιπάλους.
Να αμαυρώσει…. με υποθετικές δικές του απόψεις, αστήριχτα επιχειρήματα και προσωπικά του συμπεράσματα.
Κατά την άποψή του ούτε λίγο ούτε πολύ οι πολίτες, έχουν εξαπατηθεί, από μια «φατρία» υπό την αιγίδα ενός σύγχρονου απαίδευτου Σατράπη και ζουν σε μια παραλυμένη, άβουλη και αιχμάλωτη κοινωνία (αυτά γράφει και μάλιστα με στόμφο) .
Μιλάει κατηγορώντας… για την παραισθησιογόνα δύναμη του θεάματος που προσφέρει ο Μπέος παρασύροντας τους πολίτες, με τους στολισμούς τις γιορτές και τα πανηγύρια αλλά και την συμπεριφορά του.
Ταυτόχρονα όμως ο ίδιος στην επιστολή κάνει το ίδιο, αντιγράφει αυτά που τον κατηγορεί χρησιμοποιώντας ιδιόρρυθμο λεξιλόγιο, δύσκολη εντυπωσιακή φρασεολογία, παριστάνοντας τον σπουδαίο (γνωστό χούι των δήθεν).
Άλλωστε αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο, είναι το σύνηθες moto της αριστεράς … φανφάρες, ύφος και τίποτα…..
Ακόμη γράφει για ένα βαλτώδες περιβάλλον που στηρίζει τον Μπέο, για μια παραλυμένη, άβουλη και αιχμάλωτη κοινωνία που τον υφίσταται.
Τα φαινόμενα όμως άλλα δείχνουν, δεκάδες από όλες τις κοινωνικές βαθμίδες είναι εκείνοι που ζήτησαν να συμμετάσχουν σαν υποψήφιοι στο ψηφοδέλτιο του συνδυασμού του και πάρα πολλοί από αυτούς αν και καινούργιοι έγιναν δεκτοί.
Γεγονός κόντρα σε όλα όσα λένε οι εγκυκλοπαίδειες για τις «φατρίες», ότι δηλαδή αποτελούνται από κλειστά κυκλώματα.
Αρκεί όμως να δει κάποιος τα video, τις φωτό από την παρουσίαση των υποψηφίων του ψηφοδελτίου της συγκεκριμένης αντιπάλου στον Μπέο παράταξης.
Κοιτάζοντας τις πρώτες σειρές, αλλά και γενικά δεν χρειάζεται πολύ σκέψη για να αντιληφθεί κανείς για το ποιοι είναι «φατρία».
Οι περισσότεροι με πολύ ύφος, άσχετα αν είναι πρώην ξεζουμισμένοι, πολιτικά ζόμπι, υπεύθυνοι της πάλαι ποτέ μιζέριας, χωρίς να έχουν αφήσει καμιά έμπρακτη κληρονομιά (μόνο λόγια), εμφανίζονται προκλητικά, αγνοώντας (αδιαφορώντας θα έλεγα) για τις απόψεις και επιθυμίες των πολιτών.
Από την άλλη είναι προσβολή (επανέρχομαι στην επιστολή) να σνομπάρεις κατηγορώντας σαν άβουλο και παρασυρμένο το κοινό που ζητάς να σε ψηφίσει.
Το DNA της κάθε κοινωνίας είναι τόσο ισχυρά σφυρηλατημένο από την ανάγκη επιβίωσης, ανάπτυξης, εξέλιξης που μεταδίδεται σε κάθε μέλος της (βλέπε σεμινάριο αρχής).
Στην προκειμένη περίπτωση είναι σίγουρο πως τα τοξικά υπόλοιπα μιας νοσηρής περιόδου θα πάρουν την απάντηση που τους αρμόζει.
Η οποιαδήποτε αλλαγή προς την εξέλιξη είναι επόμενο να γίνει μέσα από την συνέχεια της υπάρχουσας Δημοτικής Αρχής.
Τα στελέχη της οποίας θα εκλεγούν από ένα ψηφοδέλτιο στο σύνολό του αποτελούμενο από απλούς πολίτες της οποιασδήποτε κοινωνικής βαθμίδας (επιστήμονες, επιχειρηματίες, επαγγελματίες).
Έπαψαν!… πλέον να υπάρχουν οι Δήθεν, η εποχή των κομπιούτερ φανερώνει τα πάντα αναζητώντας την πραγματικότητα…. και αυτό θα γίνει.
Η Κοινωνία την Κυριακή 8/10 θα δείξει τα προτερήματά της.
