Στις δικαστικές αίθουσες, όπως όλα δείχνουν, μεταφέρεται η προσπάθεια υγειονομικών που δεν αποδέχθηκαν την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού κατά της πανδημίας του κορωνοϊού και επειδή παρέμειναν ανεμβολίαστοι τέθηκαν σε αναστολή εργασίας, καθώς υπηρετούσαν σε δομές υγείας, όπως το Νοσοκομείο Βόλου που εκείνη την περίοδο έδινε μάχη χαρακωμάτων κατά του COVID -19 φτάνοντας να νοσηλεύει μέχρι και 110 ασθενείς την περίοδο των lockdown.
Η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού επιβλήθηκε με τον Ν. 4820/2021 και ως γνωστόν είχε προκαλέσει τις αντιδράσεις των ανεμβολίαστων υγειονομικών οι οποίοι προχώρησαν σε διάφορες κινητοποιήσεις.
Γιατροί, νοσηλευτές, διοικητικοί και τραυματιοφορείς στον Βόλο, προσανατολίζονται να ακολουθήσουν το παράδειγμα συναδέλφων τους στη Λάρισα, που ήδη προσέφυγαν στο Διοικητικό Εφετείο ζητώντας να κριθούν παράνομες στο σύνολό τους οι αναστολές εργασίας (σ.σ. μεταξύ των οποίων και η παράταση από 1η Απριλίου έως 31 Δεκεμβρίου 2022) που τους επιβλήθηκε ως τιμωρητικό μέτρο όπως το χαρακτηρίζουν και παράλληλα αξιώνουν η περίοδος που έμειναν εκτός εργασίας να μην απολεσθεί από τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα.
Να σημειωθεί ότι στα δικαστήρια ήδη εκκρεμούν αιτήσεις αναίρεσης των αναστολών που έχουν κατατεθεί από αρκετούς εργαζόμενους σε διάφορες δομές υγείας πανθεσσαλικά.
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές υγειονομικοί αποφάσισαν να προχωρήσουν δικαστικά, μετά την πρώτη αγωγή που τέθηκε υπόψη του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, όπου είχε προσφύγει ανεμβολίαστος υγειονομικός και εκδικάστηκε στις 7 Απριλίου.
Στην απόφασή του το δικαστήριο, βασιζόμενο και στη σχετική απόφαση του ΣτΕ, σημειώνει μεταξύ άλλων:
«Είναι προφανές ότι η ως άνω συμπεριφορά των εναγομένων, που συνίσταται στην απένταξη από το προσωπικό του Νοσοκομείου και στην αδικαιολόγητη μη καταβολή των αποδοχών από 01/9/2021 και έπειτα, εκτός από προδήλως προσβλητική για το πρόσωπό, επιδεικνύει αντίθετη προς την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη συμπεριφορά».
«Στην προκειμένη περίπτωση, η από 1/9/2021 ένταξη σε καθεστώς αναστολής εργασίας χωρίς υποχρέωση καταβολής των αποδοχών που έγινε σε συμμόρφωση προς τη νομοθετική επιταγή του άρθρου 206 ν. 4820/2021, που επέβαλε για επιτακτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας, τον υποχρεωτικό εμβολιασμό κατά του κορονοϊού όλου του προσωπικού (ιατρικού, παραϊατρικού, νοσηλευτικού, διοικητικού και υποστηρικτικού) σε ιδιωτικές (και δημόσιες και δημοτικές) δομές υγείας (κλινικές), έγινε χωρίς να συντρέχουν τελικά οι όροι του νόμου, όπως κρίθηκε με την υπ’ αρ. 2332/2022 απόφαση του Γ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας». Ο ενάγων «δικαιούται, συνεπώς, μισθούς υπερημερίας. Η δε από 1/9/2021 θέση σε καθεστώς αναστολής εργασίας κατ’ άρθρο 206 ν. 4820/2021 αποτελούσε μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας, για το οποίο διαμαρτυρήθηκε σιωπηρά, με μη εμβολιασμό επί μακρό χρονικό διάστημα 15,5 μηνών, ήτοι από 1/9/2021 μέχρι 13/12/2022. Παρανόμως τέθηκε σε καθεστώς αναστολής εργασίας κατ’ άρ. 206 ν. 4820/2021 και δικαιούται και χρηματική ικανοποίηση για ηθική βλάβη».
Η αγωγή του ανεμβολίαστου υγειονομικού είχε στραφεί κατά του φορέα όπου εργαζόταν ο ενάγων, του υπουργού Υγείας και του Ελληνικού Δημοσίου, όπως αυτό εκπροσωπείται νομίμως διά του υπουργού Οικονομικών. Το δικαστήριο αναγνώρισε «την υποχρέωση των εναγομένων να καταβάλουν, εις ολόκληρον ο καθένας, το χρηματικό ποσό των τριάντα έξι χιλιάδων οκτακοσίων ενενήντα έξι (36.896) ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφληση». Όπως αναφέρεται στην απόφαση, γίνεται δεκτή και η προϋπηρεσία του εργαζομένου, δηλαδή ο συντάξιμος χρόνος του.
ΠΗΓΗ: ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
