Κατέληξε από τα συμπτώματα του κορωνοϊού σε ηλικία 78 ετών πριν λίγες ημέρες, νοσηλευόμενος στο Νοσοκομείο Βόλου ο λυκειάρχης Κωνσταντίνος Δουμπιώτης. Ο αδερφός του Απόστολος, γνωστός μηχανικός του Βόλου τον αποχαιρέτησε με μία ανάρτηση γεμάτη συγκίνηση:
«Έχουν περάσει λίγες μέρες από τότε που έφυγες ξαφνικά από την ζωή μας Μεγάλε αγαπημένε μου αδελφέ. Δεν μπρορώ να πιστέψω ότι, σε χασαμε για πάντα. Ενώ ήσουν μια χαρά, νικήθηκες απο την ασθένεια της Πανδημίας αφού έδωσες μια άνιση μάχη με τον αόρατο αυτόν εχθρό που τόσο κόσμο έχει σκοτώσει σ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα. Έφυγες μ΄ένα τρόπο που δεν σου ταίριαζε, μόνος στα νοσοκομειακά κρεβάτια του Πόνου, χωρίς να μπορεί να σε δει και να σε περιποιηθεί η αγαπημένη σου σύζυγος, τ΄αδέλφια σου, ολοι αυτοί που σ΄αγαπούσαν και είναι παρα πολλοί.
Εχω ιερό χρέος να πώ δυο λόγια για σένα αδελφέ μου γιατί ήσουν πολλά χρόνια, ο αγαπημένος Δάσκαλος για πολλούς συντοπίτες μας, και όλοι έχουν να πουν ένα καλό λόγο για σένα, για τις γνώσεις σου, για το χαμόγελό σου, για την διδασκαλία σου και τις διδαχές σου. Δίδαξες τους ίδιους και πολλές φορές και τα παιδιά τους. Δίδαξες ήθος στους Συναδέλφους σου, που σε πίστευαν και σε λάτρεψαν. Ευτύχησες να γίνεις Λυκειάρχης με γενική αποδοχή.
Αγαπημένε μου αδελφέ, υπήρξες ένας τέλειος οικογενειάρχης, σύζυγος, πατέρας και παππούς και ευτύχησες να δεις τον μονάκριβο, αγαπημένο σου γιό, έναν εξαιρετικό επιστήμονα, γιατρό, Γναθοχειρουργό και Διευθυντή σε Νοσοκομείο της Βρετανίας.
Άνθρωπος με όλα τα γράμματα κεφαλαία, ήσουν αυτός που έδινε συνεχώς, με αγάπη σ΄αυτούς που είχαν ανάγκη, δεύτερος πατέρας για τα ανήψια σου, που μαζί με την αγαπημένη σου σύζυγο τα μεγαλώσατε και ευτυχήσατε να τα δείτε επιστήμονες με οικογένεια και ανιψάκια που τα έχετε εγγονάκια σας.Αδελφέ μου, έφυγες τόσο ξαφνικά, και μας αφησες μεγάλο κενο που δεν αναπληρώνεται. Άφησες την αγαπημένη σου Φιλάνθη μόνη, που μαζί ζήσατε συνεχώς, για περισσότερο από 55 χρόνια, ειναι απαρηγόρητη, σ΄ αγάπησε πολύ!!Δυστυχώς αυτή είναι η Ζωή, συνοδεύεται απαραίτητα απο τον Θάνατο.Θα θυμόμαστε, πάντα το γελαστό σου πρόσωπο. Αιωνία σου η μνήμη.»
