Μπορεί οι εξελίξεις γύρω από την εξιχνίαση της δολοφονικής επίθεσης με μολότοφ πριν από έντεκα χρόνια στην Marfin, να φέρουν αποτελέσματα μετά την έρευνα της Κρατικής Ασφάλειας και τα ενοχοποιητικά στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί, ωστόσο ο χρόνος για τις οικογένειες των θυμάτων της Αγγελικής, της Παρασκευής και του Επαμεινώνδα έχει σταματήσει στη μαύρη εκείνη μέρα της 5ης Μαΐού 2010, όπου οι τρεις νέοι βρήκαν φρικτό ασφυκτικό θάνατο από τους καπνούς που έπνιξαν το τραπεζικό καταστήματα.
Ο πόνος εξακολουθεί να είναι το ίδιο μεγάλος, αφού όσο χρόνια και αν πέρασαν από τότε, ποτέ κανένα «γιατί» κι αν έθεσαν ακόμα και μέσα στις δικαστικές αίθουσες δεν απαντήθηκε με αποτέλεσμα ο άδικος χαμός των παιδιών τους να παραμένει το μεγάλο αγκάθι στις ψυχές τους.
Ακόμα και σήμερα τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν αυτό που πραγματικά αισθάνονται τόσο εκείνοι όσο και οι 24 εργαζόμενοι που έζησαν την φρίκη.
Στην περίπτωση ειδικά της οικογένειας της Αγγελικής Παπαθανασοπούλου της 32χρονης εγκύου μόλις τεσσάρων μηνών, το όποιο αποτέλεσμα των ερευνών δεν θα λειτουργήσει ποτέ ως βάλσαμο στον πόνο τους, παρά μόνο ως δικαίωση για την ψυχή του παιδιού τους, καθώς όπως λέει η μητέρα της Τότα στο protothema.gr: «Πώς αισθανόμαστε… Πώς μπορεί να αισθανόμαστε μετά από αυτό που μας έτυχε όσα χρόνια κι αν περάσουν. Ας αφήσουμε καλύτερα την υπόθεση να εξελιχθεί και βλέπουμε».
Η 32χρονη Αγγελική εργαζόταν ως credit officer στο τμήμα συναλλαγών επιχειρήσεων, το οποίο στεγαζόταν στον 3ο όροφο του υποκαταστήματος της Marfin στην οδό Σταδίου. Ήταν παντρεμένη και την περίοδο εκείνη βίωνε την πιο μεγαλειώδη στιγμή στη ζωή μιας γυναίκας, καθώς ήταν έγκυος τεσσάρων μηνών.
Τα τελευταίας της λεπτά στη ζωή είχε περιγράψει στις αρχές και στις δικαστικές αίθουσες με τον πιο δραματικό τρόπο ο σύζυγος της, καθώς ήταν ο τελευταίος που μίλησε μαζί του την ώρα του κακού:
«Στις 2 παρά, η Αγγελική μου τηλεφώνησε πανικόβλητη και μου είπε: “Μας έχουν βάλει φωτιά, θα σε πάρω σε λίγο”. Μου το έκλεισε. Αμέσως μετά την πήρα πίσω και μου είπε: “Δεν μπορώ να μιλήσω τώρα. Πνίγομαι”. Μου το έκλεισε πάλι. Την πήρα ξανά αλλά δεν το σήκωσε. Με πήρε τη στιγμή που κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να σωθεί. Αφού είχε κάνει ό,τι μπορούσε για να φύγει από τη φωτιά».
Η Αγγελική βρέθηκε νεκρή πλάι στο γραφείο της από ασφυξία προερχόμενη από τις αναθυμιάσεις των τοξικών ουσιών που καίγονταν επί ώρα δίπλα της. Δεν είχε προλάβει να φτάσει στην σκάλα που οδηγούσε στην ταράτσα του κτιρίου προκειμένου να σωθεί. Καταγόταν από το Αίγιο και ήταν πτυχιούχος της Μαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεμάτη όνειρα, είχε προχωρήσει σε μεταπτυχιακές σπουδές τόσο στην Αθήνα στη λογιστική όσο και στο City University στο Λονδίνο.
Εκτός όμως από την Αγγελική δικαίωση από την εξιχνίαση της υπόθεσης για τον φρικτό θάνατο που βρήκαν μέσα στο τραπεζικό κατάστημα της Σταδίου ζητούν και οι ψυχές της 32χρονης Παρασκευής Ζούλια που βρέθηκε κοντά στο γραφείο της στον 2ο όροφο, αλλά και ο 36χρονος Επαμεινώνδας Τσάκαλη που εντοπίστηκε στις σκάλες μεταξύ α΄ και β΄ ορόφου.
