Με αυτή τη λογική, λοιπόν, δεν μας τα είπαν και πολύ καλά τόσο η αντιπεριφέρεια Μαγνησίας, όσο και η αρμόδια υπηρεσία της, η Διεύθυνση Υγείας, για το θέμα του νερού της Πορταριάς…. Βέβαια όταν εκδίδεις μια ανακοίνωση μερικών χιλιάδων (!) λέξεων, με την οποία επιφυλάσσεις δι εαυτόν τους ρόλους του παρατηρητή, ελεγκτή, δικαστή και… τιμωρού και ταυτοχρόνως του ανεύθυνου και αμέτοχοι, η «γκάφα» πάντα ελλοχεύει…
Ετσι όλοι μείναμε με την απορία, πέραν του θαυμασμού για την υψηλή πολιτική και επιστημονική και γενική επάρκεια που αναγνώρισαν η μία στην άλλη, πως διάολο γίνεται τη μια μέρα να διαπιστώνεται μικροβιακό φορτίο, από έλλειψη χλωρίωσης, και την επόμενη να διαπιστώνεται υπερχλωρίωση!
Να υποθέσουμε ότι τις νύχτες ο Γαλάτης με τους δικούς του παίρνουν μπιτόνια με χλώριο και το ρίχνουν στις βρύσες; Μπορεί να το ακούσουμε και αυτό… εδώ ακούσαμε άλλα κι άλλα… αλλά ας ξεπεράσουμε το προφανές, που κάποιοι δεν θέλουν να δουν…
Να φαντασθείτε βγήκε και η ευγενής και ανιδιοτελής Κίνηση Πολιτών Πηλίου και Βόλου για το Νερό και κατηγορεί τους πάντες και τα πάντα (Δήμο, ΔΕΥΑΜΒ, Δ/νση Υγείας, Ιατρικό Σύλλογο, Δικαιοσύνη) ότι χλωριώνουν το νερό, όχι για λόγους δημόσιας Υγείας, αλλά για να το…ιδιωτικοποιήσουν!
Τους είπε άραγε κανείς ότι αν ήθελαν να το «πουλήσουν», αχλωρίωτο δεν θα έπιανε καλή τιμή και γι αυτό το χλωριώνουν; Ήμαρτον… και εν τέλει πότε είναι «ιδιωτικοποιημένο» το νερό; Όταν χρησιμοποιείται για να ποτίζουν αποκλειστικά τα κτήματά τους καμιά πενηνταριά άτομα ή όταν διατίθεται σε κάποιες δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων που το στερούνται; Μη τρελαθούμε τελείως, δηλαδή…
