Στα μέσα Απριλίου ξεκινάει η πολύκροτη δίκη για την υπόθεση των “στημένων” αγώνων του 2011. Το πως φτάσαμε ως τη δίκη είναι λίγο πολύ γνωστό. Πολιτικές παρεμβάσεις, διάτρητα βουλεύματα, δικογραφία που μπάζει από παντού…
Είτε έτσι όμως, είτε αλλιώς η υπόθεση φαίνεται πως θα φτάσει στη δικαστική αίθουσα. Σε αυτή θα υπάρχουν 87 κατηγορούμενοι (ο Θεός να τους κάνει κατηγορούμενους) και 66 μάρτυρες. Καλά ακούσατε 66 μάρτυρες. Που βρέθηκαν όλοι αυτοί είναι απορίας άξιον, αλλά εν πάση περιπτώσει βρέθηκαν.
Μεταξύ των μαρτύρων είναι κυρίως νυν και πρώην παράγοντες ποδοσφαίρου, καθώς και δημοσιογράφοι. Και το ερώτημα είναι το εξής: Τι μπορεί να γνωρίζουν οι συγκεκριμένοι μάρτυρες γι αυτή την υπόθεση; Προφανώς και τίποτα. Απλά θα πουν τι άκουσαν στην πιάτσα και τίποτα παραπάνω. Διότι είναι δεδομένο ότι κανείς από όλους αυτούς δεν είναι σε θέση να καταγγείλει κάτι συγκεκριμένο.
Ωστόσο, η μεγαλύτερη απορία μου είναι η εξής: Πώς είναι δυνατόν να εκδικάζεται μία υπόθεση για στημένους αγώνες και να μην υπάρχει ούτε ένας ποδοσφαιριστής για μάρτυρας. Πώς είναι δυνατόν να καλούνται 66 μάρτυρες και μέσα σε αυτούς ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ποδοσφαιριστής; Προφανώς για κάποιους, ο Χ δημοσιογράφος ή Ψ πρώην παράγοντας γνωρίζει περισσότερα για ένα υποτιθέμενο στημένο ματς, απ’ ότι ένας ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε στο συγκεκριμένο παιχνίδι.
Απ’ όπου και να πιάσεις τη συγκεκριμένη υπόθεση βρωμάει.
Κάποιοι πίστευαν ότι έστω την ύστατη στιγμή η Δικαιοσύνη θα λειτουργούσε με συνείδηση και ακεραιότητα.
Αλλά αν κρίνουμε από τους μάρτυρες κατηγορίας που θα κληθούν να καταθέσουν μάλλον διαψευστήκαμε για μία ακόμη φορά.
