Αβάσταχτο το παράπονο της Νατάσσας Οικονόμου, περιφέρεται από κανάλι σε ραδιόφωνο και τούμπαλιν για να το διεκτραγωδήσει… με βρίζουν αυτοί οι παλιάνθρωποι της Δημοτικής Αρχής και το χειρότερο δεν αναγνωρίζουν το ανεκτίμητο, μοναδικό, ανεπανάληπτο (παγκοσμίως) έργο του Πάνου Σκοτινιώτη, είναι το ρεζουμέ, όσων με το γνωστό εκφραστικό και παθιασμένο ύφος της (που θυμίζει λίγο Εσκιμώο σε ιγκλού) μοιράζεται μαζί μας, προκαλώντας κύματα συμπάθειας και συγκατάβασης στο πρόσωπο της, αλλά και στον αδικημένο Πολυχρονεμένο!
Και ένα δίκιο το έχει η (μεγαλο)κοπέλα… αυτοί οι άνθρωποι την βρίζουν την ώρα που εκείνη μιλώντας γι αυτούς αναπέμπει ύμνους και δοξαστικά, όπως αυτά που έγραψε σχολιάζοντας τον απολογισμό και συγκεκριμένα: «Όλος ο «θίασος» επί σκηνής. Ο εκτελών χρέη «θιασάρχη» να προσπαθεί να διαβάσει το «σενάριο» που του έγραψαν…» ή «και όλο τον προϋπολογισμό του Δήμου να ξοδέψουν για λαμπιόνια, την πόλη δεν πρόκειται να τη φωτίσουν. Το μαύρο σύννεφο σκεπάζει τον Βόλο»
Εκτός πια και αν επειδή μιλά και για λάσπη και για λασπομηχανή, πρόκειται περί αυτοκριτικής, οπότε αποσύρουμε τους καλούς λόγους για την δοξασμένη παρουσία της στην πόλη… ιδιαίτερα ως αντιδημάρχου καθαριότητας (πφφφφ)…
