Η 3η Γενική Ιερατική Σύναξη της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, για το νέο ιεραποστολικό έτος, πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας. Μάλιστα, καταγράφεται ως μία πρωτότυπη και διδακτική εμπειρία για τους Κληρικούς μας, καθώς είχαν την ευκαιρία να ακούσουν και να διαλεχτούν με τέσσερις μαθητές του Μουσικού Σχολείου Βόλου, οι οποίοι μίλησαν με παρρησία, όσο και με σεβασμό και ευπρέπεια, για την Εκκλησία και τον Ιερέα που ονειρεύονται. Πρόκειται για τους μαθητές της Β΄ Λυκείου Αργύρη Γιαννίση – Μανέ, Μάριο Πίο – Γεροστάθη και Παρασκευή Τσιάντου και την μαθήτρια της Γ΄ Λυκείου Πελαγία Χατζηγεωργίου. Τους μαθητές συνόδευαν η Δ/ντρια του Μουσικού Σχολείου κ. Αρετή Τζαννετοπούλου, ο Υπ/ντής κ. Ευάγγελος Παυλίδης και ο Πρόεδρος της Ενώσεως Γονέων και κηδεμόνων κ. Απόστολος Νάνος.
Τις τοποθετήσεις των μαθητών απασχόλησαν ζητήματα όπως οι Σχέσεις Κράτους – Εκκλησίας, Εκκλησίας και Επιστήμης, το ζήτημα του Νηπιοβαπτισμού, όσο και της κατηχητικής μορφής του μαθήματος των θρησκευτικών, ωστόσο, όμως, εξέφρασαν την αντίθεσή τους με το δικαίωμα απαλλαγής απ’ αυτό. Εξέφρασαν την ενόχλησή τους για την κατάχρηση της θέσης τους στην κοινωνία, που παρατηρείται σε μερίδα Κληρικών, για την μισθοδοσία του ιερού Κλήρου από το Κράτος, αλλά και τα μεμονωμένα κρούσματα πλουτισμού και χλιδής, που κατά την γνώμη τους παρατηρούνται σε πρόσωπα της Εκκλησίας και Ιερούς Ναούς.
Ιδιαίτερη αναφορά έκαναν στην ρητορική μίσους που εκπέμπεται από κάποια ιερατικά πρόσωπα, που συμβάλλουν στους ποικίλους διαχωρισμούς μέσα στην κοινωνία και στην διαιώνιση προκαταλήψεων, αναγνωρίζοντας, όμως, ότι αποτελούν την εξαίρεση και δεν πρέπει να χαρακτηρίζουν την Εκκλησία και τους λειτουργούς της εν συνόλω. Ο μαθητές, επίσης, επεσήμαναν την έλλειψη αμεσότητας στην επικοινωνία μαζί τους, στην οποία συμβάλλει και η γλώσσα της Θείας Λατρείας και του κηρύγματος, την απουσία θρησκευτικού προτύπου στην οικογένεια και στο σχολείο και ζήτησαν η Εκκλησία να είναι εκείνη που θα επιμελείται την διαμόρφωση του μαθήματος των θρησκευτικών.
Τέλος, αναφέρθηκαν στο Άβατο του Αγίου Όρους, θεωρώντας ότι αντίκειται στις αρχές των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και περιέγραψαν τον Ιερέα που επιθυμούν ως συνομιλητή και καθοδηγητή: Να εκπέμπει εμπιστοσύνη, σεβασμό και αγάπη, να είναι φίλος και όχι κριτής, να λειτουργεί ως φάρος ελπίδας, να είναι πρότυπο για το ποίμνιό του, να είναι ταπεινός και ευπροσήγορος, επιδεικνύοντας κατανόηση στις ανάγκες και τις απόψεις των νέων. Ζήτησαν δε οι ιερείς μας να επισκεφθούν το σχολείο τους και να συνεχιστεί αυτός ο ωραίος διάλογος και στον δικό τους χώρο.
Τον λόγο, στην συνέχεια, έλαβε ο Σεβ. Μητροπολίτης κ. Ιγνάτιος, ο οποίος τόνισε ότι τα παιδιά εξέφρασαν την εικόνα που ο μέσος Έλληνας έχει σήμερα για την Εκκλησία και ζήτησε να μην πέφτουν στην παγίδα της γενίκευσης. Αναφέρθηκε στην προσφορά της Εκκλησίας στην διάσωση της γλώσσας, του πολιτισμού, της Παιδείας, κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας, που δικαιολογεί την στενή συμπόρευσή της με το Έθνος και το Κράτος στον ελεύθερο ιστορικό μας βίο. Ο κ. Ιγνάτιος επεσήμανε ότι υπάρχουν σαφείς διακριτοί ρόλοι μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας στον τόπο μας, ενώ για την μισθοδοσία του Κλήρου επανέλαβε ότι αποτελεί αναγνωρισμένη, πλέον, συμβατική υποχρέωση της Πολιτείας. Ο Σεβασμιώτατος ανέλυσε τις συνέπειες που θα έχει η επιβολή στο Σύνταγμα του όρου «ουδετερόθρησκο» Κράτους, αφού, εκτός των άλλων, η πατρίδα μας είναι συνδεδεμένη με σχέσεις ζωής με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αλλά και με τα Ελληνορθόδοξα Πατριαρχεία της Ανατολής και την Εκκλησία της Αμερικής, γεγονός που δεν μπορεί να αλλάξει. Αναφορικά με τις σχέσεις Εκκλησίας και Επιστήμης παρατήρησε ότι η Ορθοδοξία ουδέποτε συγκρούστηκε με την Επιστήμη και ομιλώντας για ευρύτερα βιο-ηθικά ζητήματα επεσήμανε ότι η Εκκλησία δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποστεί από τις αρχές του Ευαγγελίου και της Ιεράς Παράδοσης. Θα υπερασπίζεται πάντα την αξία της ζωής, από την άκρα σύλληψη έως τον θάνατο.
Αναφορικά με το μάθημα των Θρησκευτικών, ο κ. Ιγνάτιος τόνισε ότι ευθύνη του σχολείου είναι να διδάξει σε όλους τους μαθητές το θρησκευτικό φαινόμενο, δίνοντας, όμως, την πρέπουσα βαρύτητα στην Ορθόδοξη πίστη και παράδοση. Καταδίκασε την ρητορική μίσους, που χαρακτήρισε μεμονωμένη και εξήρε την λειτουργία του Συνοδικού συστήματος στην Εκκλησία μας, όπου όλοι έχουν το δικαίωμα να εκφράζονται ελεύθερα, η Εκκλησία, όμως, τοποθετείται Συνοδικώς. Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στο Μυστήριο του Γάμου και της Οικογένειας, ως γεγονός υπέρτατης ενότητας άνδρα και γυναίκας με καρπό την τεκνοποιία, διδασκαλία από την οποία η Εκκλησία δεν πρόκειται να υποχωρήσει. Όσον αφορά στην Θεία Λατρεία, αναφέρθηκε στις ποικίλες ποιμαντικές πρωτοβουλίες, που αποσκοπούν στην καλύτερη δυνατή συμμετοχή του λαού μας σ’ αυτήν, όπως η έκδοση ειδικών λειτουργικών φυλλαδίων, η τέλεση υποδειγματικών Θείων Λειτουργιών για τους μαθητές, η λειτουργία Σχολής Λειτουργικής Γλώσσας. Τέλος, σχετικά με το Άβατο του Αγίου Όρους, τόνισε ότι πρόκειται για αναμφισβήτητη παράδοση, διεθνώς κατοχυρωμένη.
Ακολούθησε η παρέμβαση της Δ/ντριας του Μουσικού Σχολείου κ. Αρετής Τζαννετοπούλου, η οποία επεσήμανε ότι τα παιδιά μας εκφράζουν ότι έχουν μέσα τους και μας λένε πάντα τι περισσότερα πρέπει να πράξουμε η οικογένεια, το Σχολείο και η Εκκλησία για να προσφέρουμε σ’ αυτά την αλήθεια.
Ακολούθησε εποικοδομητικός διάλογος, με την συμμετοχή αρκετών Κληρικών μας. Το σίγουρο είναι πως από την σημερινή σύναξη άπαντες και οι μαθητές και οι Κληρικοί, βγήκαν σοφότεροι και ωφελημένοι.
