Τη χειρότερη δυνατή κατάληξη είχε το χθεσινό Eurogroup, επιβεβαιώνοντας τις πληροφορίες που ανέφεραν ότι το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών δεν είναι διατεθειμένο να κάνει στην παρούσα φάση άλλες παραχωρήσεις στο θέμα του χρέους.
Κατ’ αρχάς δεν υπάρχει ακόμα εκταμίευση δόσης. Κι αυτό όχι γιατί απομένουν 25 προαπαιτούμενα από τα 140, που πρέπει να τακτοποιηθούν, αλλά γιατί πολύ απλά για να κλείσει η αξιολόγηση θα πρέπει να συνυπογράψει το ΔΝΤ άρα να συμφωνήσει στην ενεργό εμπλοκή του στο ελληνικό πρόγραμμα. “Έμεινε χρόνος αλλά όχι αρκετός” τόνισε ο Κλάους Ρέγκλινγκ, θυμίζοντας έτσι ότι ακόμα κι αν στις 15 Ιουνίου υπάρξει η συνολική συμφωνία που προανήγγειλε ο Γ. Ντάισελμπλουμ με ομολογουμένως προσεκτικά διατυπωμένες λέξεις και εκφράσεις, απαιτούνται 3-4 εβδομάδες για να εγκριθεί αυτή από τα εθνικά κοινοβούλια και περίπου 5 εβδομάδες για να περάσει από το εκτελεστικό συμβούλιο του ΔΝΤ, άρα αγγίζουμε το “καυτό” τετραήμερο 17-20 Ιουλίου, όπου πρέπει να πληρωθούν 6,3 δισ ευρώ.
Δεύτερον, ενδεχόμενο έκτακτου Eurogroup, πλην συγκλονιστικού απροόπτου, δεν υπάρχει. Κι αυτό όχι γιατί δεν αναφέρθηκε ούτε μια φορά ως σενάριο εργασίας από το Γ. Ντάισελμπλουμ, αλλά γιατί πολύ απλά από τα όσα ανέφερε και υπονόησε ο επικεφαλής του Eurogroup, η απόσταση μεταξύ Ευρωπαίων- δηλαδή Βερολίνου- και ΔΝΤ είναι τόσο μεγάλη, που είναι ζήτημα αν προλαβαίνουν να την καλύψουν στις επόμενες τρεις εβδομάδες.
Τρίτον και σημαντικότερον, ακόμα και η εξειδίκευση των μέτρων ελάφρυνσης του Χρέους, που υποτίθεται ότι θα εφαρμοστούν στο τέλος του Προγράμματος, απαιτεί τέτοιους συμβιβασμούς, οι οποίοι επί του παρόντος δεν είναι εφικτοί. Όσοι παρακολούθησαν τη συνέντευξη Τύπου των Ντάισλμπλουμ, Μοσκοβισί και Ρέγκλινγκ, έχασαν το μέτρημα για το πόσες φορές ακούστηκε η φράση “αν χρειαστεί” (if needed), απηχώντας τη γερμανική γραμμή, που λέει ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται ελάφρυνση Χρέους αλλά μεταρρυθμίσεις.
Στο μόνο που κατάφεραν να συμφωνήσουν χθες οι Ευρωπαίοι με το ΔΝΤ είναι ότι η Ελλάδα θα παραμείνει σε σκληρή λιτότητα, με πλεονάσματα 3,5%, ως το τέλος του 2022, ενώ από εκεί και πέρα υπάρχει ένα σκληρό παζάρι για το ρυθμό αποκλιμάκωσης τους. Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι γενικώς και αορίστως παρέπεμψαν στους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας, ενώ την ίδια ώρα οι ανταποκριτές μετέδιδαν πληροφορίες που ανέφεραν ότι στα προσχέδια του ανακοινωθέντος υπήρχαν σενάρια για πλεονάσματα 2% ή 2,2% ως το 2060. Σημειωτέον ότι πλεονάσματα και ρυθμοί ανάπτυξης πάνε χέρι- χέρι και το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών επιμένει ότι ο πήχης πρέπει να παραμείνει ψηλά, έτσι ώστε και η ανάγκη παρεμβάσεων στο Χρέος να είναι περιορισμένη. Αντιθέτως, το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι αμέσως μετά από την ολοκλήρωση του Προγράμματος, τα πλεονάσματα δεν θα πρέπει να ξεπερνούν το 1,5% του ΑΕΠ.
“Θολό” έμεινε, επίσης, το χρονικό διάστημα συγκράτησης των δανειακών αναγκών (Gross Financing Needs) στο 15% του ΑΕΠ, άρα και ο χρονικός ορίζοντας εφαρμογής των όποιων μέτρων ελάφρυνσης εξειδικευτούν και αποφασιστούν.
Αντιθέτως, καθαρό και ξάστερο έγινε ότι οι Ευρωπαίοι δεν πρόκειται να κάνουν ούτε μισό βήμα πέρα από τις αποφάσεις του περσινού Eurogroup. “Το ΔΝΤ θα πρέπει να αποδεχθεί τους περιορισμούς μας στα όσα προβλέπει η απόφαση του περσινού Μαίου. Δεν μπορούμε να πάμε πέρα από αυτά”, τόνισε ο Γ. Ντάισελμπλουμ.
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι οι Ευρωπαίοι δεν πρόκειται να δεχθούν τις υπερβάσεις που ζητά το ΔΝΤ ήτοι:
• Την επέκταση της περιόδου χάριτος ως το 2040 όχι μόνο για τα δάνεια του EFSF (δεύτερο μνημόνιο) αλλά και για τα διμερή δάνεια του πρώτου Μνημονίου και για τα δάνεια του ESM, κάτι που σημαίνει 20 και 6 χρόνια επιπλέον αντιστοίχως
• Την επέκταση των ωριμάνσεων ως το 2070 και για τα δάνεια του ESM και για τα διμερή δάνεια, κάτι που σημαίνει 10 και 30 χρόνια επιπλέον αντιστοίχως
• Την αναβολή των πληρωμών για τόκους όλων των δανείων (ESM, EFSF, διμερή) ως το 2040 και σταδιακή εξόφληση τους ως το 2070
Απόλυτη ήταν η απάντηση του Γ. Ντάισελμπλουμ και στο μείζον θέμα του “κλειδώματος” των επιτοκίων, που επίσης αποτελεί “αγκάθι” στις διαβουλεύσεις. “Όχι. Τα κράτη- μέλη δεν πρόκειται να αναλάβουν επιπλέον κόστος από τους Προϋπολογισμούς τους”, τόνισε ο Ολλανδός, αποκαλύπτοντας έστω άθελα του μια ακόμα πτυχή της σύγκρουσης Βερολίνου- ΔΝΤ: το Ταμείο και συγκεκριμένα ο Π. Τόμσεν που μετέχει στις συζητήσεις, έχουν βάλει στο τραπέζι και τον αυτόματο μηχανισμό, τον αυτόματο “κόφτη” για το Χρέος, τον οποίο οι Ευρωπαίοι περιέγραψαν όσο πιο αόριστα μπορούσαν στις περσινές αποφάσεις, εντάσσοντας τον στα μακροπρόθεσμα (και μάλλον αχρείαστα) μέτρα για το Χρέος.
Πηγή: iefimerida.gr
