Είναι πραγματικά άξια οίκτου η απέλπιδα προσπάθεια του Πάνου Σκοτινιώτη, πάλαι ποτέ ισχυρού παράγοντα της περιοχής, να αναδειχθεί σε σύμβολο και πυλώνα της αντι –μπεϊκής αντίστασης (!!!) επιλέγοντας για τον εαυτό του το ρόλο του Ελ Σιντ!
Ξέρετε του εθνικού ήρωα της Ισπανίας, που ο μύθος τον θέλει αν και νεκρό, να τον στήνουν πάνω στο άλογό του, για να τον δουν οι οχτροί ότι ζει ακόμα, ότι είναι σε θέση να οδηγήσει τον στρατό και να… χεστούν επάνω τους. Ετσι μεγάλωσε ο Πάνος, έτσι κάνει. Παραμύθια θέλουν οι λαοί. Δώστους παραμύθια, να ζήσουν και οι ποιητάδες, οι τεμπελχανάδες.
Οι καιροί βέβαια άλλαξαν και τους Ελ Σιντ ο θυμόσοφος λαός τους αντιμετωπίζει με καζούρα, θέτοντας ερωτήματα όπως «αν πέρδεται το μπαρμπούνι ή ο νεκρός»! Αλήθεια ο Πολυχρονεμένος των αλλοτινών εποχών δεν έχει κάποιο φίλο (δεν μπορεί κάποιον θα έχει ακόμη και αυτός…) να τον συμβουλεύσει να αποσυρθεί από την πολιτική με αξιοπρέπεια; Ο λαός του έδειξε το δρόμο, τι δεν κατάλαβε…
ΥΓ Ο πανέξυπνος ασφαλιστής ίσως;
