Στις 11:40 περίπου προσγειώθηκε στην Αθήνα το αεροπλάνο που μετέφερε τον αργυρό Ολυμπιονίκη της Ελλάδας Σπύρο Γιαννιώτη.
Δύο ημέρες μετά τη μεγάλη του επιτυχία στους Ολυμπιακούς του Ρίο και την κατάκτηση του αργυρού μεταλλίου στα 10χλμ ανοιχτής θάλασσας ο Σπύρος Γιαννιώτης επέστρεψε στην Αθήνα.
Για την υποδοχή του δεν στήθηκε καμία ειδική τελετή. Ωστόσο στην έξοδο της αίθουσας αφίξεων του Ελ. Βενιζέλος βρισκόταν πλήθος κόσμου, καθώς και πολλοί δημοσιογράφοι.
Μαζί του επέστρεψαν στην Ελλάδα ο προπονητής του Νίκος Γέμελος και η συναθλήτριά του Κέλλυ Αραούζου, η οποία κατετάγη 11η στον αντίστοιχο αγώνα των γυναικών.
Με μια γαλανόλευκη σημαία περασμένη στο λαιμό του και ένα χαμόγελο ευτυχίας ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του, ο Σπύρος Γιαννιώτης εμφανίστηκε στην αίθουσα αφίξεων και τα χειροκροτήματα και τα μπράβο από εκείνους που χάρηκαν με τη χαρά του, περίσσεψαν! Έδειξε το μετάλλιό του και άκουσε μπράβο, την ώρα που συγγενείς, φίλοι, πολίτες και μέλη της Κολυμβητικής Υπηρεσίας τον χειροκροτούσαν και του φώναζαν “μπράβο”.
Οι πρώτες του δηλώσεις
«Μέχρι και που ακούμπησα το χέρι μου στο ταμπλό δεν το περίμενα. Είναι κάτι μοναδικό. Έδωσα παραπάνω από ό,τι είχα. Πλέον νοιώθω ολοκληρωμένος ως αθλητής. Πήγαινα με κλειστά μάτια» είπε στις πρώτες του δηλώσεις, εμφανώς συγκινημένος.
«Είναι πολύ ωραίο να σταματάς ψηλά. Νιώθω ολοκληρωμένος. Θέλω να ξεκουραστώ» τόνισε και απαντώντας σε ερώτηση για το μέλλον του.
Στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε, ο Σπύρος Γιαννιώτης ρωτήθηκε για την απουσία εκπροσώπου της Πολιτείας από την υποδοχή του. Αλλά δεν θέλησε να δώσει συνέχεια, δίνοντας μαθήματα ήθους. «Δέχθηκα ένα τηλεφώνημα για συγχαρητήρια από την Πολιτεία», ήταν η απάντησή του. Ήταν το τηλεφώνημα από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο μετά την κατάκτηση του αργυρού μεταλλίου.
Αφιέρωσε την επιτυχία στη σύζυγο του που «με ανέχεται», στον προπονητή του Νίκο Γέμελο (μαζί με εκείνον και την Κέλλυ Αραούζου που ήρθε 11η στο ίδιο αγώνισμα των γυναικών και είχε συγκινήσει το πανελλήνιο όταν ξέσπασε σε κλάματα ζητώντας συγγνώμη που απογοήτευσε, που δεν το έκανε, όσους περίμεναν κάτι περισσότερο), στην οικογένειά του που τον “έστειλε” στον αθλητισμό και την κολύμβηση και σε όσους τον πίστεψαν και τον στήριξαν. Και δεν ήταν λίγοι.
