Γράφει o Τάσος Γ. Καπουρνιώτης, Αρχιτέκτονας
Σήμερα θα αρχίσω με ένα γλωσσικό τερτίπι…..
Θα χρησιμοποιήσω την λέξη, «ΌΤΑΝ !….» το λεξικό γράφει πως είναι σύνδεσμος που μία από τις ιδιότητές του είναι να εισάγει πρόταση που δηλώνει ΑΝΤΙΘΕΣΗ ανάμεσα σε πράξεις που συμβαίνουν συγχρόνως.
Θα την εκμεταλλευτώ λοιπόν επαναλαμβάνοντάς την στην αρχή μερικών προτάσεων, θέλοντας να δώσω έμφαση παρουσιάζοντας το σημερινό θέμα, πιστεύω δε να μην σας κουράσω.
*ΌΤΑΝ, σε κάθε μιά δική μας ανάσα……, στην Αφρική ένα παιδάκι πεθαίνει πριν φωνάξει μαμά και βγάλει δόντια.
*ΌΤΑΝ, στην χώρα μας όπως και σε πολλές άλλες δήθεν βολεμένες (;..) έστω και σε οικονομική κρίση, πλήθος κόσμου γεμίζει στάδια για να δει την Λαίδη Γκάγκα (παράδειγμα), χιλιάδες άλλοι διωγμένοι από τον τόπο, τα σπίτια τους, γεμίζουν καταυλισμούς μεταναστών.
*ΌΤΑΝ, η μισή Ελλάδα τζογάρει ανέμελη στα διάσπαρτα πρακτορεία του ΟΠΑΠ……, κάποιοι άλλοι αμέτοχοι στην αιτία, τζογάρουν την ζωή τους καθημερινά, ζώντας σε εμπόλεμες περιοχές όπου χρησιμοποιούνται ξεδιάντροπα, σαν εκμεταλλεύσιμα ζωντανά πιόνια, για κάψιμο στην σκακιέρα των διεθνών συμφερόντων.
*ΌΤΑΝ, σε εμάς και στον υποτιθέμενο προηγμένο κόσμο εκατοντάδες παχύσαρκοι ακολουθούν ειδικά προγράμματα αδυνατίσματος….., θανατηφόρες αρρώστιες όπως το AIDS και τελευταία η τρομερή επιδημία του Έμπολα θερίζουν χιλιάδες στην Αφρική.
*ΌΤΑΝ, τα περισσότερα από τα επώνυμα ρούχα που φοράμε και μας βολεύουν να κυκλοφορούμε άνετοι και ωραίοι κάνοντας ταυτόχρονα και την φιγούρα μας….., κάποιοι τα ράβουν σε χώρες που η αξία του ατόμου δεν μετράει, με ελάχιστο μισθό, σε απαράδεκτους χώρους και συνθήκες υγιεινής.
*ΌΤΑΝ, εμείς φροντίζουμε να μην λείπει τίποτε από τα αγαπημένα μας παιδιά……., αλλού σε υποβαθμισμένες περιοχές, η παιδική πορνεία και πορνογραφία δεν ελέγχεται και καταστρέφει αθώες ζωές πριν ακόμη προλάβουν να ανθήσουν, να μάθουν τον έρωτα, να αγαπηθούν.
*ΌΤΑΝ, στην Ελλάδα αλλά και παντού, η ενασχόληση με την ΠΟΛΙΤΙΚΗ θα έπρεπε να αποτελεί το ξεχωριστό μανιφέστο κάθε ομάδας, να είναι πεδίο- στίβος ευγενούς άμιλλας με απώτερο σκοπό την πρόοδο και την εξέλιξη, με μοναδικά όπλα τις γνώσεις, τα ιδανικά, τις προοπτικές πολιτισμού και ευημερίας, ΚΑΠΟΙΟΙ μάλλον ζητώντας αιτία ύπαρξης, επιδίδονται σε εκδικητικές φονικές αντιπαραθέσεις, θύτες και θύματα με κοινό παρονομαστή στην εκδήλωση και συμπεριφορά, το ΑΜΟΙΒΑΙΟ ΜΙΣΟΣ, που προέρχεται από τον κάθε είδους φανατισμό.
*ΌΤΑΝ, λοιπόν απαράδεκτα κοινωνικά φαινόμενα, συμβαίνουν και εξελίσσονται σε γεγονότα ντροπής για τον σημερινό πολιτισμό και ελέω ΜΜΕ γίνονται επιτηδευμένα γνωστά και μάλιστα σαν καθημερινά θεάματα- ακούσματα ρουτίνας, μετατρέποντας (επιστημονικά θα έλεγα) την λογική αντίδραση στο παράλογο, στο άδικο, στην δυστυχία, σε ΝΟΣΗΡΗ ΑΠΟΧΑΥΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ.
Κάποιοι επιλεκτικά και ταυτόχρονα υποκριτικά ασχολούνται λαϊκίστικα με οτιδήποτε τους βολεύει στις αντιπαροχές τους και ΟΧΙ για την ΥΠΑΡΚΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΙΤΙΑ, όπως θα έπρεπε.
Πιστεύω πως καταλάβατε που το πάω με αυτή την εισαγωγή των «ΌΤΑΝ»!… Αναφέρομαι στα συνηθισμένα τελευταία γεγονότα με πρωταγωνιστές τα μέλη της αντιπολίτευσης στις συνεδριάσεις του Δημοτικού συμβουλίου της πόλης μας.
Θέλησα να παρουσιάσω ενδεικτικά (υπάρχουν και άλλες) μερικές τρανταχτά καταφανέστατες ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ, η αντίδραση για την ΕΞΑΦΆΝΙΣΗ και ΔΙΑΓΡΑΦΗ των οποίων θα έπρεπε έτσι και αλλιώς να είναι πρωταρχικά συνειδητό μέλημα κάθε κοινωνίας, της εγχώριας αλλά και κυρίως της παγκόσμιας.
ΟΧΙ μόνο κινήσεις για το θεαθήναι που θα ξεχαστούν (όπως συμβαίνει μέχρι τώρα) στον σκληρό δίσκο του αρχείου (παλιά το λέγαμε χρονοντούλαπο) των συνεδριάσεων του Δ.Σ.
Μια κοινωνία θα πρέπει να είναι σε θέση να μην δέχεται, να προλαβαίνει και όταν παρουσιάζονται (οπουδήποτε) να φροντίζει να αποβάλει αυτά τα φαινόμενα ΑΝΤΙΘΕΣΕΩΝ!
Όχι μόνο τα σχολιάζει η να τα χρησιμοποιεί.
Είναι γεγονός πως οι υπεύθυνοι διαχείρισης μιας κοινωνίας (σύμφωνα με το σύνταγμα) επιλέχτηκαν δια της ψήφου (ύψιστο αγαθό της Δημοκρατίας) για να εκπροσωπούν όλους τους άλλους (θα έλεγα να υπηρετούν το κοινωνικό σύνολο), να κρίνουν, να σχεδιάζουν, να αποφασίζουν για αυτούς.
Για την καλύτερη λειτουργία καθιερώθηκε ιεραρχία αυτής της διαχείρισης, με αρχή και βάση την ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ, μετά την ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ και τέλος στην κορυφή την ΒΟΥΛΗ.
Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ είναι εκείνη που φροντίζει τα του οίκου της πρωταρχικό μέλημά της, η συνεχής άνοδος του βιοτικού επιπέδου της περιοχής του συγκροτήματος των πόλεων που ορίζει.
Δια μέσου αυτής της φροντίδας οι πολίτες εξελίσσονται φυσιολογικά μορφώνονται και γενικά πλάθουν ακομπλεξάριστους (δική μου λέξη) ΥΓΙΕΙΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ.
Χαρακτήρες που να μπορούν να είναι ικανοί να κρίνουν και να αποφασίζουν με αντίκτυπο τον έλεγχο της γενικής διαχείρισης της χώρας και όταν χρειαστεί να παίρνουν θέση δια μέσου των αντιπροσώπων τους.
Η φυσιολογική αντίδραση των πολιτών γίνεται διαμέσου αυτών που εκλέγουν, όχι διαμέσου ψευδεπίγραφων δηλώσεων, ψηφισμάτων εντυπωσιασμού και του ΔΗΘΕΝ…
Στην πόλη μας, κόντρα σε όλα αυτά που αφορούν την λειτουργία αυτής της σωστής διαχείρισης, ΚΑΠΟΙΟΙ (ΔΗΘΕΝ) ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΙ ΚΑΤ’ ΕΥΦΗΜΙΣΜΟ ΚΑΙ ΕΠΙΔΕΙΞΗ, ξέχασαν ή κάνουν πως τα ξέχασαν όλα και προσπαθούν να εφαρμόσουν αυτό που τους είχαν αφήσει να κάνουν καλά τόσα χρόνια οδηγώντας την πόλη στην αδράνεια και τον μαρασμό.
Δηλαδή τον Χαλίφη.. στην θέση του ΧΑΛΙΦΗ….
Αντί σαν αντιπολίτευση να συμμετάσχουν στις συνεδριάσεις, να κάνουν προτάσεις (μέλημά τους.. θα έπρεπε) μετατρέπουν το Δ.Σ. σε πεδίο πολιτικών αντιπαραθέσεων και ΔΕΝ ασχολούνται με τα θέματα που αφορούν άμεσα την πόλη.
Απλά ΔΕΝ τους «κάθετε!..» και αποχωρούν.
Κατά την άποψή μου, «….Παραβίαση κάθε έννοιας δημοκρατικής λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου και καταρράκωση του κύρους του κορυφαίου πολιτικού οργάνου της πόλης…» (φράση από τις κατά καιρούς δηλώσεις των αποχωρούντων), είναι η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ.
