Στο eurogroup της 22ας Μαΐου βλέπουν πολλοί παράγοντες, με πιστή εικόνα των διαπραγματεύσεων, την ολοκλήρωση της συμφωνίας ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και τους δανειστές.
Το τοπίο στις συζητήσεις με τους Θεσμούς έχει αρχίσει να θολώνει και πάλι, κάτι που οδηγεί τους πιο ψύχραιμους παρατηρητές να μιλούν για τουλάχιστον ένα δίμηνο σκληρών διαπραγματεύσεων και πολλών ενδιάμεσων σταθμών, πριν υπάρξει η τελική συμφωνία, υπό το φόβο της πιστωτικής ασφυξίας της χώρας.
Το πλέον αποθαρρυντικό είναι ότι τα τεχνικά κλιμάκια έφυγαν από την Αθήνα την περασμένη εβδομάδα χωρίς σημαντική πρόοδο και συγκλίσεις μεταξύ των δύο πλευρών και παραμένει άγνωστο το πότε θα επιστρέψουν – η επιστροφή είναι αναγκαία προϋπόθεση για οποιαδήποτε κίνηση προς τα εμπρός, παρά τη ρητορική της ελληνικής κυβέρνηση για πολιτική λύση στα αδιέξοδα.
Υπό αυτή την έννοια αρχίζει να απομακρύνεται αισθητά πλέον η συνεδρίαση του eurogroup της 20ης Μαρτίου, ως ορόσημο για την επίτευξη της τεχνικής συμφωνίας και αρχίζει να συζητείται η συνεδρίαση της 7ης Απριλίου, χωρίς όμως να προκύπτει από κάπου μία αισιοδοξία.
Είναι ενδεικτικό ότι η εκπρόσωπος της Κομισιόν Ανίκα Μπράιντχαρτ, μιλώντας το μεσημέρι της Δευτέρας στους δημοσιογράφους στις Βρυξέλλες, απέφυγε να εκτιμήσει πότε θα επιστρέψουν οι επικεφαλής των τεχνικών κλιμακίων στην Αθήνα. «Η ομάδα είναι εδώ για την ώρα και δεν έχουμε τίποτα να προσθέσουμε για το μέλλον» δήλωσε, διευκρινίζοντας ότι αυτές τις ημέρες οι επαφές με την ελληνική κυβέρνηση συνεχίζονται τόσο από τις έδρες των θεσμών όσο και στην Αθήνα, μέσω χαμηλόβαθμων κλιμακίων.
Το σκηνικό μπλέχτηκε ακόμη περισσότερο με την επιστολή του Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο οποίος είπε ότι τα όποια αντίμετρα θα υπάρξουν μόνο εάν και για όσο ξεπεραστεί ο στόχος 3,5% του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Σημειωτέον ότι παραμένει το απόλυτο χάσμα μεταξύ δανειστών (κυρίως ΔΝΤ) και κυβέρνησης για το εργασιακό, με το Μαξίμου να προσβλέπει σε ευρωπαϊκή παρέμβαση για πολιτική λύση, κάτι που όμως δεν είναι διόλου πιθανό, με βάση τη μέχρι τώρα στάση των Βρυξελλών και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων!
Οι εκτιμήσεις που διατυπώνονται είναι ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να βιαστεί για να προχωρήσει μία συμφωνία εάν οι δανειστές δεν υποχωρήσουν σε ορισμένες ακραίες απαιτήσεις τους ή δεν εξαντληθεί ο χρόνος που έχει στη διάθεσή της η Αθήνα, ανεξάρτητα από τον κίνδυνο οι νέες καθυστερήσεις να προκαλέσουν πλήγμα στην ανάταξη της οικονομίας και την δυναμική επιστροφή της στην ανάπτυξη. Ήδη από ελληνικής πλευράς αρχίζουν οι αναθεωρήσεις των στόχων του 2017, καθώς χαμηλώνει ήδη η πρόβλεψη για ανάπτυξη 2,7% και προσαρμόζεται προς το παρόν στο 2,5%, με πιθανότητα περαιτέρω συντηρητικών εκτιμήσεων.
Ο Μάιος ως τελικό χρονικό σημείο μίας συμφωνίας προκύπτει από μία σειρά στοιχείων: πρώτον, θα έχει ξεκαθαρίσει πλήρως ο ρόλος του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Δεύτερον, θα έχουν διαφανεί τα όρια των κινήσεων του Βερολίνου για το χρέος. Και τρίτον θα έχει φτάσει στο σημείο “μηδέν” η ελληνική διαπραγματευτική αντοχή, αφού η υπέρβαση του Μαΐου θα φέρει τον κίνδυνο της πτώχευσης, εάν ισχύει η θεωρία ότι για να πληρώσει η χώρα τα ομόλογα του Ιουλίου (ύψους 7 δις ευρώ περίπου) χρειάζεται τη δόση από τους δανειστές, που προβλέπεται από την ολοκλήρωση της β’ αξιολόγησης.
Πηγή: protothema.gr
